ILPB3/423-300/14-4/KS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 września 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-300/14-4/KS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 25 czerwca 2014 (data wpływu 30 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z 19 sierpnia 2014 r. (data wpływu 22 sierpnia 2014 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka z o.o. realizuje niżej wymienione zadania własne gminy, tj. między innymi: zaopatruje w wodę, przyjmuje, odprowadza i oczyszcza ścieki mieszkańców miasta., gminy A i gminy B.

Udziałowcami spółki są: Gmina o statucie miejskim, która posiada 73% udziałów i Gmina A, która posiada 27% udziałów.

Gmina B nie posiada w spółce żadnych udziałów.

Zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, każda gmina zobowiązana jest realizować zadania własne. Jednym z nich jest zaopatrzenie w wodę mieszkańców gminy, usuwanie i oczyszczanie ścieków komunalnych, sprawy związane z wodociągami i kanalizacją. Usługi w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków są podstawowymi usługami zapewniającymi odpowiedni poziom życia oraz warunki sanitarne ludności i powinny być zapewniane przez gminę jednocześnie.

Od 1990 r., tj. wejścia w życie wymienionej ustawy, a nawet wcześniej od 1 stycznia 1956 r. te zadania realizowały: byłe Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji, byłe Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji, były Zakład Wodociągów i Kanalizacji.

Zgodnie z ustawą o finansach publicznych, ustawą o gospodarce komunalnej oraz uchwałą Rady Miasta w dniu 27 maja 2004 r. przekształcono Zakład Wodociągów i Kanalizacji w jednoosobową spółkę Gminy o statusie miejskim.

Dnia 1 lipca 2005 r. do spółki z o.o. przystąpiła Gmina o statucie wiejskim wraz z objęciem udziałów w podwyższonym kapitale.

Dyrektywa unijna 91/271/EWG dotycząca oczyszczania ścieków komunalnych odgrywa zasadniczą rolę w gospodarowaniu ściekami oraz ochronie środowiska wodnego, w tym wód powierzchniowych do których są one odprowadzane. Dyrektywa ta należy do najkosztowniejszych oraz najtrudniejszych aktów prawnych UE. W Dyrektywie tej określono szereg definicji związanych z gospodarką ściekową oraz m.in. konieczność wyposażenia aglomeracji w konkretnych terminach w systemy oczyszczania ścieków. Traktat Akcesyjny Polski do Unii Europejskiej podpisany 16 kwietnia 2003 r. i ratyfikowany przez Polskę 23 lipca 2003 r. nakreślił indywidualne okresy przejściowe dla nowych Państw Członkowskich na wdrażanie dyrektywy 91/271/EWG. Ostateczny termin jej wdrażania upływa w dniu 31 grudnia 2015 r. Przepisy dyrektywy zostały implementowane do prawa krajowego i znalazły swoje odzwierciedlenie w szeregu ustaw i rozporządzeń związanych z gospodarką wodno-ściekową. W polskim systemie prawnym całość zagadnień związanych z gospodarką wodno-ściekową, racjonalnym kształtowaniem i ochroną zasobów wodnych regulowana jest ustawą - Prawo wodne i rozporządzeniami wykonawczymi do tej ustawy.

W myśl ww. przepisów gminy odpowiadają za wyposażenie aglomeracji w zbiorcze systemy kanalizacyjne i oczyszczalnie ścieków o odpowiednim stopniu oczyszczania.

W celu spełnienia powyższych wymogów - wynikających zarówno z prawa unijnego jak i krajowego gmina B podpisała umowę ze Skarbem Państwa - Państwowe Gospodarstwo Leśne "Lasy Państwowe" i spółką z o.o. o realizacji wspólnej inwestycji pod nazwą "Przebudowa i rozbudowa sieci wodociągowej i kanalizacyjnej (...)".

Inwestorem Wiodącym jest Gmina B; Współinwestorem - 1 jest Skarb Państwa -Państwowe Gospodarstwo Leśne "Lasy Państwowe"; Współinwestorem - 2 jest spółka z o.o. Wodociągi i Kanalizacja.

Szacunkowy całkowity koszt realizacji umowy wynosi 1 536 2552 zł (wraz z VAT) i zostanie sfinansowany przez Inwestora Wiodącego zgodnie z zapisami umowy o dofinansowanie z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, tj. w wysokości 75% wydatków kwalifikowanych netto; przez Współinwestora 1 i Współinwestora 2 w częściach równych, przy czym udział każdego z nich nie może przekroczyć kwoty 322 614 zł brutto inwestycji, przeznaczonych na pokrycie wydatków niekwalifikowanych, warunkujących realizację zadania oraz tzw. wkładu własnego zdefiniowanego zgodnie z umową o dofinansowanie zadania w ramach PROW 2007-2013.

Inwestor Wiodący przekaże powstały w wyniku realizacji inwestycji majątek dla Współinwestora 2 niezwłocznie po zakończeniu rzeczowym i finansowym projektu.

Zgodnie z umową dodatkowo Współinwestor 1 zobowiązuje się do przekazania na majątek Współinwestora 2 - Z. Wodociągom i Kanalizacji spółka z o.o. istniejącego kanału tłocznego, po jego przebudowie i włączeniu do studni. Budowa kanału tłocznego nie jest realizowana w ramach umowy - jest to majątek istniejący i przekazanie jego nastąpi wg oddzielnej procedury.

Pismem stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy o poniższe informacje:

1.

w ocenie Wnioskodawcy realizowane zadania własne Gminy są związane ze sferą użyteczności publicznej, o której mowa w ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236 z późn. zm.) oraz w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.);

2.

stwierdzenie zawarte w pytaniach oznacza uzyskanie własności:

a.

kanału tłocznego - bez jakiegokolwiek świadczenia pieniężnego czy też majątkowego na rzecz Skarbu Państwa - Państwowego Gospodarstwa Leśnego "Lasy Państwowe",

b.

urządzeń wodno-kanalizacyjnych (majątku) przy częściowym udziale finansowym (przez Wodociągi i Kanalizacja spółka z o.o. i przez Państwowe Gospodarstwo Leśne) w kosztach realizacji inwestycji opisanych w części G pkt 68 wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z 25 czerwca 2014 r.

Podstawą prawną jest zawarta w dniu 9 stycznia 2013 r. umowa pomiędzy Skarbem Państwa - Państwowym Gospodarstwem Leśnym "Lasy Państwowe" a spółką Wodociągi i Kanalizacja" spółka z o.o., a Gminą B. Umowa określa warunki realizacji inwestycji oraz przeznaczenie wybudowanych urządzeń wodno-kanalizacyjnych.

Spółka nie otrzyma majątku (od Gminy) oraz kanału tłocznego (od Skarbu Państwa) w nieodpłatny zarząd i używanie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy nieodpłatne przekazanie przez Inwestora Wiodącego - Gminę, powstałego w wyniku realizacji inwestycji wspólnej, majątku - z przeniesieniem prawa własności, dla spółki realizującej zadania własne Gminy, czyli dla Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o., stanowi dla Spółki przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

2. Czy nieodpłatne przekazanie istniejącego kanału tłocznego przez Współinwestora 1 - z przeniesieniem prawa własności, dla spółki realizującej zadania własne Gminy, czyli dla Wodociągów i Kanalizacji spółka z o.o. stanowi dla Spółki przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 został rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem wydanym w dniu 25 września 2014 r. nr ILPB3/423-300/14-5/KS.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, co do zasady, jest przychodem podatkowym. Z uwagi na fakt, że przepisy ustawy nie zawierają legalnej definicji pojęcia "nieodpłatnego świadczenia", zasadne jest sięgnięcie w tym zakresie do jego rozumienia, jakie ukształtowało się w orzecznictwie sądowo-administracyjnym. W orzecznictwie tym powszechnie prezentowany jest pogląd, że na gruncie podatkowym pojęcie to posiada szerszy zakres niż w prawie cywilnym i obejmuje "wszelkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy". W konsekwencji należy uznać, iż spółce kapitałowej nieodpłatne przeniesienie prawa własności, co do zasady, stanowi dla tej spółki wartość otrzymanych nieodpłatne rzeczy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy oraz skutkuje powstaniem przychodu z tego tytułu.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), zaspokajanie potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz. Są to zadania publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, a więc zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 Konstytucji, są zadaniami własnymi gminy.

Wodociągi i Kanalizacja spółka z o.o. prowadzi działalność w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, między innymi: na podstawie zezwolenia wydanego decyzją Wójta Gminy.

Zdaniem Wnioskodawcy, istotne znaczenie ma fakt, że nieodpłatne przeniesienie prawa własności do majątku powstałego w wyniku realizacji wyżej opisanej inwestycji przez Gminę nastąpi w związku z wypełnianiem ich ustawowych obowiązków. Dlatego w Spółce realizującej zadania z zakresu użyteczności publicznej, przychód podlegający opodatkowaniu z tytułu nieodpłatnego przeniesienia prawa własności nie powstanie.

Przeniesienie prawa własności przez Gminę będzie miało bezpośredni związek z realizacją określonych ustawowo zadań własnych Gminy i służyło realizacji tych zadań. Będzie to działanie de facto podejmowane w interesie Gminy.

Natomiast przeniesienie prawa własności do istniejącego wymienionego wyżej majątku przez Współinwestora 1 - Skarb Państwa - Państwowe Gospodarstwo Leśne "Lasy Państwowe" dla Wodociągów i Kanalizacji spółka z o.o. będzie przychodem podlegającym opodatkowaniu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.) nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, do tej kategorii należy zaliczyć każdą wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została ujęta w katalogu zawartym w art. 12 ust. 4 ww. ustawy.

O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa osoby prawnej. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Stanowiąc o wartości nieodpłatnych świadczeń, jako o przychodzie kształtującym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, ustawodawca nie sprecyzował bliżej tego, co należy rozumieć przez nieodpłatne świadczenia, ograniczając się jedynie do wskazania sposobu i kryteriów ustalania ich wartości (art. 12 ust. 5 i ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Z tego właśnie względu pojęcie "świadczenia" należy rozpatrywać z punktu widzenia zobowiązaniowego, tj. na tle art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), zgodnie z którym zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu (art. 353 § 2 ww. ustawy).

Pojęcie nieodpłatnego świadczenia, w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje nie tylko świadczenia w sensie cywilistycznym, lecz także zdarzenia gospodarcze i prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu. A zatem, przychód w postaci nieodpłatnego świadczenia stanowić będą te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Jak wynika z treści art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wyłączenie nieodpłatnego świadczenia otrzymanego przez podatnika z kategorii przychodów jest uwarunkowane kumulatywnym spełnieniem następujących przesłanek:

* świadczenie zostało otrzymane od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków,

* jest ono związane z używaniem środków trwałych otrzymanych w nieodpłatny zarząd lub używanie,

* świadczeniobiorcą jest spółka użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostki samorządu terytorialnego.

Z mocy wyłączenia zawartego w ww. przepisie, nie podlegają zaliczeniu do przychodu nieodpłatne świadczenia związane z używaniem środków trwałych w nieodpłatny zarząd lub używanie. W przepisie tym ustawodawca określił zakres podmiotowy wyłączenia, obejmując nim m.in. spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków. W zakresie przedmiotowym wyłączenie to dotyczy jedynie świadczeń związanych z używaniem środków trwałych wykorzystywanych przez otrzymującego, otrzymanych w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką użyteczności publicznej, realizującą zadania własne gminy, w której 100% udziałów należy do jednostek samorządu terytorialnego. W celu spełnienia wymogów unijnych i krajowych Gmina podpisała umowę ze Skarbem Państwa i Spółką o realizacji wspólnej inwestycji. Inwestorem wiodącym jest Gmina, współinwestorem 1 jest Skarb Państwa, współinwestorem 2 jest Spółka. Inwestor wiodący, tj. Gmina przekaże powstały w wyniku realizacji inwestycji majątek na rzecz Spółki. Dodatkowo Skarb Państwa przekaże Spółce istniejący kanał tłoczny. Spółka wskazała, że nie otrzyma majątku (od Gminy) oraz kanału tłocznego (od Skarbu Państwa) w nieodpłatny zarząd i używanie. Przekazanie majątku nastąpi z przeniesieniem prawa własności.

Kwestia uznania Wnioskodawcy za spółkę użyteczności publicznej wymaga sięgnięcia do przepisów dotyczących funkcjonowania jednostek samorządu terytorialnego.

I tak, zgodnie z art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 11 marca 2013 r. Nr 594 z późn. zm.), zadaniami użyteczności publicznej są zadania własne gminy, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych. Otwarty katalog zadań własnych gminy, służących realizacji zbiorowych potrzeb wspólnoty zawiera art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, zgodnie z którym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Należą do nich między innymi sprawy - wskazane w pkt 3 ust. 1 - wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania powyższych zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez jednostkę samorządu terytorialnego zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236 z późn. zm.). Gospodarka ta, obejmująca - w myśl art. 1 ust. 2 wskazanej ustawy - w szczególności zadania o charakterze użyteczności publicznej - których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych - może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego (art. 2 tej ustawy).

W związku z powyższym, jednostkom samorządu terytorialnego - mocą art. 9 ustawy o gospodarce komunalnej - przyznano prawo tworzenia spółek z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółek akcyjnych, a także przystępowania do takich spółek.

W oparciu o powołane unormowania, spółkę użyteczności publicznej można określić jako spółkę kapitałową prawa handlowego, prowadzącą działalność w zakresie gospodarki komunalnej, rozumianej jako realizowanie zadań własnych gminy - zadań użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.

Jak sama Spółka wskazuje - zadania własne Gminy są związane ze sferą użyteczności publicznej, o której mowa w ustawie o gospodarce komunalnej oraz ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego, Spółka może zostać uznana za spółkę użyteczności publicznej, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka, mimo że realizuje zadania użyteczności publicznej i świadczenie zostało otrzymane od jednostki samorządu terytorialnego (majątek powstały w wyniku realizacji inwestycji wspólnej), tj. Gminy, to nieodpłatne przekazanie nie jest związane z używaniem środków trwałych otrzymanych w nieodpłatny zarząd lub używanie. Spółka bowiem wskazała, że nieodpłatne przekazanie nastąpi z przeniesieniem prawa własności. Oznacza to niespełnienie w analizowanym przypadku jednej z wyżej wymienionych przesłanek wyłączenia wartości nieodpłatnego świadczenia otrzymanego przez Spółkę z kategorii przychodów podatkowych, a mianowicie "otrzymanych w nieodpłatny zarząd lub używanie".

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy i przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że skoro Spółka otrzyma środki trwałe na własność to nie zostanie spełniona ww. przesłanka, tj. nieodpłatne świadczenie nie będzie związane z używaniem środków trwałych otrzymanych w nieodpłatny zarząd lub używanie.

W sprawie istotne jest, że Spółka otrzyma przedmiotowe środki trwałe na własność, a zatem jako właściciel będzie mogła korzystać z przysługującego jej prawa na zasadach określonych w art. 140 Kodeksu cywilnego. Zakres władztwa Spółki nad środkami trwałymi jest inny (znacznie szerszy) niż wskazany w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten mówi o otrzymaniu w nieodpłatny "zarząd lub używanie", a więc dotyczy sytuacji, w których na podatnika nie przechodzi prawo własności lecz uzyskuje on jedynie prawo do wykorzystywania określonego mienia na podstawie odrębnej umowy bez przeniesienia prawa własności do jej przedmiotu (np. użyczenie, nieodpłatne użytkowanie rzeczy).

W związku z faktem, że nie zostaną łącznie spełnione przesłanki pozwalające na wyłączenie otrzymanego świadczenia z przychodów, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przekazanie nieodpłatne Wnioskodawcy przez Gminę majątku z tytułem własności (z przeniesieniem prawa własności), wykorzystywanych przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej w celu realizacji zadań własnych gminy, spowoduje powstanie po stronie Spółki przychodu do opodatkowania.

Podsumowując, nieodpłatne przekazanie przez Inwestora Wiodącego - Gminę, powstałego w wyniku realizacji inwestycji wspólnej, majątku - z przeniesieniem prawa własności, dla Spółki realizującej zadania własne Gminy stanowi dla Spółki przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1 uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl