ILPB3/423-31/09-7/HS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej........, przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2008 r. (data wpływu 2 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości dokonywania dalszych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych przenoszonych do innych zakładów w celu dalszego ich wykorzystania - jest prawidłowe.

W dniu 2 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 17 lutego 2009 r. (data wpływu 23 lutego 2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* zwolnień przedmiotowych,

* kosztów uzyskania przychodów i ich korekty w związku z otrzymaniem środków pochodzących z pomocy restrukturyzacyjnej,

* kosztów uzyskania przychodów w przypadku zbycia środków trwałych w związku z likwidacją zakładu Spółki, na którą przyznana została pomoc restrukturyzacyjna,

* możliwości dokonywania dalszych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych przenoszonych do innych zakładów w celu dalszego ich wykorzystania,

* wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka jest producentem cukru posiadającym cukrownie na terenie W... i D.

Polski rynek produkcji cukru należy do wspólnotowego rynku produkcji cukru i podlega regulacjom wyznaczanym przez prawo europejskie w zakresie polityki rolnej. Na terenie Unii Europejskiej wprowadzone zostały określone regulacje i zasady funkcjonowania wspólnotowego rynku produkcji cukru, które zostały zawarte w Rozporządzeniu Rady Europejskiej nr 318/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (Dz. U. UE l 58 z późn. zm., dalej: Rozporządzenie 318/2006). w świetle przepisów przywołanego rozporządzenia, produkcja cukru na terytorium Unii Europejskiej jest produkcją ściśle regulowaną. Produkcja cukru jest limitowana ilościowo. Oznacza to, że każdemu Państwu Członkowskiemu został przydzielony określony roczny limit produkcji cukru zwany "kwotą cukru". Jednocześnie Państwa Członkowskie, w ramach przyznanej im kwoty produkcji cukru, przydzielają nieodpłatnie określone kwoty produkcji poszczególnym producentom cukru mającym siedzibę w danym kraju.

Unia Europejska rozpoczęła proces restrukturyzacji całego wspólnotowego rynku przemysłu cukrowniczego. w ramach tego procesu, na podstawie Rozporządzenia Rady (WE) nr 320/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. ustanawiającego tymczasowy system restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1290/2005 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (Dz. U. UE l 58), w związku z Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 968/2006 (dalej: Rozporządzenie 968/2006), producent cukru może zrzec się części kwoty cukru jaką posiada. Producentowi, który zdecyduje się na zrzeczenie części kwoty produkcji cukru, przyznawana jest pomoc restrukturyzacyjna z Tymczasowego Funduszu Restrukturyzacji w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 Rozporządzenia 320/2006, przedsiębiorstwo produkujące cukier ma prawo do otrzymania określonej kwoty pomocy restrukturyzacyjnej przypadającej na tonę kwoty cukrowej, pod warunkiem, że przedsiębiorstwo to w ciągu jednego roku gospodarczego:

lub

lub

Wysokość pomocy została określona w art. 3 ust. 5 Rozporządzenia 320/2006 i zależy od ilości ton kwoty cukrowej, której zrzeka się producent. Dodatkowo pomoc jest odpowiednio podwyższona, gdy producent cukru zobowiąże się do częściowego, bądź do całkowitego demontażu urządzeń służących do produkcji cukru.

Przyznanie pomocy restrukturyzacyjnej odbywa się na wniosek uprawnionego przedsiębiorcy.

W Polsce organem rozpatrującym wnioski producentów cukru o przyznanie pomocy jest, na mocy art. 33 ust. 1 pkt 4 ustawy - Agencja Rynku Rolnego (dalej: ARR).

Spółka złożyła wniosek o przyznanie pomocy restrukturyzacyjnej, w którym zgodnie z przepisami przedstawiła:

Spółka otrzymała pozytywną decyzję o przyznaniu pomocy z ARR i zgodnie z art. 11 Rozporządzenia 968/2006 przystąpiła do wykonania wszystkich działań określonych w zaakceptowanym planie restrukturyzacji oraz do przestrzegania zobowiązań zawartych we wniosku o pomoc restrukturyzacyjną. Jakiekolwiek zmiany w zaakceptowanym planie restrukturyzacji wymagają uzgodnienia z ARR na podstawie wniosku Spółki.

W razie nie wywiązania się przez producenta cukru z przyjętych zobowiązań, pomoc restrukturyzacyjna może zostać przez ARR zmniejszona lub nawet cofnięta (przed jej przyznaniem lub w trakcie - łącznie z koniecznością zwrotu kwot już otrzymanych wraz z odsetkami). Dodatkowo należy podkreślić, że ani powoływane wyżej przepisy unijne, ani ustawa o ARR nie determinują sposobu wydatkowania przez producentów cukru środków otrzymanych w ramach pomocy restrukturyzacyjnej. Przepisy nie nakładają obowiązku przeznaczenia środków pieniężnych otrzymanych z pomocy restrukturyzacyjnej na pokrycie kosztów restrukturyzacji. w związku z tym, Spółka może rozporządzać otrzymanymi środkami w dowolny sposób. Ani ARR, ani żadne inne organy nie zostały upoważnione do kontroli beneficjentów pomocy w zakresie faktycznego wykorzystania środków pomocowych. Otrzymujący pomoc restrukturyzacyjną jest rozliczany jedynie z realizacji planu restrukturyzacji wcześniej uzgodnionego i zaakceptowanego przez ARR, a nie z kwot wydatkowanych z uzyskanych środków.

Ustalona i przyznana kwota pomocy wyliczona jest na podstawie ilości ton kwoty cukrowej, której zrzeka się producent cukru oraz podjętego zobowiązania do powstrzymania się od wykorzystywania określonych urządzeń produkcyjnych lub ich częściowego lub całkowitego demontażu i w żaden sposób nie wpływa na nią wysokość wydatków planowanych bądź rzeczywiście poniesionych przez producenta w ramach restrukturyzacji.

Nawet wówczas, jeśli kwota wydatków poniesionych będzie inna od planowanej (większa lub mniejsza), wnioskująca Spółka nie otrzyma dodatkowych środków (jeśli faktyczne wydatki przewyższyły plan), ani też nie będzie zobowiązana do zwrotu różnicy (jeśli wydatki rzeczywiste byłyby niższe od planowanych).

Przyznana pomoc restrukturyzacyjna jest wypłacana zgodnie z harmonogramem wypłat, przy czym wypłaty są dokonywane w trakcie procesu restrukturyzacji (płatności nie są dokonywane z góry z przeznaczeniem na finansowanie prac, a ich wypłata nie jest zależna od stopnia zaawansowania prac po stronie producenta cukru).

Zgodnie z umową na realizację planu restrukturyzacji zawartą z ARR pomoc będzie wypłacana Spółce w przyszłości w dwóch ratach:

Ostateczny termin dla zakończenia całego procesu restrukturyzacji ustalony został na dzień 30 września 2010 r.

Spółka na podstawie złożonego i zatwierdzonego wniosku rozpoczęła już proces restrukturyzacyjny dotyczący cukrowni w G... w związku z prowadzonym procesem, Spółka ponosi określone wydatki na demontaż urządzeń produkcyjnych, budynków i budowli związanych z produkcją cukru. Część składników majątku, będących przedmiotem demontażu nie została w całości zamortyzowana. w związku z likwidacją cukrowni w G... przedmiotowy demontaż środków trwałych zostanie przeprowadzony poprzez:

Ponadto do wydatków, jakie Spółka ponosi odnośnie procesu restrukturyzacyjnego należy również zaliczyć:

Mając na uwadze fakt, iż Spółka nie otrzymała jeszcze pomocy restrukturyzacyjnej, dotychczasowe koszty procesu restrukturyzacji pokrywane są z bieżących środków Spółki.

Cukrownia w G... nadal prowadzi działalność w innym zakresie niż produkcja cukru, tj. magazynowanie cukru, usługi hotelowe, dzierżawa pomieszczeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przez wydatki i koszty związane z pomocą restrukturyzacyjną Spółka rozumie:

Czy pozostałe wydatki i koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 i 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (np. odsetki budżetowe, spłata lub udzielone czy spłacone pożyczki, koszty i grzywny pieniężne orzeczone w postępowaniu karnym itd.), a pokryte - wydatkowane - ze środków pochodzących z pomocy restrukturyzacyjnej, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Czy maksymalna wysokość wydatków i kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów, a sfinansowanych bezpośrednio ze środków pochodzących z pomocy restrukturyzacyjnej, powinna być równa sumie wydatków i kosztów pokrytych - wydatkowanych - bezpośrednio z tych środków i związanych z tą pomocą oraz wydatków i kosztów poniesionych przed uzyskaniem środków pomocowych, a związanych z tą pomocą, i wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów w rozliczeniu za miesiąc otrzymania pomocy restrukturyzacyjnej oraz innych wydatków i kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a sfinansowanych z tej pomocy, chyba że suma wydatków i kosztów restrukturyzacyjnych (poniesionych zarówno przed, jak i po otrzymaniu pomocy) przekroczy kwotę otrzymanej pomocy, wówczas maksymalna wysokość wydatków i kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów (w związku z otrzymaną pomocą), nie powinna przekroczyć kwoty otrzymanej pomocy.

Stanowisko Wnioskodawcy jest następujące.

Stanowisko w zakresie pytania nr 1.

Środki budżetu państwa przeznaczone na realizację Wspólnej Polityki Rolnej, w tym także środki z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji - określone w Rozporządzeniu 320/2006 i Rozporządzeniu Rady (WE) 1261/2007 (zmieniającym Rozporządzenie 320/2006), zgodnie z art. 212 ustawy o finansach publicznych, są wydatkowane przez agencje płatnicze.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są kwoty otrzymane od agencji rządowych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach. w ocenie Spółki, otrzymane przez Nią środki finansowe z ARR, pochodzące z pomocy restrukturyzacyjnej finansowanej z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji, będą stanowiły przychody wolne od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie cytowanego art. 17 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy.

W sprawie dotyczącej kwalifikacji pomocy restrukturyzacyjnej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Ministerstwo Finansów przedstawiło swoje stanowisko w piśmie z dnia 18 stycznia 2008 r. (sygn. DD6/8213/15/DZJ/08/83). Pismo to jest skierowane do Prezesa ARR. w piśmie tym Ministerstwo Finansów stwierdza, że pomoc restrukturyzacyjna stanowić będzie przychód zwolniony z opodatkowania na gruncie art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, natomiast wydatki sfinansowane z tych przychodów uzyskanych z pomocy restrukturyzacyjnej nie będą stanowiły kosztów podatkowych, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 ww. ustawy.

Stanowisko w zakresie pytania nr 2.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie regulują wprost kwestii dotyczących wydatków ponoszonych w związku z procesami restrukturyzacyjnymi. w szczególności katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie zawiera postanowień w omawianym zakresie.

W rezultacie, w opinii Spółki, w takim przypadku należy kierować się ogólną definicją kosztów podatkowych zawartą w art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Zdaniem Spółki, będzie Ona uprawniona do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków restrukturyzacyjnych związanych z likwidacją cukrowni w G..., gdyż przeprowadzenie restrukturyzacji wpłynie korzystnie na kondycję finansową Spółki. w efekcie poprawi się wydajność i efektywność produkcji w pozostałych cukrowniach Spółki. Likwidacja cukrowni w G... spowoduje koncentrację produkcji i dalszą poprawę efektywności i wydajności produkcji w trzech blisko siebie leżących cukrowniach, tj. w cukrowni w Ś..., w M... i w G. Zatem likwidując cukrownie w G. Spółka z jednej strony realizuje wytyczne unijne w zakresie restrukturyzacji rynku produkcji cukru, a z drugiej strony dąży do zabezpieczenia źródła przychodów z produkcji cukru w trzech pozostałych cukrowniach. w efekcie działania restrukturyzacyjne pozwolą na lepsze dostosowanie się Spółki do warunków rynkowych. w związku z powyższym, należy uznać, że wydatki i koszty związane z restrukturyzacją, lecz bezpośrednio nie sfinansowane ze środków pochodzących z pomocy restrukturyzacyjnej (gdyż pomoc ta jeszcze nie została wypłacona), stanowią koszty uzyskania przychodów.

Przez wydatki i koszty związane z restrukturyzacją Spółka rozumie m.in.:

Zdaniem Spółki, koszty te będzie jednak należało wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów, w przypadku fizycznego uzyskania środków z pomocy restrukturyzacyjnej i z datą ich faktycznego uzyskania, tj. bez obowiązku cofania się z korektą do momentu poniesienia kosztów / wydatków. Fakt otrzymania pomocy w kolejnych okresach rozliczeniowych będzie stanowić odrębne zdarzenie gospodarcze, które będzie wiązało się z korektą bieżących kosztów. Tym samym, Spółka nie będzie miała obowiązku korygowania uprzednio złożonych deklaracji i wysokości należnych zaliczek. Nałożenie na Spółkę takiego obowiązku spowodowałoby bowiem konieczność zapłaty odsetek karnych od powstałych zaległości w sytuacji, gdy Spółka nie naruszyła żadnego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez organy podatkowe w interpretacjach podatkowych w analogicznej sprawie. Przykładowo Pierwszy Urząd Skarbowy w Lublinie (D1/423-53/06/07) uznał, iż podatnik ma obowiązek wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów część odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, na które uzyskano dotacje w momencie i w dacie otrzymania samej dotacji.

Reasumując, Spółka będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów i wydatków związanych z pomocą restrukturyzacyjną, a poniesionych przed otrzymaniem tej pomocy. Jednakże, w momencie i z datą jej otrzymania, Spółka powinna wyłączyć przedmiotowe koszty z kosztów podatkowych w rozliczeniu podatkowym za miesiąc, w którym Spółka otrzymała pomoc.

Stanowisko w zakresie pytania nr 3.

Spółka zdemontowane środki trwałe przeznacza m.in. na sprzedaż do innych podmiotów gospodarczych.

Zdaniem Spółki, wartość netto środków trwałych pochodzących ze likwidowanej cukrowni w G... będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów, ponieważ sprzedaż ww. środków trwałych do podmiotów trzecich generuje przychód podatkowy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Spółka sprzedając zdemontowane środki trwałe osiąga przychody do opodatkowania. Tym samym, zdaniem Spółki, wartość netto środków trwałych zdemontowanych w cukrowni w G... jest kosztem uzyskania przychodów w dacie sprzedaży tych środków trwałych. w związku z tym, znajdzie tu zastosowanie ogólna zasada, iż koszty poniesione w celu uzyskania źródła przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów.

Stanowisko w zakresie pytania nr 4.

Spółka zdemontowane środki trwałe w cukrowni w G... przenosi również do innych lokalizacji. Przenoszone środki trwałe, pochodzące ze zlikwidowanej cukrowni mają określoną, nieumorzoną wartość netto. Środki te zostają przeniesione i zamontowane w innych czynnych produkcyjnie cukrowniach należących do Spółki, położonych w Ś..., M..., G..., celem ich dalszego wykorzystywania w działalności produkcyjnej Spółki.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Spółka wykorzystując zdemontowane urządzenia do działalności produkcyjnej w innych zakładach używa ich w celu osiągnięcia przychodów. Dokonywane odpisy amortyzacyjne wyczerpują zatem definicję kosztów uzyskania przychodu, która została określona poprzez orzecznictwo sądów oraz doktrynę.

W związku z powyższym, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od przeniesionych środków trwałych pochodzących z likwidowanej cukrowni w G..., w związku z faktem, iż środki te będą w dalszym ciągu wykorzystywane w działalności produkcyjnej Spółki.

Stanowisko w zakresie pytania nr 5.

Z treści art. 16 ust. 1 pkt 58 powołanej ustawy wynika, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47 i 48 (...).

W opinii Spółki, oznacza to, iż jest Ona zobowiązana do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków i kosztów pokrytych - wydatkowanych - ze środków pomocowych, które są związane z pomocą restrukturyzacyjną oraz innych wydatków i kosztów, które w rozumieniu art. 15 i 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (np. odsetki budżetowe, udzielone lub spłacone pożyczki, koszty i grzywny pieniężne orzeczone w postępowaniu karnym itd.) nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

W opinii Spółki, maksymalna wysokość wydatków i kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów, a sfinansowanych bezpośrednio ze środków pochodzących z pomocy restrukturyzacyjnej, powinna być równa sumie wydatków i kosztów pokrytych - wydatkowanych - bezpośrednio z tych środków i związanych z tą pomocą oraz wydatków i kosztów poniesionych przed uzyskaniem środków pomocowych, a związanych z tą pomocą, i wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów w rozliczeniu za miesiąc otrzymania pomocy restrukturyzacyjnej, oraz innych wydatków i kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a sfinansowanych z tej pomocy, chyba że suma wydatków i kosztów restrukturyzacyjnych (poniesionych zarówno przed, jak i po otrzymaniu pomocy) przekroczy kwotę otrzymanej pomocy, wówczas maksymalna wysokość wydatków i kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów (w związku z otrzymaną pomocą), nie powinna przekroczyć kwoty otrzymanej pomocy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy, w części dotyczącej możliwości dokonywania dalszych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych przenoszonych do innych zakładów w celu dalszego ich wykorzystania (pytanie nr 4), w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie natomiast do art. 16 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

Środki trwałe służą do osiągania przychodów przez wiele lat, w związku z czym ustawodawca zdecydował, że związane z nimi wydatki powinny być również rozliczane w dłuższym okresie czasu. Chodzi tu o zachowanie właściwych proporcji między przychodem a kosztami. Innymi słowy, obowiązuje zasada rozciągnięcia w czasie rozliczeń wydatków inwestycyjnych. Zasada ta oznacza, że za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na nabycie, wytworzenie albo ulepszenie środka trwałego, ale kosztem tym jest zużycie tych środków, mierzone amortyzacją, czyli "odpisami z tytułu zużycia" (art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Sposoby dokonywania odpisów amortyzacyjnych określone zostały w art. 16a - 16 m tej ustawy.

Natomiast w myśl art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Zatem aby składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogły zostać zaliczone do środków trwałych podatnika muszą spełniać następujące warunki:

Ponadto należy zaznaczyć, iż na podstawie art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z analizy sprawy wynika, iż Spółka jest w trakcie przeprowadzania planu restrukturyzacyjnego w jednej z należących do Niej cukrowni. w związku z tą restrukturyzacją, Spółka zobowiązana jest do całkowitego demontażu urządzeń produkcyjnych w tejże cukrowni. Demontaż ten zostanie przeprowadzony m.in. poprzez przeniesienie środków trwałych do pozostałych funkcjonujących cukrowni. Spółka wskazała również, iż demontowane środki trwałe nie zostały w całości zamortyzowane. w związku z prowadzoną restrukturyzacją, Spółka uzyska od Agencji Rynku Rolnego stosowną pomoc finansową. Ponadto Wnioskodawca wypunktował koszty i wydatki, które zostaną sfinansowane z tychże środków pomocowych, ale wśród nich nie został wymieniony koszt niezamortyzowanej części przenoszonych środków trwałych.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż ww. środki trwałe nie zostały postawione w stan likwidacji, nie zostały zbyte oraz nie stwierdzono ich niedoboru. Zatem przesłanki wymienione w ww. regulacji art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym i powodujące konieczność zaprzestania dokonywania odpisów amortyzacyjnych, nie wystąpiły. Ponadto Spółka nadal będzie przedmiotowe środki trwałe wykorzystywać do prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie produkcji cukru, a zmianie ulega jedynie miejsce lokalizacji (zamontowania) tychże środków trwałych. w związku z tym, w Spółce nie wystąpi obowiązek zakończenia amortyzacji środków trwałych przenoszonych do innych cukrowni.

Reasumując, odpisy amortyzacyjne dokonywane od środków trwałych, które Spółka w wyniku przeprowadzanej restrukturyzacji (tj. demontażu tych środków w restrukturyzowanej cukrowni) przeniesie do innych cukrowni stanowią - stosownie do art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - koszty uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, iż w zakresie pozostałych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych wydane zostały odrębne interpretacje indywidualne, i tak:

* w części dotyczącej pytania nr 1 - interpretacja z dnia 27 marca 2009 r. nr ILPB3/423-31/09-4/HS,

* w części dotyczącej pytania nr 2 - interpretacja z dnia 27 marca 2009 r. nr ILPB3/423-31/09-5/HS,

* w części dotyczącej pytania nr 3 - interpretacja z dnia 27 marca 2009 r. nr ILPB3/423-31/09-6/HS,

* w części dotyczącej pytania nr 5 - interpretacja z dnia 27 marca 2009 r. nr ILPB3/423-31/09-8/HS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.