ILPB3/423-301/08-7/KS - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup nagród, upominków i gadżetów reklamowych opatrzonych logo firmy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2008 r. (data wpływu 19 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup nagród, upominków i gadżetów reklamowych opatrzonych logo firmy - jest prawidłowe.

W dniu 19 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 8 sierpnia 2008 r. (data wpływu 11 sierpnia 2008 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup nagród, upominków i gadżetów reklamowych opatrzonych logo firmy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi wydatki z tytułu nagród, upominków i gadżetów, które otrzymują kontrahenci Spółki, potencjalni klienci, współpracownicy, generalnie osoby mające wpływ na generowane przez Spółkę przychody.

W skład tego typu działań wchodzi m.in.:

Wydatki, o których mowa powyżej są w każdym przypadku ponoszone w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów Spółki. Wiąże się to ze specyfiką dzisiejszego rynku. Panujące na nim reguły wymuszają w pewnym stopniu poza udzielaniem typowych bonifikat czy upustów dołączanie pewnych upominków reklamowych czy też gadżetów o charakterze reklamowym przy sprzedaży towarów czy usług.

Podobnie wygląda sytuacja przy okazji różnego rodzaju spotkań biznesowych, targów, konferencji. Wszystkie rozdawane upominki czy gadżety reklamowe są opatrzone logo Spółki.

Z uwagi na rodzaj prowadzonej działalności przedmiotowe wydatki Spółka będzie ponosić także w przyszłości.

Pod pojęciem niewielkiej wartości Spółka rozumie cenę jednostkową w większości przypadków nieprzekraczającą 100 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przekazywane niewielkiej wartości nagrody, upominki, gadżety kontrahentom lub potencjalnym kontrahentom, osobom współpracującym ze Spółką (w ogólnym tego słowa znaczeniu osobom mającym wpływ na generowane przez Spółkę przychody) uznać można za reklamę i w związku z tym zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty związane z nabyciem nagród, upominków i gadżetów reklamowych, opatrzonych logo Spółki o niewielkiej wartości przekazanych następnie kontrahentom lub potencjalnym kontrahentom, podmiotom współpracującym ze Spółką będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Z kolei w art. 16 ust. 1 pkt 28 wskazano, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Kluczowym elementem w przedmiotowej sprawie jest rozróżnienie pojęcia reprezentacji i reklamy. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia reprezentacji, wobec czego uzasadnionym jest odwołanie się do wykładni językowej tego pojęcia.

Przez reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik języka polskiego pod red. prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007). Natomiast zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002 reklama to "rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś".

W takim razie pod pojęciem reklamy rozumieć należy działania podmiotu gospodarczego kształtującego popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego. Celem reklamy jest więc chwalenie oferowanych towarów i usług lub zachęcanie potencjalnych klientów do nawiązania nowych, utrzymania czy poszerzenia istniejących stosunków handlowych. Może to być realizowanie za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Za logo uznać bowiem należy znak handlowy o charakterze graficznym, używany przez daną firmę do identyfikowania marki swojego produktu lub oferowanych usług oraz odróżniania ich od innych (por. J. Thomas Russell, W. Ronald Lane, Reklama według Ottona Kleppnera; Wydawnictwo FELBERG SJA, 2000 r., s. 621).

Celem bliższego zdefiniowania okazałości, wystawności, Spółka wskazuje na charakter tych upominków, ich jednostkową cenę. Przykładowo jest to kombinezon malarski w cenie (wszystkie ceny są cenami brutto) 2,75 zł, smycz w cenie 1,82 zł, zapalniczka z lampką w cenie 2,01 zł, baloniki w cenie 0,50 zł, koszulka w cenie 24,28 zł, usługa druku kalendarzy biurowych w cenie 13,54 zł za sztukę, plecak w cenie 48,80 zł, zegar ścienny w cenie 20,04 zł, czy też pióro firmy Parker w cenie 67,10 zł. Większość z tych przedmiotów posiada nadruk z logo Spółki.

Trudno, zdaniem Wnioskodawcy, postawić tezę, iż wartość jednostkowa któregoś z ww. przedmiotów mogłaby świadczyć o wystawności Spółki.

Wydawane nagrody rzeczowe mają charakter handlowy i wpływają na zintensyfikowanie działań kontrahentów Spółki poprzez zwiększenie składanych zamówień handlowych. Mają zatem na celu maksymalizację poziomu sprzedaży oferowanych przez nią towarów.

Spółka wskazuje również na aspekt psychologiczny, każdy z nas chciałby coś wygrać, uzyskać za darmo. Widząc reklamę informującą o tym, iż w przypadku zakupu danego artykułu istnieje możliwość wygrania nagrody wielu z nas nie oprze się takiej pokusie i zdecyduje się na zakup danego produktu lub po prostu wybierze go spośród innych konkurencyjnych marek.

Zatem możliwość uzyskania nagrody wpływa na wzrost sprzedaży oferowanych artykułów, a co za tym idzie na osiągane przez Spółkę przychody, przy czym działania takiego Spółka nie może zaliczyć do działań reprezentacyjnych.

Na potwierdzenie prezentowanego przez Spółkę poglądu Wnioskodawca przytacza również wyjaśnienia zawarte w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 lutego 2008 r., Nr ILPB3/423-239/07-3/MC, "Reprezentacja to w szczególności: prezenty dla kontrahentów, które nie mają charakteru reklamowego (portfel, pióro, alkohol, kosmetyki, itp.). Natomiast gadżety o niewielkiej wartości oznakowane logo firmy stanowią przedmioty o charakterze reklamowym i wydatek na ich zakup może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów (koszulka, długopis, kartka świąteczna, kubek, smycz, karteczki samoprzylepne, kalendarz itp.)".

Wyżej prezentowane stanowisko jest stanowiskiem Wnioskodawcy, jednakże Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał je za prawidłowe.

Podobne stanowisko w tej sprawie prezentuje Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 14 stycznia 2008 r., Nr IBPB3/423-212/07/AM/KAN-1499/07/K/57920/07 "W przypadku gadżetów o niewielkiej wartości, wydawanych masowo potencjalnym klientom, trudno raczej przypisać im funkcję reprezentacyjną. Ich obecność w rzeczywistości gospodarczej jest tak powszechna, że nie przyczynia się w znacznym stopniu do budowy wizerunku, a logo jako znak graficzny przedsiębiorstwa (firmy) czy produktu stanowi jedynie swojego rodzaju informację handlową. W tym też rozumieniu, wydatki ponoszone na gadżety lub upominki o niskiej wartości jednostkowej oznaczone logo firmy lub logo produktu, wręczane kontrahentom bądź potencjalnym kontrahentom podczas imprez zbiorowych takich jak: ogólnodostępne targi, wystawy itp. mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych".

Na potwierdzenie ww. poglądów Spółka przytacza stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 grudnia 2007 r., Nr ITPB3/423-50b/07/DK zgodnie z którym "należy stwierdzić, iż co do zasady drobne gadżety, nie mają charakteru reprezentacyjnego - ich obecność jest dziś bowiem tak powszechna, że nie przyczynia się w znacznym stopniu do budowy wizerunku firmy i raczej to ich brak może uchodzić za odstępstwo od zwyczajnego postępowania. Ponadto o ile wartość jednostkowa przedmiotowych gadżetów będzie niska oraz ich rozdysponowanie będzie miało charakter masowy, to wydatki poniesione na zakup takich gadżetów nie będą spełniały kryterium okazałości, czy wystawności, tj. elementów wyznaczających granice pojęcia "reprezentacji", w konsekwencji nie będą podlegały określonemu w art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy.

Reasumując, w zaprezentowanych powyżej interpretacjach Minister Finansów działając poprzez Dyrektorów Izb Skarbowych stoi na stanowisku zbieżnym z prezentowanym przez Spółkę, zgodnie z którym wydatki na drobne upominki, nagrody, gadżety uznać należy za wydatki o charakterze reklamowym, które mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Podkreślić należy słowo drobne, gdyż nie bez celu w początkowej części uzasadnienia Spółka przedstawiła przykładowy katalog przedmiotów, które zostają zakupione, a następnie wydawane kontrahentom czy też potencjalnym kontrahentom w formie upominków, nagród, gadżetów.

Wnioskodawca uważa, iż jedynie wydatki o niewielkiej wartości należy traktować jako reklamę, zgadzając się z tezą prezentowaną przez Ministra Finansów przedstawioną poniżej.

Stosownie do interpretacji indywidualnej z dnia 13 lutego 2008 r., Nr ILPB3/423-235/07-2/MC wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu "Gdyby ww. dekoracje przekraczały zwyczajowo przyjęte normy w danej branży czy okolicy, były nadzwyczaj wystawne, bardziej ekskluzywne, wytworne, odpowiednio drogie, poprawiały znacząco estetyczny wizerunek firmy oraz były umieszczane wyłącznie w pomieszczeniach, gdzie przyjmowani są zazwyczaj tylko określeni klienci (np. sala konferencyjna, biura osób reprezentujących Spółkę), wtedy zastosowanie znalazłby przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. wydatki Spółki, na wystawne dekoracje, nie mogłyby zostać uznane przez Spółkę za koszty uzyskania przychodów."

Ww. stanowisko potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 stycznia 2008 r., Nr IP-PB3-423-409/07-4/KB "Należy zauważyć, iż w przypadku przekazywania gadżetów lub prezentów o wyższej wartości (w tym kalendarzy), wyselekcjonowanym kontrahentom lub potencjalnym kontrahentom mimo, iż będą one oznakowane logo firmy, gdy celem wydatku jest tworzenie pozytywnego wizerunku firmy i budowa odpowiednich relacji z klientami wydatki takie będą miały charakter reprezentacyjny i w efekcie na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będą mogły zostać uznane za koszty uzyskania przychodów", oraz z dnia 12 lutego 2008 r., Nr IP-PB3-423-439/07-2/EM stwierdzając, iż "Jednocześnie podkreślić należy, że w przypadku przekazywania przez Wnioskodawcę potencjalnym klientom gadżetów o wyższej wartości to mimo, iż będą one oznakowane logo firmy, celem wydatku będzie tworzenie pozytywnego wizerunku firmy i budowa odpowiednich relacji z klientami, a wydatki takie będą miały charakter reprezentacyjny i w efekcie na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zostaną uznane za koszty uzyskania przychodów".

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione przez Spółkę w związku z zakupem upominków, nagród, gadżetów o niewielkiej wartości, spełniają definicję zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż wpływają na wzrost sprzedaży oferowanych artykułów, a co za tym idzie na osiągane przez Spółkę przychody oraz nie mieszczą się w definicji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiącym jeden z elementów katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, dlatego też należy stwierdzić, iż stanowią one koszty uzyskania przychodów Spółki.

Mając na uwadze wyżej przywołaną argumentację, Spółka prosi o potwierdzenie stanowiska zgodnie z którym, wydatki poniesione w związku z zakupem upominków, nagród, gadżetów o niewielkiej wartości stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie nadmienia się, iż w zakresie stanu faktycznego, została wydana odrębna interpretacja w dniu 19 sierpnia 2008 r. znak ILPB3/423-301/08-6/KS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.