ILPB3/423-268/09-2/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2009 r. (data wpływu 8 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia przez Spółkę do kosztu wytworzenia nakładów przyjętych i zlikwidowanych na własnym gruncie - jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia przez Spółkę do kosztu wytworzenia nakładów przyjętych i zlikwidowanych na własnym gruncie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 2000 Spółka zawarła z X ugodę zamykającą wieloletni spór prawny o własność gruntu. W wyniku ugody Spółka dokonała zwrotu nakładów na gruncie w łącznej kwocie 1.510.239,65 zł. Nakłady te, w postaci budynku restauracji X i innych budowli, zostały przekazane Spółce w styczniu 2009 r..

Do tego czasu X wynajmowała nieruchomość gruntową, co również przewidywały postanowienia ugody. Umowa najmu, pierwotnie zawarta na rok, była wielokrotnie przedłużana, ze strony Spółki z powodu braku środków finansowych na realizację planowanego w tym miesiącu projektu.

W roku 2008 Spółka podjęła decyzję o rozpoczęciu dużego zadania inwestycyjnego obejmującego swym zasięgiem teren zajęty przez budynek restauracji oraz dwa sąsiadujące z nim obiekty administracyjne, w efekcie ma powstać nowoczesne centrum usługowo - administracyjne.

Obecnie trwa przygotowanie dokumentacji technicznej, niezbędnej do uzyskania pozwolenia na budowę.

Przejęcie nakładów od X wynikało z planów inwestycyjnych, w związku z czym, nie przyjęto ich do użytkowania jako własne środki trwałe Spółki, a od razu przekazano do likwidacji.

Rozbiórka budynku i budowli zakończyła się w marcu 2009 r.. Z całego obiektu pozostała część piwnic, które być może zostaną uwzględnione w nowym projekcie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nakłady na gruncie, przejęte i zlikwidowane w opisanych wyżej okolicznościach, mogą zostać zaliczone do kosztu wytworzenia środków trwałych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek poniesiony na zwrot nakładów zgodnie z zawartą ugodą w łącznej kwocie 1.510.239,65 zł należy zaliczyć na zwiększenie nakładów związanych z realizacją nowego zadania inwestycyjnego.

W ocenie Spółki, są to koszty wytworzenia środków trwałych, o których mowa w art. 16g ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), gdzie za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Definicja kosztu wytworzenia nie jest katalogiem zamkniętym, na co wskazuje sformułowanie "... i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych".

Spółka przejęła nakłady, poczynione przez inny podmiot na jej gruncie, w celu przygotowania terenu pod projektowaną inwestycję. Obiekt, stanowiący owe nakłady, nie został przez Spółkę przyjęty do użytkowania, tylko od razu przekazany do rozbiórki. Stopień likwidacji obiektu nie pozwala mówić o jego modernizacji, nie jest to też rekonstrukcja.

Do wartości początkowej inwestycji powinny więc zostać zaliczone nie tylko koszty związane bezpośrednio z wytworzeniem lub zakupem środków trwałych, lecz również koszty pośrednio związane z inwestycją, warunkujące jej prowadzenie, poniesione do dnia jej zakończenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Natomiast stosownie do art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia.

Natomiast stosownie do art. 16g ust. 4 tej ustawy, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Ponadto koszt wytworzenia koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej (art. 16g ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W oparciu o ww. regulacje, należy stwierdzić, iż wartość początkową środka trwałego, wytworzonego we własnym zakresie (tj. w efekcie zakończonego i rozliczonego procesu budowy prowadzonego w ramach działalności gospodarczej), wyznacza koszt wytworzenia, na który składają się następujące wydatki poniesione do dnia przyjęcia środka trwałego do używania:

Natomiast do kosztu wytworzenia środka trwałego nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji naliczonych od dnia przekazania środka trwałego do używania.

W tym miejscu warto również zwrócić uwagę na przepis art. 4a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o inwestycjach - oznacza to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 1 pkt 16 ustawy o rachunkowości, ilekroć w ustawie jest mowa o środkach trwałych w budowie - rozumie się przez to zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa PWN (wersja internetowa - www.pwn.pl) "budowa" to nie tylko budowanie domu, mostu, drogi itp. Pojęcie to oznacza również "zespół i wzajemne powiązanie części składowych całości" lub "tworzenie, organizowanie czegoś". W związku z tym, "inwestycja", w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to również czynność polegająca na stworzeniu czegoś, powiązaniu różnych składników w całość, tj. polegająca na nabyciu lub wytworzeniu we własnym zakresie środka trwałego. Zatem każdą inwestycję charakteryzuje określone następstwo podejmowanych działań (rozpoczęcie, realizacja, zakończenie, oddanie do użytkowania). Z momentem podjęcia pierwszych czynności związanych z daną inwestycją, a następnie podjęcie dalszych czynności związanych z budową, wszelkie wydatki poniesione na te cele są kosztami związanymi z tą inwestycją. Nakład inwestycyjny oznacza bowiem wszystkie koszty podjęte dla realizacji inwestycji, w tym na działania wstępne, przygotowujące prace rzeczowe. W przypadku budowy środka trwałego należy do nakładów inwestycyjnych zaliczyć wydatki poniesione na budowę tego obiektu, bezpośrednio lub pośrednio związane z tą budową, wydatki bez których powstanie budynku nie byłoby możliwe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka zawarła ugodę zamykającą wieloletni spór prawny o własność gurtu. W wyniku ugody, Spółka dokonała zwrotu poniesionych przez X nakładów, w postaci budynku restauracji i innych budowli, w kwocie 1.510.239,65 zł W związku planem inwestycyjnym zakładającym budowę nowoczesnego centrum usługowo - administracyjnego, ww. nakłady nie zostały przyjęte do użytkowania jako własne środki trwałe, a od razu przekazane do likwidacji.

Tak więc, wydatek ten, jako wydatek związany z wybudowaniem nowoczesnego centrum usługowo - administracyjnego powinien zwiększać wartość początkową danego środka trwałego.

W przedstawionym stanie faktycznym, poniesione nakłady, z tytułu zawartej ugody, stanowią koszt wytworzenia nowego środka trwałego, gdyż są związane z procesem inwestycyjnym zmierzającym do wytworzenia nowego środka trwałego.

Powyższe wydatki są przez Spółkę ponoszone w związku z planowaną inwestycją, w wyniku której dojdzie do wytworzenia nowoczesnego centrum usługowo - administracyjnego. Są to wydatki, które mają charakter przygotowawczy, ukierunkowany na podjęcie inwestycji tj. przed przyjęciem środka trwałego do używania. Dlatego też należy je uznać za koszty pozostające w bezpośrednim związku z kosztem wytworzenia danego środka trwałego.

Reasumując, wydatki związane ze zwrotem nakładów poniesionych z tytułu zawartej ugody, o ile wcześniej nie były zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, stanowią - w myśl art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - koszt wytworzenia, a zarazem wartość początkową wytworzonego środka trwałego i będą stanowić koszty uzyskania przychodów dopiero poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16a-16 m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, po oddaniu nowopowstałego budynku do użytkowania (art. 15 ust. 6 ww. ustawy).

Tut. Organ podatkowy informuje, że załącznik dołączony do wniosku, w postaci Ugody, nie był przedmiotem oceny. Dlatego też nie podlega interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.