ILPB3/423-28/11-2/GC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko XXX przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2011 r. (data wpływu 17 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych i składania zeznań podatkowych CIT-8 wraz ze sprawozdaniem finansowym - jest prawidłowe.

W dniu 17stycznia.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych i składania zeznań podatkowych CIT-8 wraz ze sprawozdaniem finansowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

XXX jest kościelną osobą prawną wpisaną do Rejestru Kościołów i innych Związków Wyznaniowych, prowadzonego przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji pod numerem 30.

XXX z dniem 1 stycznia 2011 r. zaprzestało prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży broszur i książek o tematyce religijnej. Od tego momentu prowadzi wyłącznie działalność statutową i utrzymuje się wyłącznie z dotacji i darowizn. Literatura pozostająca na stanie Świątyni służy od tej pory do obdarowywania odwiedzających gości i zainteresowanych osób.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy, w związku z przedstawionym powyżej stanem faktycznym, Wnioskodawca może nie prowadzić ewidencji księgowej (ksiąg rachunkowych) i nie składać zeznania podatkowego CIT-8 wraz z załącznikami oraz sprawozdania finansowego za rok 2011 i kolejne lata, w których działalność gospodarcza nie będzie prowadzona.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4a) lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, XXX jest zwolnione z obowiązku prowadzenia ewidencji rachunkowej, wymaganej dla celów podatku dochodowego od osób prawnych oraz z obowiązku składania rocznych zeznań CIT-8 wraz z załącznikami oraz sprawozdania finansowego za 2011 r. i kolejne lata, w których działalność gospodarcza nie będzie prowadzona.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 231, poz. 1965), korzystając z wolności sumienia i wyznania obywatele mogą w szczególności tworzyć wspólnoty religijne, zwane dalej "kościołami i innymi związkami wyznaniowymi", zakładane w celu wyznawania i szerzenia wiary religijnej, posiadające własny ustrój, doktrynę i obrzędy kultowe.

W myśl art. 13 ust. 1 i 2 ww. ustawy, majątek i przychody kościołów i innych związków wyznaniowych podlegają ogólnie obowiązującym przepisom podatkowym, z wyjątkami określonymi w odrębnych ustawach. Osoby prawne kościołów i innych związków wyznaniowych są zwolnione od opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej. w tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy podatkowe.

W sprawach majątkowych kościoły i inne związki wyznaniowe działają poprzez swoje osoby prawne (art. 28 ust. 1 ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania).

Minister właściwy do spraw wyznań religijnych jest organem rejestrowym dla kościołów i innych związków wyznaniowych (art. 30 ww. ustawy). z chwilą wpisu do rejestru, zgodnie z wymogami ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania podmiot uzyskuje jako całość osobowość prawną (art. 34 cytowanej ustawy).

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji, zwanych dalej "podatnikami".

Status kościelnych osób prawnych wynika z powołanej wyżej ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania. Posiadające osobowość prawną jednostki organizacyjne kościelnych osób prawnych są więc odrębnymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych i podlegają przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

Natomiast art. 17 ust. 1b ww. ustawy stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

W tym miejscu należy wskazać na bezwarunkowy charakter zwolnienia w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które dotyczy dochodów kościelnych osób prawnych z niegospodarczej działalności statutowej. Wynika z niego, że cel na jaki zostaną przeznaczone i wydatkowane środki nie ma żadnego wpływu na zakres zwolnienia i w odniesieniu do tego rodzaju dochodów podatnicy nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.

Charakter warunkowy ma natomiast zwolnienie przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b) ww. ustawy co oznacza, że dochody kościelnych osób prawnych z innej działalności niż niegospodarcza działalność statutowa, będą wolne od podatku tylko z części przeznaczonej i wydatkowanej na cele wymienione w tym przepisie.

W świetle powyższych przepisów dochody z każdej działalności, wynikającej z istoty funkcjonowania kościelnej osoby prawnej, które nie pochodzą z działalności gospodarczej (działalność statutowa), korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego. Natomiast dochody z pozostałej działalności kościelnych osób prawnych są zwolnienie z podatku dochodowego tylko, jeżeli zostaną przeznaczone na cele wymienione w pkt 4a lit. b) powyżej cytowanego przepisu art. 17.

Wyjaśnienia wymaga, że pojęcie "niegospodarcza działalność statutowa" nie zostało zdefiniowane. Należy je rozumieć jako przeciwieństwo działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, zaś dodanie przymiotnika "statutowa" oznacza ograniczenie zwolnienia dochodów kościelnej osoby prawnej tylko do dochodów z takiej działalności niegospodarczej, która znajduje odzwierciedlenie w prawie wewnętrznym danego kościoła, czy związku wyznaniowego.

Zatem, nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego oraz od prowadzenia dokumentacji podatkowej dochody kościelnych osób prawnych z działalności gospodarczej, którą zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447) - jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Z kolei art. 27 ust. 1 i 2 ww. ustawy stanowi, że podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku. Podatnicy obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego przekazują do urzędu skarbowego sprawozdanie wraz z opinią i raportem podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych, w terminie 10 dni od daty zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego, a spółki - także odpis uchwały zgromadzenia zatwierdzającej sprawozdanie finansowe. Obowiązek złożenia opinii i raportu nie dotyczy podatników, których sprawozdania finansowe, na podstawie odrębnych przepisów, są zwolnione z obowiązku badania.

Wnioskodawca jest kościelną osobą prawną wpisaną do prowadzonego, przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, Rejestru Kościołów i innych Związków Wyznaniowych. Od 1 stycznia 2011 r. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, polegającej na sprzedaży broszur i książek o tematyce religijnej. Od tego momentu prowadzi wyłącznie działalność statutową i utrzymuje się wyłącznie z dotacji i darowizn. Literatura pozostająca na stanie Świątyni służy, od tej pory, do obdarowywania odwiedzających gości i zainteresowanych osób.

Skoro Wnioskodawca od 1 stycznia 2011 r. osiąga dochody wyłącznie z niegospodarczej działalności statutowej, ponieważ zaprzestał sprzedaży broszur i książek o tematyce religijnej, to nie ma obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej (art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Jednocześnie jest zwolniony z obowiązku składania urzędowi skarbowemu zeznań podatkowych i sprawozdań finansowych za rok 2011 i kolejne lata, w których działalność gospodarcza nie będzie prowadzona (art. 27 ww. ustawy).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.