ILPB3/423-252/09-2/ŁM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2009 r. (data wpływu 2 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wysokości stawki opodatkowania odsetek należnych pożyczkodawcy - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wysokości stawki opodatkowania odsetek należnych pożyczkodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych (produkcja cegły). Swoją działalność prowadzi na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Dla celów realizacji inwestycji polegającej na budowie zakładu produkcji cegieł silikatowych, Spółka zaciągnęła pożyczkę w wysokości 8 mln euro od firmy B. z siedzibą w Niemczech. Spółka B. posiada 50% udziałów w kapitale Spółki. Posiada te udziały od 19 sierpnia 2008 r. Zgodnie z umową pożyczki, pożyczkodawcy należne są odsetki w wysokości określonej w umowie płatne w okresach miesięcznych na podstawie wystawianych przez pożyczkodawcę dokumentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy poprawne będzie opodatkowanie odsetek należnych pożyczkodawcy według stawki 5%, zgodnie z niżej przytoczonymi przepisami prawa.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przychodów z odsetek przez podatników nie mających na terytorium Polski siedziby lub zarządu, wynosi 20% przychodów. Zgodnie z art. 21 ust. 3 tej ustawy zwalnia się od podatku dochodowego ten rodzaj przychodów, jeśli spełnione są łącznie wymienione w tym przepisie warunki. Zarówno Spółka jako wypłacająca odsetki, jak i Spółka B. jako otrzymująca przychód z tego tytułu oraz wzajemne relacje pomiędzy Spółką a Spółką B. spełniają wymogi do zwolnienia ww. przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym:

Spółka B. wprawdzie nie posiada jeszcze udziałów w Spółce nieprzerwanie przez okres 2 lat, jednak zgodnie z zapisem art. 21 ust. 5 ustawy przepisy te mają zastosowanie także w przypadku, gdy okres nieprzerwanego posiadania udziałów w wymaganej wysokości upływa po dniu uzyskania przez Spółkę B. przychodów z tytułu odsetek.

Jednakże, zgodnie z ustawą z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 254, poz. 2533) zapis art. 7 przewiduje, iż zwolnienie to będzie miało miejsce od 1 lipca 2013 r. Do tego czasu, obowiązuje opodatkowanie przychodów z tego tytułu w wysokości 10% w okresie od 1 lipca 2005 r. do 30 czerwca 2009 r., a następnie 5% w okresie od 1 lipca 2009 r. do 30 czerwca 2013 r., jeśli spełnione są warunki opisane w art. 21 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Obie spółki spełniają te warunki, stąd należałoby wyciągnąć wniosek, że wypłaty z tytułu odsetek należnych spółce niemieckiej będą opodatkowane zgodnie ze stawkami obowiązującymi w wymienionych wyżej okresach, czyli obecnie 10%, a od 1 lipca 2009 r. 5%.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy dotyczące opodatkowania przychodów z tych tytułów należy stosować z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska.

Umowa taka, pomiędzy rządem Polski i Niemiec, podpisana 14 maja 2003 r., w art. 11 reguluje kwestie opodatkowania odsetek. Zgodnie z ust. 2 tego artykułu odsetki mogą być opodatkowane w państwie, w którym powstają i zgodnie z prawodawstwem tego państwa. Ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim państwie, to podatek nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek.

Biorąc zatem pod uwagę wszystkie wymienione powyżej regulacje, zdaniem Spółki, odsetki od pożyczki, wypłacone spółce niemieckiej B., winny być opodatkowane wg stawki 5%. W okresie do 30 czerwca 2009 r. na podstawie umowy o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu, natomiast w okresie po dniu 1 lipca 2009 r. na podstawie art. 6 ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 254, poz. 2533).

Spółka, występując jako płatnik, winna zatem pobrać w dniu dokonania wypłaty podatek z tego tytułu i odprowadzić go na rachunek urzędu skarbowego właściwego do opodatkowania podmiotów zagranicznych do 7 dnia następnego miesiąca. Następnie w terminach wynikających z ustawy, płatnik winien przesyłać do pożyczkobiorcy i właściwego urzędu skarbowego informację o dokonanych wpłatach i należnym podatku, a także roczną deklarację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, uzyskujący na terytorium Polski przychody m.in. z tytułu odsetek, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym w wysokości 20% od tych przychodów.

Zgodnie z art. 21 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwalnia się od podatku dochodowego przychody; o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, czyli m.in. z odsetek, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

Należy również wskazać, iż zgodnie z art. 21 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepis ust. 3 ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółki, o których mowa w ust. 3 pkt 3, posiadają udziały (akcje) w wysokości, o której mowa w ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Ponadto w art. 21 ust. 5 ww. ustawy wskazano, że przepisy ust. 3 i 4 mają również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 3 pkt 3, upływa po dniu uzyskania przez spółkę, o której mowa w ust. 3 pkt 2, przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1. W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), o których mowa w ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat, spółka o której mowa w ust. 3 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od przychodów określonych w ust. 1 pkt 1 w wysokości 20% przychodów, z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu, o którym mowa w art. 26 ust. 3.

Jednakże obowiązywanie zwolnienia zawartego w art. 21 ust. 3 tej ustawy zostało ograniczone art. 7 ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 254, poz. 2533 z późn. zm.), zgodnie z którym zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ma zastosowanie do przychodów (dochodów) uzyskanych od dnia 1 lipca 2013 r.

Przy czym, należy zauważyć iż stosownie do brzmienia art. 6 ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 254, poz. 2533) podatek dochodowy od przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 tej ustawy, ustala się w wysokości:

Stosownie do art. 21 ust. 2 ww. ustawy przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Kwestia opodatkowania odsetek wypłacanych między polskimi i niemieckimi podmiotami, została uregulowana w art. 11 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90). Zgodnie z art. 11 ust. 1 tej umowy, odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Na podstawie ust. 2 tegoż artykułu, takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek.

W myśl natomiast art. 11 ust. 3 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 2 niniejszego artykułu, odsetki, o których mowa w ustępie 1, podlegają opodatkowaniu tylko w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, jeżeli odbiorca ten jest osobą uprawnioną do odsetek i jeżeli takie odsetki są wypłacane:

Należy również wyjaśnić, iż umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie nadają państwom żadnych nowych praw do opodatkowania w tym państwie dochodów osób zagranicznych, a jedynie ograniczają już istniejące prawa. Dlatego też dane państwo, na podstawie samej tylko umowy, nie może nałożyć na rezydenta podatkowego innego państwa obowiązków podatkowych ponad te, które wynikają z jego wewnętrznego ustawodawstwa podatkowego, może tylko ograniczyć obowiązki wynikające z własnego wewnętrznego ustawodawstwa podatkowego. Dlatego też w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania używa się sformułowania, że dane dochody podatnika "mogą być opodatkowane w drugim umawiającym się państwie", bowiem o tym czy będą tam opodatkowane zdecyduje już wyłącznie dane państwo, którego prawa taki zapis dotyczy i które z prawa do opodatkowania takich dochodów może zrezygnować.

Użyte w powyższym przepisie określenie "mogą być opodatkowane" oznacza prawo danego państwa, będącego stroną takiej umowy międzynarodowej do opodatkowania określonych dochodów, nie zaś prawo podatnika do "wyboru" miejsca opodatkowania jego dochodów. Gdyby np. dla odsetek z pożyczki polska ustawa podatkowa przewidywała stawkę niższą niż 5% lub zwolnienie ich z opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce, to należałoby zastosować przepis ustawy. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania określają bowiem jedynie maksymalną stawkę opodatkowania tych dochodów, nie przesądzając jednak czy ostatecznie w danym kraju określone dochody będą opodatkowane, pozostawiając tę kwestię ustawodawstwu wewnętrznemu.

Artykuł 11 ust. 4 umowy polsko - niemieckiej definiuje, jakiego rodzaju dochody należy uznać za odsetki. Zgodnie z tym przepisem, określenie "odsetki" oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż dla celów realizacji inwestycji Spółka zaciągnęła pożyczkę od Spółki z siedzibą w Niemczech. Spółka niemiecka posiada 50% udziałów w kapitale Spółki. Zgodnie z umową pożyczki pożyczkodawcy należne są odsetki.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż kwoty wypłacane przez Spółkę na rzecz niemieckiego pożyczkodawcy stanowią dla tego podmiotu dochód z roszczenia wynikającego z długu, a więc podlegają opodatkowaniu, jako odsetki, zgodnie z postanowieniami art. 11 ust. 1 i ust. 2 umowy polsko - niemieckiej. Polska jako państwo źródła ma prawo opodatkowania odsetek zgodnie z prawem krajowym, lecz wysokość podatku u źródła nie może przekroczyć 5% stawki podatku od kwoty odsetek brutto.

Wskazania wymaga także, iż zgodnie z art. 11 ust. 7 umowy polsko - niemieckiej, jeżeli w wyniku szczególnych powiązań między płatnikiem a osobą uprawnioną do odsetek lub między nimi a osobą trzecią, kwota odsetek, mających związek z roszczeniem wynikającym z długu, z tytułu którego są wypłacane, przekracza kwotę, którą płatnik i osoba uprawniona do odsetek uzgodniliby bez takich powiązań, wówczas postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadwyżka ponad wymienioną kwotę podlega opodatkowaniu zgodnie z ustawodawstwem każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem innych postanowień przedmiotowej umowy.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Stosownie do treści art. 26 ust. 1c ww. ustawy, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, w związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, stosują zwolnienia wynikające z tych przepisów wyłącznie pod warunkiem udokumentowania przez spółkę, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2, bądź spółkę, o której mowa w art. 22 ust. 4 pkt 2:

Obowiązek dostarczenia certyfikatu ciąży na podmiocie zagranicznym, który uzyskuje ze źródeł polskich odpowiednie dochody. Przed lub po dokonaniu wypłaty, polski podmiot będący płatnikiem jest więc jedynie zobowiązany uzyskać tego rodzaju certyfikat, celem ustalenia, czy w tego rodzaju sytuacji, ma zastosować stawkę określoną w ustawodawstwie krajowym, czy też znajdują zastosowanie postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zatem w stosunku do niektórych dochodów (określonych w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu.

Podatek ten nazywany jest podatkiem "u źródła" ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 tej ustawy.

W myśl natomiast art. 26 ust. 3 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1 i 2 pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w:

Ponadto na podstawie art. 26 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, płatnicy są obowiązani przesłać informację, o której mowa w ust. 3 pkt 1, w terminie przekazania kwoty pobranego podatku, a informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wypłat, o których mowa w ust. 1, również wówczas, gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 3b.

Reasumując powyższe wyjaśnienia, jeżeli Spółka wypłaca spółce niemieckiej odsetki od pożyczki, to podlegają one w Polsce opodatkowaniu.

Ze stanu faktycznego nie wynika, iż Spółka jest w posiadaniu certyfikatu rezydencji.

Zatem Spółka jako płatnik zobowiązana jest do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 20% przychodów.

Nadmienić jednak należy, iż jeżeli Spółka jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego z tyt. odsetek uzyska przed lub po dokonaniu wypłaty ww. certyfikat dokumentujący miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych, wówczas zobowiązana będzie do pobrania podatku w wysokości 5% kwoty brutto odsetek.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.