ILPB3/423-310/12-3/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2012 r. (data wpływu 16 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, na jaki dzień należy dyskontować uzyskaną pomoc publiczną w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o dwa lub więcej zezwoleń - jest prawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* ustalenia, czy prowadzenie na terenie SSE działalności gospodarczej zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych w oparciu o dwa lub więcej zezwoleń, skutkuje obowiązkiem prowadzenia ewidencji rachunkowej odrębnie dla każdego z posiadanych zezwoleń,

* ustalenia, na jaki dzień należy dyskontować uzyskaną pomoc publiczną w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o dwa lub więcej zezwoleń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca ("Spółka") prowadzi działalność gospodarczą na terenie. Specjalnej Strefy Ekonomicznej ("Strefa" lub "...SSE") na podstawie dwóch zezwoleń: pierwszego z 2008 r. ("Zezwolenie nr 1") oraz drugiego z 2012 r. ("Zezwolenie nr 2"). Zezwolenie nr 1 zostało udzielone do dnia 28 maja 2017 r.

Rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej wskazany w ww. zezwoleniach obejmuje działalność gospodarczą prowadzoną na terenie Strefy, rozumianą jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w ramach wskazanej w tych zezwoleniach klasyfikacji statystycznej.

W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie...SSE na podstawie ww. zezwoleń, Spółce przysługuje pomoc publiczna w postaci zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w ramach dostępnego limitu w wysokości 50% kosztów kwalifikowanych inwestycji (pomoc publiczna dla Spółki jest kalkulowana w oparciu o wydatki kwalifikowane).

W przyszłości Spółka nie wyklucza ubiegania się o uzyskanie kolejnych zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, w związku z możliwością realizacji kolejnych przedsięwzięć inwestycyjnych.

Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie pytania nr 2 (zaistniały stan faktyczny i zdarzenie przyszłe).

Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 (zaistniały stan faktyczny i zdarzenie przyszłe) został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 15 listopada 2012 r. nr ILPB3/423-310/12-2/AO.

Zdaniem Wnioskodawcy, pomocą publiczną z tytułu prowadzenia działalności na terenie Strefy jest zwolnienie od opodatkowania dochodów uzyskanych na terenie SSE w oparciu o otrzymane zezwolenia strefowe.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach (Dz. U. z 2004 r. Nr 194, poz. 1983 z późn. zm.) w § 4 pkt 2 lit. a) stanowi, że dla ulgi podatkowej, polegającej na obniżeniu wysokości podatku, a w szczególności na zwolnieniu z podatku, pomoc publiczną stanowi różnica między kwotą podatku należnego bez uwzględniania ulgi a kwotą podatku po jej uwzględnieniu.

Z kolei, zgodnie z art. 2 pkt 11 lit. b ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 z późn. zm.), pod pojęciem dnia udzielenia pomocy rozumie się dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego - w przypadku udzielenia pomocy w formie ulgi w podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji powyższego, a także z uwagi na fakt, iż rok podatkowy Spółki zgodny jest z rokiem kalendarzowym, dniem uzyskania pomocy publicznej, tj. dniem faktycznego skorzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych jest 31 marca roku następującego po danym roku podatkowym, za który składane jest roczne zeznanie podatkowe.

W celu określenia limitu dostępnej pomocy publicznej oraz pomocy publicznej faktycznie wykorzystanej, Spółka obowiązana jest do stosowania mechanizmu określonego wzorem zdefiniowanym, według obecnego stanu prawnego w § 7 ust. 6 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 232, poz. 1548). Zgodnie z § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia, koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia.

Mając na uwadze fakt, że Spółka posiada obecnie dwa zezwolenia strefowe, uzyskane w różnym czasie, tj. Zezwolenie nr 1 wydane w 2008 r. oraz Zezwolenie nr 2 wydane w 2012 r. (i jednocześnie Spółka nie wyklucza uzyskania kolejnych zezwoleń w przyszłości), a także z uwagi na ww. mechanizm kalkulacji dostępnej i uzyskanej pomocy publicznej oraz czynnik dyskonta, Spółka uznaje, że do dnia wykorzystania pomocy publicznej przysługującej w ramach Zezwolenia nr 1, całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień 31 marca kolejnego roku podatkowego, Spółka powinna dyskontować wyłącznie na dzień uzyskania Zezwolenia nr 1, uznając jako pomoc publiczną niezapłacony podatek dochodowy od osób prawnych od sumy dochodów uzyskanych z tytułu prowadzenia działalności zwolnionej.

Natomiast poczynając od roku podatkowego, w którym suma otrzymanej pomocy publicznej zdyskontowanej na dzień uzyskania Zezwolenia nr 1, przekroczy wartość odpowiadającą kosztom kwalifikowanym zdyskontowanym na dzień uzyskania tego Zezwolenia, Spółka powinna rozpocząć rozliczanie pomocy publicznej w ramach Zezwolenia nr 2. Spółka powinna wówczas dyskontować całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień 31 marca kolejnego roku podatkowego, wyłącznie na dzień uzyskania Zezwolenia nr 2.

Natomiast, w przypadku uzyskania przez Spółkę kolejnego zezwolenia / zezwoleń strefowych, w roku podatkowym, w którym suma otrzymanej pomocy publicznej zdyskontowanej na dzień uzyskania Zezwolenia nr 2 przekroczy koszty kwalifikowane zdyskontowane na dzień uzyskania Zezwolenia nr 2, Spółka powinna rozpocząć rozliczanie pomocy publicznej w ramach zezwolenia, uzyskanego w następnej kolejności (chronologicznie), aż do całkowitego wyczerpania limitu dostępnej pomocy publicznej. Spółka będzie wówczas dyskontować całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień 31 marca kolejnego roku podatkowego wyłącznie na dzień uzyskania kolejnego zezwolenia.

Przywołana metodologia pozwoli Spółce na precyzyjne obliczenie wartości dostępnej oraz faktycznie wykorzystanej pomocy publicznej. Wyeliminuje także ryzyko skorzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych w kwocie nienależnej, tj. przekraczającej wartość dostępnej pomocy publicznej.

Podkreślić należy, że chronologiczne korzystanie z posiadanych zezwoleń strefowych jest tym bardziej zasadne, iż w takiej właśnie kolejności Spółka otrzymywała zezwolenia i w takiej też kolejności realizowała / realizuje projekty inwestycyjne stanowiące podstawę do ich wydania. Po drugie, obecnie, zgodnie ze stosownymi regulacjami, Spółka dyskontuje pomoc publiczną na dzień uzyskania Zezwolenia nr 1. Po wykorzystaniu całego limitu przysługującego w ramach tego zezwolenia i rozpoczęciu korzystania z pomocy publicznej na podstawie Zezwolenia nr 2, pomoc publiczna będzie dyskontowana na dzień uzyskania Zezwolenia nr 2. Analogicznie Spółka postąpi w przypadku otrzymania kolejnych zezwoleń strefowych.

Spółka zaznacza, iż wraz z momentem, kiedy pomoc publiczna dyskontowana na dzień uzyskania ostatniego zezwolenia strefowego, posiadanego przez Spółkę przekroczy limit dostępnej pomocy publicznej obliczony na podstawie kosztów kwalifikowanych ostatniego zezwolenia, zdyskontowanych na dzień uzyskania takiego zezwolenia, będzie Ona obowiązana opodatkować wszystkie dochody uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością na terenie Strefy na zasadach ogólnych.

Zdaniem Spółki, powyższe stanowisko zgodne jest z przepisami prawa dotyczącymi obliczania pomocy publicznej należnej podmiotom prowadzącym działalność na terenie SSE. Przedstawiony mechanizm obliczania dostępnej i wykorzystanej pomocy publicznej w czytelny i oczywisty sposób pozwoli określić, w oparciu o które zezwolenie strefowe Spółka korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz czy i kiedy zostanie przekroczony próg wartości pomocy publicznej, do wykorzystania której Spółka jest uprawniona.

Prezentowane stanowisko jest w pełni zgodne z jednolitą linią interpretacyjną prezentowaną przez organy podatkowe. Analogiczne podejście zostało zaprezentowane m.in. przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 2 sierpnia 2011 r. sygn. IBPBI/2/423-506/11/AP;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 29 kwietnia 2011 r. sygn. ILPB3/423-46/11-3/MM;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 17 marca 2011 r. sygn. IBPBI/2/423-1888/10/JD.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnioskuje o potwierdzenie prawidłowości przedstawionej powyżej metodologii.

Dodatkowo, Spółka pragnie wskazać, iż zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 8 maja 2007 r. (sygn. akt I SA/Rz 254/07), przepisy rozporządzenia regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych (w tym kalkulacji limitu pomocy publicznej) stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej. Podobnie uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 21 listopada 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 1737/07), w którym stwierdził, iż nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem tut. Organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.