ILPB3/423-245/08-4/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2008 r. (data wpływu 21 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków związanych z przewozem pracowników do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 21 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 3 czerwca 2008 r. (data wpływu 6 czerwca 2008 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków związanych z przewozem pracowników do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się przetwórstwem ryb i pozostałych produktów rybactwa, a także ich hurtową sprzedażą. Zapewnienie ciągłości i poprawności procesu produkcyjnego wymaga zatrudnienia, w zależności od okresu roku, od 900 do 1200 pracowników. Spółka zapewnia dowóz pracowników do i z pracy wynajętym od firmy zewnętrznej autobusem. Podpisana została umowa pomiędzy firmą świadczącą usługi przewozu osób a Spółką, na podstawie której koszty wynajmu zostały ustalone jako iloczyn ilości dni roboczych i dziennej stawki wynajmu autobusu. Koszty te w całości pokrywane są przez Spółkę z jej środków obrotowych. Część pracowników korzysta z finansowanego przez Spółkę autobusu, druga część dojeżdża do pracy we własnym zakresie. Dodatkowo, biorąc pod uwagę zmianowy charakter pracy oraz zdarzenia losowe, jak np. choroby, nie jest możliwym ustalenie stałej listy osób korzystających z autobusu. Spółka zapewniając swoim pracownikom dowóz do i z pracy, wykonuje czynności związane z prowadzoną działalnością, a tym samym poniesione koszty uznaje jako stanowiące koszty uzyskania przychodów. Spółka przyjęła wykładnię wyrażoną w piśmie Ministerstwa Finansów z dnia 14 lipca 1994 r., nr PO 4/AS-722-650/94, zgodnie z którą wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu przewozu pracowników, których udział jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania działalności produkcyjnej, a tym samym osiąganych przez niego przychodów - stanowi koszt uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym jest zaliczenie wydatków związanych z przewozem pracowników do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami są koszty poniesione zarówno w celu osiągnięcia przychodów, jak i zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od powiązania poniesionego wydatku z działalnością podatnika. Aby wydatek stał się kosztem uzyskania przychodu, pomiędzy wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Spółka zapewniając swoim pracownikom dowóz do i z pracy, wykonuje czynności związane z prowadzoną działalnością, nie służące celom osobistym pracowników (dowóz pracowników do i z pracy nie stanowi świadczenia usługi na cele osobiste pracowników, ponieważ pracownicy w pracy nie realizują celów osobistych), lecz prawidłowemu funkcjonowaniu działalności produkcyjnej, a tym samym osiąganiu przez Spółkę przychodów. Równocześnie wydatek ten nie jest wymieniony w art. 16 ww. ustawy, jako niestanowiący kosztów uzyskania przychodów. Zatem, w ocenie Spółki, przedstawiony wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu, w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy zatem ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z powyższym, kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Ponadto zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który określa art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z uwagi na fakt, iż treść tego artykułu nie zawiera regulacji dotyczących przedmiotowych wydatków, należy odnieść się do ogólnej zasady wyrażonej w art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż organizowane przez Wnioskodawcę dojazdy dla pracowników do i z miejsca pracy służą zapewnieniu prawidłowego funkcjonowania prowadzonej przez Spółkę działalności produkcyjnej, co z kolei wpływa na wysokość osiąganych przez Spółkę przychodów.

Z uwagi na powyższe, wydatki na nabycie usług transportowych, celem organizacji dojazdów pracowników do i z miejsca pracy - jako koszty mające pośredni wpływ na osiągane przez Spółkę przychody - stanowić będą koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.