ILPB3/423-287/08-3/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2008 r. (data wpływu 12 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zapewnieniem pracownikom posiłków - jest prawidłowe.

W dniu 12 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 31 lipca 2008 r. (data wpływu 8 sierpnia 2008 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zapewnieniem pracownikom posiłków.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 2005 Spółka rozpoczęła w Polsce działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy są usługi związane z produkcją polaryzatorów do ekranów (...). Usługi świadczone przez Spółkę polegają na obróbce polaryzatorów, a w szczególności zalaminowaniu polaryzatora z folią ochronną, wycięcia go na odpowiedni wymiar (w zależności od wielkości ekranu (...)) oraz oszlifowaniu jego krawędzi. W ramach swojej struktury organizacyjnej Spółka posiada kilkanaście działów produkcyjnych oraz administracyjnych, np. dział cięcia, laminowania, szlifowania, a także dział księgowości, kadr, spraw ogólnych, utrzymania ruchu, itp. Praca na działach produkcyjnych odbywa się w systemie zmianowym od poniedziałku do piątku. Ponadto w przypadkach okresów zintensyfikowania pracy (z uwagi na dużą ilość zamówień od kontrahenta), praca odbywa się także w godzinach nadliczbowych oraz w soboty. Zgodnie z regulaminem pracy obowiązującym w Spółce, pracownikom wykonującym na polecenie pracodawcy pracę w godzinach nadliczbowych lub w soboty Spółka może zapewnić wyżywienie w postaci lunchu. Zakup wyżywienia finansowany będzie w całości ze środków obrotowych firmy i nie będzie w jakikolwiek sposób zindywidualizowany co do osób spożywających posiłek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty zakupu posiłków dla pracowników wykonujących pracę w godzinach nadliczbowych oraz w soboty stanowią, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodu. Przy czym kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności Spółki i związane z jej funkcjonowaniem. Koszty te muszą być ponoszone w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Spółka stoi na stanowisku, iż w zaprezentowanym stanie faktycznym związku takiego nie można wykluczyć, bowiem zakup posiłków pracownikom wykonującym pracę w godzinach nadliczbowych lub w soboty ma na celu m.in. zmotywowanie pracowników do bardziej wydajnej pracy w dodatkowym czasie pracy. Ponadto dzięki temu, Spółka osiąga oczywistą i bezpośrednią korzyść w postaci zwiększonej ilości wyprodukowanych i sprzedanych polaryzatorów, a przez to także wypracowanego zysku.

W opinii Spółki, działania takie niewątpliwie mają na celu poprawę efektywności i wydajności pracy, a przez to poprawę wyników finansowych Spółki, a koszty z nimi związane mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis ten oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Zatem kosztem uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Kosztami podatkowymi mogą być również tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety, wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników oraz inne świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika.

Przepisy prawa pracy, w tym przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), w art. 207 tej ustawy nakładają na pracodawcę odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy. Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych (art. 232 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika, aby Spółka - jako pracodawca - była zobligowana do zapewnienia zatrudnionym pracownikom odpowiednich posiłków i napojów, zgodnie z przepisami o bezpieczeństwie i higienie pracy na mocy art. 232 Kodeksu pracy i wydanego na jego podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 1996 r. Nr 60, poz. 279 z późn. zm.). Niemniej jednak świadczenia na rzecz pracowników są kosztem uzyskania przychodów pracodawcy niezależnie od tego, czy podstawą ich wypłaty jest Kodeks Pracy, wydane na jego podstawie przepisy wykonawcze, układ zbiorowy pracy czy też regulamin pracy, chyba, że przepisy w sposób wyraźny taką możliwość ograniczają lub wyłączają. Zatem o kwalifikacji wydatków ponoszonych na rzecz pracowników do kosztów uzyskania przychodów, powinny decydować przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 16 ust. 1 tejże ustawy.

Mając na uwadze powyższe, należy zauważyć, iż wydatki ponoszone przez Spółkę w celu zapewnienia pracownikom (wykonującym pracę w soboty oraz w godzinach nadliczbowych) posiłków, będą miały pośredni wpływ na uzyskiwanie przez Spółkę przychody z prowadzonej działalności gospodarczej. Poprzez świadczenia na rzecz pracowników pracodawca zapewnia bowiem pracownikom lepsze warunki pracy, bardziej efektywne wykorzystanie czasu pracy, komfort pracy, co w konsekwencji pozytywnie wpływa na wydajność pracowników, a tym samym firmy jako podmiotu generującego przychody. Ponoszone przez pracodawcę wydatki na posiłki, nie zostały również wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z powyższym, przedmiotowe wydatki na rzecz pracowników stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodów, stosownie do regulacji zawartych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, wydatki związane z zapewnieniem pracownikom posiłków w postaci lunchu, sfinansowane ze środków obrotowych Spółki, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania (art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz stosownie do powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy, racjonalności dla osiągnięcia przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie dodaje się, iż w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją spotkań biznesowych i integracyjnych wydana została odrębna interpretacja z dnia 12 sierpnia 2008 r. nr ILPB3/423-287/08-4/EK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.