ILPB3/423-279/09-2/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2009 r. (data wpływu 20 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 20 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie lokalnej komunikacji zbiorowej, polegającą na przewozie osób i bagażu środkami komunikacji miejskiej. Do realizacji usług komunikacyjnych Spółka wykorzystuje m.in. autobusy, z których tylko część została objęta dobrowolnym ubezpieczeniem autocasco (AC). W trakcie eksploatacji, pojazdy te uczestniczą w różnego rodzaju kolizjach drogowych, co wiąże się z koniecznością naprawy powstałych uszkodzeń.

W 2008 r. Spółka poniosła koszty remontów powypadkowych autobusów nie objętych ubezpieczeniem AC w kwocie 1 240 197,56 zł i na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zaliczyła ich do kosztów uzyskania przychodów, natomiast nieodliczony podatek VAT z faktur za naprawy powypadkowe w kwocie 148 194,44 zł uznała za koszt uzyskania przychodów.

W lutym 2009 r. w Biuletynie Skarbowym Nr 1/2009 opublikowane zostało stanowisko Departamentu Podatków Dochodowych w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji bądź napraw powypadkowych tramwajów i autobusów, o ile nie są objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

Spółka, po zapoznaniu się z tym stanowiskiem, zmieniła swoje dotychczasowe postępowanie odnośnie kwalifikacji ww. kosztów i uznała je za koszty uzyskania przychodów. Wyrazem tego było dokonanie przez Spółkę korekty kosztów za 2008 r. w rocznym zeznaniu CIT - 8, poprzez zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kosztów napraw powypadkowych autobusów nieobjętych ubezpieczeniem dobrowolnym i odpowiednio uznanie nieodliczonego podatku VAT, w sytuacji gdy przysługiwało Spółce prawo odliczenia, za koszt niestanowiący kosztu uzyskania przychodów.

Wnioskodawca nadmienia, iż korekta ta z uwagi na uproszczoną formę wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w 2008 r., nie spowodowała ani nadpłaty, ani zaległości podatkowych za 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka postąpiła prawidłowo, uznając, że art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma zastosowania do kosztów napraw powypadkowych autobusów nieobjętych ubezpieczeniem dobrowolnym, a co za tym idzie, czy Spółka słusznie zaliczyła je do kosztów uzyskania przychodów, opierając się na stanowisku Ministra Finansów opublikowanym w Biuletynie Skarbowym Nr 1/2009.

Zdaniem Wnioskodawcy, Jego postępowanie było prawidłowe i słusznie dokonał On zmiany kwalifikacji kosztów napraw powypadkowych autobusów, nieobjętych ubezpieczeniem dobrowolnym do kosztów stanowiących koszty uzyskania przychodów, zgodnie ze stanowiskiem Departamentu Podatków Dochodowych.

Artykuł 16 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z kosztów uzyskania przychodów wyłącza straty powstałe w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz koszty ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym. Przepisy ustawy nie definiują jednak pojęcia "samochód" i nie odsyłają w tym zakresie do innych aktów prawnych.

Powyższe świadczy, iż pojęcie to na gruncie ustawy o podatku dochodowym ma autonomiczne znaczenie, odrębne od definicji "pojazdu samochodowego" przyjętej w ustawie - Prawo o ruchu drogowym, która swym zakresem obejmuje również autobusy, tj. pojazdy samochodowe przeznaczone konstrukcyjnie do przewozu więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą.

Mając na uwadze przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczące odpisów amortyzacyjnych oraz Wykaz Rocznych Stawek Amortyzacyjnych stanowiący załącznik nr 1 do ustawy, odwołujące się do rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych, pojęcie "samochody" użyte w art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy należy interpretować właśnie na podstawie tej klasyfikacji.

W Klasyfikacji Środków Trwałych w grupie 7 - Środki transportu, w podgrupie 74 - pojazdy mechaniczne odrębnie sklasyfikowano autobusy i autokary (rodzaj 744) oraz samochody: osobowe (rodzaj 741), ciężarowe (rodzaj 742) i specjalne (rodzaj 743). Zgodnie więc z ww. podziałem kategoria "samochodów" obejmuje swym zakresem wyłącznie samochody osobowe, ciężarowe i specjalne. Autobusy stanowią natomiast odrębny rodzaj pojazdów.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że poniesione przez nią koszty napraw powypadkowych autobusów wykorzystywanych do prowadzenia działalności przewozowej, stanowią koszty uzyskania przychodów również wówczas, gdy nie zostały objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Z powołanego przepisu wynika, że podatnik ma możliwość zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów. Ponadto, zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, który zawiera art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych uzależnia możliwość zaliczenia w koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jedynie od objęcia samochodu ubezpieczeniem dobrowolnym. Tak więc, warunkiem koniecznym zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z likwidacją bądź remontem powypadkowym samochodu jest zawarcie umowy dobrowolnego ubezpieczenia, a także prawidłowe udokumentowane wydatku.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia "samochodu". Nie odsyłają też w tym zakresie do przepisów innych aktów prawnych. Mając na uwadze przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczące odpisów amortyzacyjnych (art. 16a-16m) oraz załącznik nr 1 do ustawy (zawierający Wykaz Rocznych Stawek Amortyzacyjnych), które odwołują się do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 z późn. zm.) w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych, wykładni użytego w art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcia "samochody", należy dokonać w oparciu o ww. klasyfikację.

W Klasyfikacji Środków Trwałych w grupie 7 - Środki transportu, w podgrupie 74 - pojazdy mechaniczne, odrębnie sklasyfikowano autobusy oraz autokary (rodzaj 744), samochody: osobowe (rodzaj 741), ciężarowe (rodzaj 742) i specjalne (rodzaj 743). Zgodnie zatem z ww. rozporządzeniem kategoria "samochodów" obejmuje samochody osobowe, ciężarowe i specjalne. Nie obejmuje ona natomiast swym zakresem autobusów.

Mając na uwadze powyższe, w opisanej przez Spółkę sytuacji, nie znajdzie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż przepis ten wyłącza z kosztów uzyskania przychodów straty powstałe w wyniku utraty lub likwidacji oraz koszty remontów powypadkowych samochodów, a nie autobusów, które nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

Reasumując, Spółka postąpiła prawidłowo, zaliczając wydatki poniesione na naprawy powypadkowe autobusów nieobjętych dobrowolnym ubezpieczeniem AC, do kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.