ILPB3/423-255/13-2/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2013 r. (data wpływu 29 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej podlegającej zwolnieniu i odrębnej ewidencji dla działalności podlegającej opodatkowaniu oraz w zakresie ustalenia limitu zwolnienia podatkowego przysługującego w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie kilku zezwoleń - jest prawidłowe.

W dniu 29 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej podlegającej zwolnieniu i odrębnej ewidencji dla działalności podlegającej opodatkowaniu,

* ustalenia limitu zwolnienia podatkowego przysługującego w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie kilku zezwoleń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE), poprzez zakład.

Na prowadzenie przedmiotowej działalności Spółka uzyskała:

* Zezwolenie nr xx z dnia 6 kwietnia 2006 r. (dalej: Zezwolenie I),

* Zezwolenie nr XXX z dnia 8 lutego 2013 r. (dalej: Zezwolenie II).

Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE uzyskane przez Spółkę (dalej: Zezwolenia) określają rodzaje prowadzonej przez Spółkę działalności objętej zwolnieniem z podatku dochodowego, jak również warunki uprawniające Spółkę do korzystania ze zwolnienia.

Zezwolenie I określa rodzaj działalności, która może być prowadzona na terenie SSE jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie SSE określonych w następującej kategorii PKWiU 2004:

* Preparaty do higieny zębów i jamy ustnej, włączając pasty i proszki do utrzymania higieny protez, nić dentystyczna (PKWiU 2004 24.52.18).

Zezwolenie udzielone zostało na okres do dnia 29 maja 2017 r.

Zezwolenie II określa rodzaj działalności gospodarczej objętej zwolnieniem podatkowym, jako działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów wytworzonych i usług świadczonych na terenie strefy, określonych w następującej pozycji PKWiU 2008:

* Preparaty do higieny zębów lub jamy ustnej (włączając pasty i proszki do przytwierdzania protez), nić dentystyczna (PKWiU 2008 20.42.18).

Zezwolenie udzielone zostało na okres do dnia 31 grudnia 2020 r.

Przedmiotem faktycznej działalności operacyjnej prowadzonej przez Spółkę na terenie WSSE jest produkcja pasty do zębów oraz płukanek do czyszczenia jamy ustnej (dalej: Działalność Podstawowa). Spółka podkreśliła, że przedmiot działalności prowadzonej na terenie WSSE na podstawie posiadanych Zezwoleń jest spójny pod względem organizacyjnym. Zezwolenie II zaś wydane zostało w związku z rozwojem Spółki, zwiększeniem wolumenu produkcji oraz rozszerzeniem asortymentu produktów.

Spółka nie wyklucza, że w przyszłości może ubiegać się o kolejne zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE.

Oprócz dochodów z działalności objętej Zezwoleniami, Spółka osiąga również dochody z działalności nieobjętej zwolnieniem podatkowym na podstawie Zezwoleń.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), w związku z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.; dalej: ustawa o SSE), Spółka kwalifikuje dochody z działalności gospodarczej objętej Zezwoleniami i prowadzonej na terenie SSE jako wolne od podatku.

W związku z prowadzeniem działalności na podstawie Zezwoleń, Spółka prowadzi ewidencję księgową w sposób umożliwiający jednoznaczne przyporządkowanie wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy odrębnie do Zezwolenia I oraz Zezwolenia II. Ewidencja umożliwia zatem wyodrębnienie środków trwałych oraz utworzonych nowych miejsc pracy związanych z projektami inwestycyjnymi objętymi Zezwoleniami I oraz II. Ewidencja umożliwia rozliczenie obu projektów pod kątem wypełnienia warunków określonych w Zezwoleniach oraz ustalenia kosztów kwalifikowanych poniesionych w związku z realizacją tych projektów dla celów kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, biorąc pod uwagę posiadane przez Spółkę Zezwolenia wystarczające będzie prowadzenie jednej ewidencji rachunkowej dla działalności prowadzonej na terenie SSE, ponieważ na jej podstawie możliwe będzie określenie łącznego dochodu (straty) z działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, tj. działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE (objętej Zezwoleniem I oraz Zezwoleniem II).

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2, po wyczerpaniu limitu zwolnienia dostępnego w ramach wcześniej wydanego zezwolenia (lub po jego wygaśnięciu), tj. kolejno Zezwolenia I, a następnie Zezwolenia II, zwolnieniu podlegać będzie dochód z całej Działalności Podstawowej prowadzonej na terenie SSE do momentu wyczerpania puli zwolnienia dostępnej w ramach chronologicznie ostatniego zezwolenia posiadanego przez Spółkę lub do jego wygaśnięcia.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki.

I.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów ze źródeł położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych albo są wolne od podatku.

Ponadto, w myśl art. 7 ust. 4 ww. ustawy, przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3 tego artykułu.

Artykuł 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Na mocy art. 12 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie wałbrzyskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 218, poz. 2211 z późn. zm. w brzmieniu obowiązującym w dniu 6 kwietnia 2006 r., tj. w dniu uzyskania Zezwolenia I), zwolnienia podatkowe przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Analogiczne uregulowanie zawarte zostało w § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm. w brzmieniu obowiązującym w dniu uzyskania przez Spółkę Zezwolenia II), zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Jak wynika z powyższego, wszelkie dochody z działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, w zakresie określonym w zezwoleniu, objęte są zwolnieniem z opodatkowania.

Takie stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji z dnia 1 lutego 2008 r. wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IP-PB3-423-426/07-3/KB). W piśmie tym stwierdza się, że: "wykładnia gramatyczna powyższych przepisów wskazuje, że poza kryteriami określającymi wielkość pomocy publicznej, udzielanej w formie zwolnienia, wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest każdy dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu i prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej".

W świetle powyższego, wszystkie dochody Spółki uzyskane na terenie SSE z Działalności Podstawowej podlegać będą zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka zobowiązana jest przy tym zapewnić - na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - możliwość wyodrębnienia dochodów uzyskiwanych z działalności podlegającej zwolnieniu oraz z działalności nieobjętej zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych (pozostającej poza zakresem określonym w Zezwoleniach lub poza terytorialnym obszarem SSE).

Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie przewidział określonej formy wyodrębnienia organizacyjnego działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zarówno wykładnia językowa, jak i celowościowa przepisów wskazuje, że obowiązkiem korzystającego ze zwolnienia jest jedynie prowadzenie odrębnej ewidencji rachunkowej dla działalności zwolnionej oraz działalności nieobjętej zwolnieniem.

Powyższe podejście zostało potwierdzone przez Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską z dnia 19 kwietnia 2006 r. (znak SPS-023-2267/06): "Organizacyjne wyodrębnienie z osoby prawnej - prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak i poza nią - jednostki, której wypracowany dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego, służy przede wszystkim prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. W związku z tym przedsiębiorca musi zapewnić, by na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe było ustalenie wysokości dochodu podlegającego zwolnieniu. A zatem wyodrębnienie organizacyjne służące prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu polega na wyodrębnieniu rachunkowym (w tym majątkowym) oraz kadrowym". Wcześniej Ministerstwo Finansów zajęło podobne stanowisko w piśmie z dnia 31 października 2003 r. (znak: PB4/KGK-8214-2434-319/03) skierowanym do Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, zgodnie z którym: "Zdaniem Ministerstwa Finansów organizacyjne wyodrębnienie, służące prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, polega na wyodrębnieniu rachunkowym (w tym majątkowym) oraz kadrowym".

Jak wynika z powyższego, wymogi dotyczące prowadzenia stosownej ewidencji rachunkowej oraz wyodrębnienia organizacyjnego mają na celu prawidłowe ustalenie dochodu opodatkowanego oraz dochodu zwolnionego z opodatkowania i pod kątem realizacji tych celów należy oceniać prawidłowość prowadzonej przez podatników ewidencji.

Jednocześnie, zestawiając z powyższym, nie jest konieczne tworzenie formalnie wyodrębnionych podmiotów prawnych lub oddziałów dla celów działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Wobec powyższego, Spółka zobowiązana będzie jedynie do odrębnego ewidencjonowania dochodu opodatkowanego (osiąganego poza Zezwoleniami) oraz dochodu zwolnionego (osiąganego w ramach obu posiadanych przez Spółkę Zezwoleń). Nie będzie natomiast konieczne wyodrębnianie dochodu osiąganego w ramach poszczególnych zezwoleń (jako że dochód ten korzysta w całości ze zwolnienia). W sytuacji, gdy zezwolenia dotyczą analogicznej przedmiotowo działalności, wyodrębnienie takie nie byłoby zresztą możliwe. Ustawodawca unika zaś nakładania na podatników obowiązków, które są z założenia niemożliwe do wykonania. Co więcej, na uwagę zasługuje fakt, że przepisy nie zawierają wskazania co do dokonywania wydzielenia w obrębie działalności zwolnionej w ramach jednego zezwolenia. Obowiązek taki powinien (aby można było wymagać jego dopełnienia) wynikać wprost z przepisów w sposób podobny do ustalonego przez ustawodawcę obowiązku wydzielenia działalności prowadzonej poza terytorium strefy (który został bezpośrednio wskazany w przepisach).

Podsumowując, należy stwierdzić, że na potrzeby działalności objętej obojgiem Zezwoleń Spółka jest zobowiązana do prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej dochodów, które podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (osiągane poza obszarem SSE lub na obszarze SSE, ale z działalności niewymienionej w Zezwoleniach) oraz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie Zezwoleń.

II.

W związku z posiadaniem dwóch Zezwoleń (w powiązaniu ze spełnieniem warunków określonych w każdym z tych Zezwoleń), Spółce będzie przysługiwało prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu w kwocie wynikającej z połączenia iloczynów dostępnej intensywności pomocy publicznej oraz wydatków kwalifikowanych dla poszczególnych Zezwoleń, z uwzględnieniem dyskontowania.

Obliczona zgodnie z powyższymi zasadami pula pomocy przysługująca Spółce będzie konsumowana przez dochód wolny od podatku, osiągany w zakresie określonym w Zezwoleniach. Spółka prowadzi odpowiednią ewidencję umożliwiającą bieżące monitorowanie wykorzystania dostępnej puli pomocy, co w konsekwencji pozwala zagwarantować, że limit dopuszczalnej wysokości pomocy publicznej określony w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zostanie przekroczony.

Z uwagi na to, że uprawnienia wynikające z Zezwolenia I są wcześniejsze, pierwotne w stosunku do Zezwolenia II, należy przyjąć, że do momentu wyczerpania puli pomocy publicznej dostępnej na podstawie tego Zezwolenia, jednak nie dłużej niż do dnia 29 maja 2017 r., tj. do momentu jego wygaśnięcia, Spółka będzie korzystała ze zwolnienia wynikającego z inwestycji, w związku z którą udzielone zostało Zezwolenie I.

Wraz z wygaśnięciem Zezwolenia I, lub po wykorzystaniu puli pomocy publicznej wynikającej z tego Zezwolenia, Spółka będzie mogła w ramach prowadzonej Działalności Podstawowej nadal korzystać z puli zwolnienia podatkowego dostępnej na podstawie Zezwolenia II oraz ewentualnych przyszłych zezwoleń (jednak nie dłużej niż do momentu ich wygaśnięcia). W konsekwencji, dopóki Spółka będzie miała prawo do korzystania z ulgi podatkowej w ramach któregokolwiek z Zezwoleń, będzie również uprawniona do zwolnienia z opodatkowania dochodów pochodzących z Działalności Podstawowej (jako prowadzonej na terenie WSSE w ramach posiadanych Zezwoleń).

Oznacza to, że przez cały okres prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności na terenie WSSE (wynikający łącznie z obu Zezwoleń), Spółka będzie prowadzić dwie odrębne ewidencje dochodów: jedną dla działalności opodatkowanej oraz jedną dla działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych.

Na marginesie powyższych argumentów Wnioskodawca wskazał, że Jego podejście znajduje potwierdzenie w dotychczasowej linii interpretacyjnej organów podatkowych, przykładowo w:

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 czerwca 2012 r. (sygn. IPTPB3/423-127/12-3/KJ),

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 stycznia 2011 r. (sygn. IBPBI/2/423-1451/10/SD),

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 31 października 2008 r. (sygn. ITPB3/423-414/08/MK).

Uwzględniając powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości zajmowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.