ILPB3/423-31/12-4/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2012 r. (data wpływu 30 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu podatkowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z datą wpływu 2 maja 2012 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Izba jest jednostką organizacyjną samorządu zawodowego inżynierów budownictwa, powstałą na mocy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów, zrzeszającą osoby posiadające uprawnienia budowlane do wykonywania samodzielnych funkcji w budownictwie.

Działalność i zadania Izby (...) poza ww. ustawą normuje: Statut Izby (...), uchwalony przez Krajowy Zjazd Izby, Zasady Gospodarki Finansowej Izb (...), regulaminy funkcjonowania organów izby oraz inne regulaminy i uchwały.

Nałożone na Izbę zadania są wykonywane poprzez Jej organy, którymi są:

* Okręgowy zjazd izby

* Okręgowa rada izby

* Okręgowa komisja rewizyjna

* Okręgowa komisja kwalifikacyjna

* Okręgowy sąd dyscyplinarny

* Okręgowy rzecznik odpowiedzialności zawodowej.

Członkowie organów wybierani są spośród członków Izby na kadencję czteroletnią podczas Zjazdu Sprawozdawczo - Wyborczego.

Zgodnie z ustawą z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz. U. z 2001.5.42 z późn. zm.), jednym z zadań Wnioskodawcy jest współdziałanie w doskonaleniu kwalifikacji zawodowych inżynierów budownictwa. Jednym z działań będącym realizacją tego zadania jest prenumerata czasopism branżowych dla członków. W chwili obecnej Wnioskodawca zapewnia członkom dostęp do czterech kolejnych numerów danego czasopisma. Chcąc skłonić członków do pogłębiania wiedzy technicznej, Izba prowadzi rozmowy z wydawcami czasopism branżowych w zakresie uzyskania dla nich preferencyjnych warunków prenumeraty pozostałych numerów danego czasopisma. Część z wydawnictw uzależniła obniżenie ceny prenumeraty pozostałych numerów czasopisma od jednorazowej zapłaty wniesionej przez Wnioskodawcę. Oznacza to, że członkowie wpłacaliby określoną kwotę za wybrane czasopisma na konto Izby, a Izba byłaby zamawiającym i dokonującym zapłaty.

Statut oraz Zasady Gospodarki Finansowej Izb (...), określając przychody X, nie zawiera innych wpłat od członków, poza wpłatami składek.

Pismem z datą wpływu 2 maja 2012 r. Spółka uzupełniła wniosek o następujące informacje:

a. Zadania statutowe Izby określa ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów, a także statut Izby (...).

Artykuł 8 ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów stanowi:

"Do zadań samorządów zawodowych należy w szczególności:

Natomiast § 7 statutu Izby (...) stanowi:

"Do zadań Izby jako samorządu zawodowego należy reprezentowanie i ochrona interesów zawodowych członków, a w szczególności:

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy środki wpłacane przez członków Izby w celu przekazania ich do wydawnictwa należy traktować jako przychód zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

A jeśli tak.

2. Czy jest to przychód z działalności statutowej, czy należy go traktować jako przychód z działalności gospodarczej, podlegający podatkowi VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w powyższej sytuacji nie wystąpi przychód będący podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Mimo, że wśród określonych przez statut przychodów nie ma innych wpłat od członków, można je traktować jako przychód statutowy, ponieważ jest ściśle związany z działalnością statutową. Postępując w opisany sposób Izba nie zamierza osiągać z tego tytułu żadnych dochodów. Jedynym celem takiego działania jest realizacja zadań statutowych - podnoszenie kwalifikacji zawodowych członków Izby. Jednocześnie otrzymane od wydawnictw faktury, dokumentujące dokonane wpłaty, nie będą podstawą do ujęcia w księgach kosztów, a jedynie rozrachunków z nich wynikających. Zdaniem Wnioskodawcy, do takiego działania nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną samorządu zawodowego inżynierów budownictwa funkcjonującą na podstawie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 42 z późn. zm.), zrzeszającą osoby posiadające uprawnienia budowlane do wykonywania samodzielnych funkcji w budownictwie. Zgodnie z art. 7 ust. 1 tej ustawy, izby architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (...) mają osobowość prawną. Działalność izb określają statuty (ust. 2.).

Wnioskodawca jest zatem osobą prawną i w związku z tym podlega opodatkowaniu zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Ust. 2 ww. przepisu ustawy stanowi, iż dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera w swej konstrukcji definicji przychodu, precyzując, poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w art. 12, rodzaje przychodów, a także enumeratywnie wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "otrzymane" oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania, czyli wpływu, bezpośrednio do majątku podatnika, względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkujące powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. Z istoty podatku dochodowego od osób prawnych wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem - jako źródłem dochodu - są tylko te wartości, które wchodząc do majątku podatnika mogą powiększyć jego aktywa, a więc takie, którymi może on rozporządzać jak własnymi.

Z kolei art. 15 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (...).

Zatem za koszty uzyskania przychodów należy uznać wszelkie wydatki - po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, tj. wymienionych w negatywnym katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów - o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami. Mowa tu zarówno o kosztach bezpośrednio związanych z uzyskiwanym przychodem, jak i o kosztach dotyczących całokształtu działalności podatnika, czyli związanych z funkcjonowaniem firmy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Izba w celu doskonalenia kwalifikacji zawodowych inżynierów budownictwa prenumeruje czasopisma branżowe dla swoich członków. W chwili obecnej Wnioskodawca zapewnia im dostęp do czterech kolejnych numerów danego czasopisma. Chcąc skłonić członków do pogłębiania wiedzy technicznej, Izba prowadzi rozmowy z wydawcami czasopism branżowych w zakresie uzyskania dla nich preferencyjnych warunków prenumeraty pozostałych numerów danego czasopisma. Część z wydawnictw uzależniła obniżenie ceny prenumeraty pozostałych numerów czasopisma od jednorazowej zapłaty wniesionej przez Wnioskodawcę. Oznacza to, że członkowie wpłacaliby określoną kwotę za wybrane czasopisma na konto Izby, a Izba byłaby zamawiającym i dokonującym zapłaty.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż zadania statutowe Izby określa ww. ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządzie zawodowym architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów, a także statut Izby (...) i dotyczą one działalności określonej w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednocześnie Izba korzysta ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 40 tej ustawy.

Jednocześnie Wnioskodawca zaznaczył, iż wpłaty dotyczące prenumeraty czasopism, dokonywane przez członków Izby, nie mają charakteru składek członkowskich, a właścicielami czasopism są poszczególni członkowie Izby.

Kwestią będącą przedmiotem rozstrzygnięcia jest ustalenie, czy uzyskane przez Wnioskodawcę wpłaty stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W ocenie tut. Organu, środki pieniężne, które członkowie Izby wpłacaliby w określonej kwocie za wybrane czasopisma na konto Izby, a Izba byłaby zamawiającym i dokonującym zapłaty na rzecz wydawcy czasopism, nie będą stanowić przychodów Izby dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. W przedmiotowej sytuacji Wnioskodawca - nie będąc właścicielem przedmiotowych czasopism, gdyż jak wskazano w opisie sprawy ich właścicielami będą poszczególni członkowie Izby - działać będzie w imieniu i na rzecz członków Izby. Wnioskodawca nie będzie mógł zatem rozliczać przychodów z tytułu ww. wpłat jako swoich, gdyż jedynie będzie gromadził przedmiotowe środki a następnie przekazywał je do wydawnictwa. Nie stanowią więc one dla Wnioskodawcy realnego przysporzenia.

Zdaniem tut. Organu, Wnioskodawca jest jedynie pośrednikiem w przekazywaniu opłat w określonych kwotach pomiędzy podmiotem będącym wydawcą czasopism, a rzeczywistymi ich odbiorcami, tj. poszczególnymi członkami Izby. Wobec powyższego, uznać należy, że kwoty te nie stanowią dla Niej kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podkreślić również należy, że w tej sytuacji Izba nie ponosi kosztu, lecz jedynie przekazuje należność podmiotowi uprawnionemu do jej otrzymania.

Powyższe potwierdza również Wnioskodawca wskazując, iż: " (...) otrzymane od wydawnictw faktury, dokumentujące dokonane wpłaty, nie będą podstawą do ujęcia w księgach kosztów, a jedynie rozrachunków z nich wynikających."

Skoro zatem dokonanie przez Wnioskodawcę zapłaty na rzecz wydawnictwa nie będzie stanowić kosztu uzyskania przychodów, za Jego przychód podatkowy nie mogą również zostać uznane ww. wpłaty dokonywane na konto Izby przez Jej członków.

Reasumując, środki wpłacane przez członków Izby w celu przekazania ich do wydawnictwa nie będą stanowić przychodu podatkowego w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze powyższe, pytanie w zakresie ustalenia, czy jest to przychód z działalności statutowej, czy należy go traktować jako przychód z działalności gospodarczej, podlegający podatkowi VAT, stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie dodaje się, iż wniosek Izby dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług został rozpatrzony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.