ILPB3/423-275/08-2/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2008 r. (data wpływu 7 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na spłatę rat leasingu operacyjnego przejętego w drodze cesji - jest prawidłowe.

W dniu 7 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na spłatę rat leasingu operacyjnego przejętego w drodze cesji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza przejąć od innego podmiotu wszelkie prawa i obowiązki wynikające z umowy leasingu operacyjnego. Przedmiotem umowy leasingu jest samochód osobowy. Od początku trwania umowy leasingu dotychczasowy leasingobiorca wynajmował Spółce, na podstawie umowy najmu, przedmiot umowy - samochód osobowy. Tym samym od początku trwania umowy leasingu samochód osobowy był wykorzystywany przez Spółkę w ramach działalności gospodarczej. Opłaty ponoszone przez dotychczasowego korzystającego z tytułu używania leasingowanego samochodu były refakturowane na Spółkę na podstawie umowy najmu i stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodu. Przeniesienie praw i obowiązków wynikających z umowy leasingu operacyjnego będzie oznaczało dla Spółki prawo do odpłatnego używania i pobierania pożytków w zamian za ponoszone na rzecz leasingodawcy opłaty ustalone w umowie leasingu przez okres czasu pozostały do zakończenia używania przedmiotu leasingu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może zaliczyć raty leasingowe do kosztów uzyskania przychodów od dnia umowy cesji leasingu operacyjnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż Spółka kontynuuje umowę leasingu, która spełnia warunki określone w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (umowa została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji oraz suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środka trwałego), powinna ona zachować prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów pozostałych do zapłaty rat leasingowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje natomiast rozdział 4a ww. ustawy. Zgodnie z art. 17a pkt 1 ww. ustawy podatkowej ilekroć w rozdziale tym jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Jak wynika z treści art. 17b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż co do zasady, jeżeli umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 17b ust. 1 ww. ustawy, to wówczas ponoszone przez leasingobiorcę (korzystającego) w związku z tą umową wydatki z tytułu używania przedmiotu leasingu - w podstawowym okresie - będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy podkreślić, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie regulują wprost podatkowych skutków zmiany stron umowy leasingu. Unormowania zawarte w art. 17a-17l ww. aktu prawnego określają jedynie skutki podatkowe rozporządzania przedmiotem leasingu po upływie podstawowego okresu umowy oraz skutki podatkowe występujące w trakcie trwania umowy.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, zauważyć należy, iż w następstwie planowanej cesji umowy leasingu, Wnioskodawca przejmie wyłącznie prawa i obowiązki cywilnoprawne dotychczasowego leasingobiorcy (korzystającego). Nie przejmie natomiast praw i obowiązków o charakterze podatkowym. Umową cywilnoprawną nie można bowiem przenieść uprawnień podatkowych. Przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) dopuszczają wprawdzie możliwość przejęcia przez nowego korzystającego wszystkich praw i obowiązków poprzedniego leasingobiorcy, bez rozwiązywania umowy leasingowej. Nie oznacza to jednak, iż dokonana cesja umowy leasingu będzie miała analogiczne skutki na gruncie prawa podatkowego. Nie można bowiem mówić o kontynuacji podatkowej umowy leasingu w sytuacji, gdy korzystającym został nowy podmiot gospodarczy przystępujący do umowy, której okres obowiązywania jest krótszy, niż w momencie jej podpisywania przez pierwszego korzystającego.

W świetle powyższego, w przypadku cesji umowy leasingu niezbędne jest ustalenie, czy umowa ta stanowi dla nowego leasingobiorcy nadal podatkową umowę leasingu, a tym samym, czy opłaty ponoszone z tego tytułu mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w oparciu o art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przypadku, gdy na dzień cesji umowy leasingu nie będą spełnione warunki wynikające z powołanego w zdaniu poprzednim przepisu, zastosowanie znajdą ogólne zasady wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 17l tej ustawy, w myśl którego do opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub na czas oznaczony, lecz niespełniającej warunków, określonych m.in. w art. 17b ust. 1 pkt 2, stosuje się przepisy, o których mowa w art. 12-16, właściwe dla umów najmu i dzierżawy.

Jednakże w sytuacji, gdy przedmiotowa umowa leasingu, na dzień zawarcia cesji umowy, spełniać będzie warunki określone w art. 17b ww. ustawy podatkowej, Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów pozostałe do spłaty raty leasingowe.

Reasumując powyższe wyjaśnienia stwierdzić należy, iż stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółce przysługuje prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów pozostałych do zapłaty rat leasingowych, co do zasady jest prawidłowe. Zauważyć jednakże należy, iż podatkowa kwalifikacja przedmiotowych wydatków uzależniona będzie od faktu, czy na dzień cesji umowy leasingu spełnione zostaną warunki wynikające z art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.