ILPB3/423-314/10-4/GC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2010 r. (data wpływu 6 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 6 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 1 lipca 2010 r. (data wpływu 6 lipca 2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka Europejska Oddział w Polsce prowadzi działalność handlową w zakresie sprzedaży hurtowej nasion zbóż, kukurydzy pastewnej i rzepaku.

Zasadnicza sprzedaż Spółki dokonywana jest na rzecz hurtowników - dealerów i dotyczy nasion kukurydzy, zbóż i rzepaku. Odbiorcami finalnymi są rolnicy, zaopatrywani przez dealerów.

W celu szerzenia wiedzy na temat sprzedawanych roślin oraz sposobu ich uprawy i pielęgnacji Spółka organizuje różnego rodzaju bezpłatne szkolenia / instruktaże adresowane do hurtowników - dealerów i rolników (kontrahentów).

W szczególności omawiane szkolenia można pogrupować w następujący sposób:

* poza sezonem siewu i wzrostu roślin - spotkania odbywają się w wynajmowanych pomieszczeniach, hotelach i restauracjach a także ośrodkach doradztwa rolniczego na terenie całego kraju; w ich trakcie pracownicy Spółki szkolą i wyjaśniają tematy agrotechniczne, ponadto przedstawiają wyniki badań prowadzonych ze sprzedawanymi gatunkami roślin,

* w sezonie wegetacyjnym -. spotkania odbywają się na poletkach demonstracyjnych np. w ramach akcji "dni pola" czy "dni otwarte" gdzie możliwa jest obserwacja roślin na różnym etapie ich wzrostu i rozwoju; pracownicy Spółki udzielają praktycznych konsultacji.

W związku ze wspomnianymi wydarzeniami, Spółka ponosi koszty dotyczące wynajmu sprzętu audiowizualnego oraz pomieszczeń, w których przeprowadzane są szkolenia.

Podczas przeprowadzanych szkoleń uczestnikom (pracownikom i kontrahentom) podawany jest skromny, nienoszący znamion okazałości posiłek. Posiłek jest przygotowywany we własnym zakresie przez Spółkę lub przez firmy cateringowe. Jednocześnie należy podkreślić, iż Spółka nie prowadzi dokumentacji pozwalającej określić, jaka część kosztów posiłków dotyczy pracowników, a jaka kontrahentów. Niemniej, zważywszy na liczbę pracowników w stosunku do ogółu uczestników szkolenia, udział ten jest marginalny.

Ponadto, głównie poza sezonem siewu, tj. zimą lub wiosną, w związku z trudnymi warunkami atmosferycznymi oraz istotnymi odległościami pokonywanymi przez kontrahentów w celu uczestnictwa w szkoleniu, Spółka zapewnia im możliwość noclegu. Pracownicy Spółki korzystają również z noclegu w ramach odbywanej podróży służbowej.

Niezależnie, należy zauważyć, iż wspomnianym wydarzeniom towarzyszą czasem inne atrakcje o charakterze integracyjno - rozrywkowym, tj. występy zespołów ludowych, loterie fantowe, degustacja alkoholu, itp., które, w rozumieniu Spółki, mają charakter reprezentacyjny i nie stanowią dla Niej kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto, zgodnie ze złożonym uzupełnieniem z dnia 1 lipca 2010 r., Spółka precyzuje, iż zapewnia nocleg pracownikom w ramach odbywanych podroży służbowych, a tym samym zwraca poniesione wydatki na podstawie rozliczeń delegacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle powyżej przedstawionego stanu faktycznego, stanowisko Spółki w sprawie interpretacji przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe; tj. czy wydatki poniesione w celu:

* wynajmu sprzętu audiowizualnego oraz pomieszczeń, w których przeprowadzane są szkolenia,

* zapewnienia posiłku oraz noclegu kontrahentom biorącym udział w szkoleniu,

* zapewnienia noclegu pracownikom prowadzącym szkolenie w ramach podróży służbowej

* będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów mogą być wydatki, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów i nie zostały wymienione jako wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednak, jak wynika z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Niemniej - zważywszy na szkoleniowy, odległy od chęci wystawnego reprezentowania się, charakter wspomnianych wydarzeń - Spółka uważa, iż wydatki poniesione w celu:

* wynajmu sprzętu audiowizualnego oraz pomieszczeń, w których przeprowadzane są szkolenia,

* zapewnienia posiłku oraz noclegu kontrahentom, biorącym udział w szkoleniu,

* zapewnienia noclegu pracownikom, prowadzącym szkolenia w ramach podróży służbowej

nie mieszczą się w kategorii kosztów reprezentacji.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, zważywszy na bezsporny ich związek z osiąganymi przychodami, należy uznać, iż wydatki poniesione w celu:

* wynajmu sprzętu audiowizualnego oraz pomieszczeń, w których przeprowadzane są szkolenia,

* zapewnienia posiłku oraz noclegu kontrahentom, biorącym udział w szkoleniu,

* zapewnienia noclegu pracownikom, prowadzącym szkolenia w ramach podróży służbowej

będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodu.

Ponadto, Spółka uważa, że powyższe stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w wyroku NSA z dnia 27 lipca 2006 r. o sygnaturze akt II FSK 1008/05, gdzie stwierdza się, iż:

"

Podobne stanowiska zajmują organy podatkowe. Przykładem jest stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 12 marca 2008 r. nr ILPB3/423-18/08-2/MM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Podatnik ma możliwość odliczenia od przychodów kosztów ich uzyskania, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Warunkiem zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest również to, aby dany wydatek nie był zawarty w katalogu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wyłączone z kosztów uzyskania przychodów są, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W związku z tym, że przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji reprezentacji należy odwołać się do wykładni językowej tych pojęć. "Słownik języka polskiego" pod redakcją profesora Stanisława Dubisza definiuje reprezentację jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, zgodnie z przyjętym od lat poglądem doktryny prawa podatkowego, należy uznać, że reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością, wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Celem wydatków na reprezentację jest m.in. kształtowanie i utrwalanie określonego wizerunku zewnętrznego firmy w oczach klientów, kontrahentów i opinii publicznej.

Spółka prowadzi działalność w zakresie handlu hurtowego nasion, zbóż, kukurydzy pastewnej i rzepaku. Odbiorcami są hurtownicy, którzy zaopatrują rolników indywidualnych.

W celu zapoznania klientów ze sposobem uprawy i pielęgnacji roślin Spółka organizuje szkolenia i instruktaże, które odbywają się:

* poza sezonem siewu i wzrostu roślin - w wynajmowanych pomieszczeniach, hotelach i restauracjach oraz ośrodkach doradztwa rolniczego,

* w sezonie wegetacyjnym - na poletkach demonstracyjnych.

W związku z powyższym Spółka ponosi koszty wynajmu sprzętu audiowizualnego oraz pomieszczeń, skromnych - nienoszących znamion okazałości posiłków, noclegu w tym, dla pracowników udzielających konsultacji - w ramach delegacji służbowych.

Odnosząc się do ponoszonych przez Spółkę wydatków, posiłki podawane uczestnikom jak i pracownikom Spółki w trakcie szkolenia stanowią koszty uzyskania przychodów w związku z tym, że będąc organizatorem Wnioskodawca zapewnia "nienoszący znamion okazałości posiłek".

Również wydatki na zapewnienie noclegów uczestnikom szkoleń stanowią koszty uzyskania przychodów dla Spółki.

Należy wskazać, że z analizy stanu faktycznego oraz uzupełnienia wniosku wynika, iż Spółka zakwalifikowała wydatki ponoszone na rzecz pracowników, biorących udział w szkoleniach do kosztów podróży służbowej.

Przedmiotowym szkoleniom towarzyszą również inne atrakcje - imprezy o charakterze integracyjno - rozrywkowym tj. występy zespołów ludowych, loterie fantowe, degustacja alkoholu, których Spółka nie zalicza do kosztów uzyskania przychodów, ze względu na ich reprezentacyjny charakter.

Prezentując własne stanowisko Spółka wskazała na szkoleniowy (instruktażowy) charakter spotkań organizowanych dla klientów. Pracownicy Spółki przedstawiają wyniki badań oraz udzielają praktycznych konsultacji odnoszących się do sprzedawanych gatunków roślin.

Reasumując, wydatki wskazane przez Spółkę, związane z przeprowadzonymi szkoleniami, stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1, z wyłączeniem wydatków na cele reprezentacyjne, określone w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądu administracyjnego nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.