ILPB3/423-30/14-2/JG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 kwietnia 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-30/14-2/JG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 27 stycznia 2014 r. (data wpływu 29 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży materiałów wykończeniowych do dachów. W celu promocji swoich towarów oraz wsparcia ich sprzedaży Spółka organizuje różnego rodzaju akcje intensyfikujące sprzedaż wymienionych produktów. W szczególności, akcje te mogą przyjmować postać tzw. sprzedaży skierowanej do określonej grupy odbiorców na terenie kraju, np. hurtowni itp. Zasady określające daną akcję, czyli m.in. do kogo akcja jest skierowana, w jakim okresie czasu, jaki produkt podlega promocji itp. zawarte są każdorazowo w regulaminie promocji.

Mechanizm sprzedaży premiowej polega na tym, że klient przy zakupie określonej ilości towaru według cen cennikowych kupuje dodatkową ilość towaru w cenie uwzględniającej wysoki rabat, czyli w cenie obniżonej do 1 grosza za jednostkę sprzedaży (cena promocyjna). Cena promocyjna jest w takim przypadku niższa od ceny cennikowej (pomniejszonej o ewentualne standardowe rabaty i upusty), po jakiej uczestnicy akcji mogą zakupić towary, o około 99%. Sprzedaż towarów zarówno po cenie ofertowej jak i cenie promocyjnej dokumentowana jest fakturą VAT wystawioną w dniu dokonania ich zakupu. Zakup po cenie promocyjnej odbywa się jednocześnie z zakupem określonej ilości towarów po cenie cennikowej. Akcja promocyjna typu sprzedaż premiowa może być również prowadzona w różnych odmianach w ten sposób, że dokonanie zakupów określonego rodzaju produktów na określoną minimalną wartość (lub ilość produktów) lub też w określonym przedziale czasowym, uprawnia klienta do dokonania zakupu dodatkowej ilości określonych produktów (towarów) w cenie z dużym rabatem, w tym w cenie za 1 grosz.

Jednocześnie Spółka zaznacza, że sprzedaż w cenie 1 grosz, jako sprzedaż promocyjna, ma przede wszystkim duże znaczenie marketingowe, tj. ma stanowić jeszcze większą zachętę do dokonania jeszcze określonej ilości zakupów niż taka sama oferta skonstruowana jako sprzedaż z dużym rabatem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychodem Spółki - w opisanym stanie faktycznym - jest kwota należna wynikająca z faktury zawierającej cenę obniżoną do 1 grosza lub z innym dużym rabatem.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany wyżej mechanizm sprzedaży premiowej, tj. sprzedaży z dużym rabatem lub sprzedaży w cenie 1 grosza, nie rodzi po stronie Spółki obowiązku ustalania przychodu w innej kwocie niż wynika to z faktury dokumentującej taką sprzedaż. Dopuszczalne jest ustalenie ceny na poziomie niższym niż wartość rynkowa. Działania te podejmowane są bowiem w celu zachęcenia do zakupu czy też wynagrodzenia za już dokonany zakup.

W sprawach poruszanych w pytaniu nie zostały wszczęte i nie toczą się względem Spółki żadne postępowania podatkowe ani sądowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Natomiast art. 12 ust. 3 ww. ustawy wskazuje, że za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przychodem są zatem wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa. Przychodami należnymi są przychody, które w następstwie działalności gospodarczej stały się należnością (wierzytelnością), chociaż faktycznie jeszcze ich nie uzyskano. Z tak określonych przychodów wyłączeniu podlegają wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Wobec braku legalnej definicji pojęć "bonifikata" i "skonto", za celowe należy uznać odwołanie się do ich wykładni językowej. Przyjmując za Nowym Słownikiem Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003 - bonifikata to "zniżka, ustępstwo od ustalonej ceny towaru na rzecz nabywcy". Zatem bonifikata to obniżka ceny przyznawana, zwykle jako zachęta do zwiększenia zakupów albo forma rekompensaty z powodu faktycznie poniesionej lub przewidywanej straty kontrahenta.

Natomiast skonto to "procentowe zmniejszenie sumy należności, przyznane nabywcy towaru na warunkach kredytowych, w razie zapłaty należności gotówką przed umówionym terminem".

Z powyższych wyjaśnień można więc wywieść, że użyte w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcia "bonifikata" i "skonto" są dwoma rodzajami rabatu, tj. obniżki ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażonej procentowo lub kwotowo.

Odnosząc zatem powyższe znaczenia słów "bonifikata" i "skonto" użytych w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego należy stwierdzić, że udzielane przez Spółkę rabaty stanowią bonifikatę w rozumieniu ww. przepisu. W takim przypadku, zgodnie z art. 12 ust. 3 powołanej ustawy, przychodem podatkowym ze sprzedaży towaru jest jego preferencyjna cena ustalona zgodnie z regulaminem promocji, stanowiąca kwotę netto (bez podatku od towarów i usług).

Podsumowując, przychodem Spółki jest należna kwota netto wskazana na fakturze VAT dokumentującej sprzedaż, uwzględniająca kwotę udzielonego rabatu.

Jednocześnie, tut. Organ - odnosząc się do wskazanej przez Spółkę we wniosku ORD-IN (część E.3 poz. 61) regulacji art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - pragnie zauważyć, że w przypadku gdy cena transakcji znacznie odbiega od ceny rynkowej, powołany przepis może mieć zastosowanie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość określona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 14 ust. 3 ww. ustawy).

Tut. Organ pragnie jednak wyraźnie podkreślić, że kwestia definitywnego potwierdzenia braku lub zaistnienia przesłanek do odpowiedniego zastosowania art. 14 ust. 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie może być dokonana w trybie wydawania interpretacji indywidualnych na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Ocena ta pozostaje bowiem w gestii właściwego organu podatkowego prowadzącego postępowanie kontrolne czy podatkowe (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 marca 2014 r. sygn. akt II FSK 481/12).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl