ILPB3/423-240/08-3/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2008 r. (data wpływu 21 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 21 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W obiekcie biurowym po kilku latach od dokonania kapitalnego remontu nastąpiła wymiana okien, w związku z zaleceniami zawartymi w protokole z okresowej kontroli i oceny stanu technicznego elementów budowlanych obiektu budowlanego co 5 lat, gdzie stwierdzono, iż okna przewidziane są do wymiany. W związku z faktem, że znajdujące się w obiekcie okna uległy wypaczeniu w wyniku ich eksploatacji przez okres ostatnich lat, dokonano ich wymiany na wolne od wad. Wymiany, ze względu na upływ czasu gwarancji, dokonano na koszt inwestora, właściciela obiektu. Okna znajdujące się uprzednio w obiekcie, były konstrukcji drewnianej z szybami zespolonymi. Obecnie zamontowano również okna drewniane z szybami zespolonymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wymiana okien w obiekcie biurowym, w którym powierzchnie (lokale) podlegają w ramach działalności gospodarczej Spółki będącej jego właścicielem wynajmowi, dokonana w związku z zużyciem ich powodującym utratę pierwotnych właściwości stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie istotnym jest ustalenie, czy taka jak w obiekcie biurowym wymiana okien może być uznana dla celów podatkowych za remont. Uznanie, że każda wymiana okien stanowi ulepszenie oznaczałoby, że istnieje kategoria rzeczy, które z automatu wpływają na wzrost wartości środka trwałego.

Natomiast celem ustawodawcy było rozdzielenie remontu od modernizacji w oparciu o efekt a nie rodzaj przedmiotu. W obiekcie będącym przedmiotem związanym z zapytaniem zainstalowane były uprzednio okna tej samej klasy, a wymiana związana była z ich usterkami, które wystąpiły bezpośrednio po okresie gwarancji, a były wynikiem eksploatacji obiektu.

W związku z powyższym nastąpiła wymiana okien na tej samej klasy, ale wolne od wad. Na konieczność wymiany oraz przyczyny wskazują zapisy w protokole z okresowej kontroli i oceny stanu technicznego elementów budowlanych obiektu budowlanego co 5 lat oraz projekcie budowlanym, gdzie stwierdzono, iż okna uległy wypaczeniu. Z uwagi na fakt, że przepisy prawa podatkowego nie definiują remontu, należy posiłkowo stosować definicje zawarte w prawie budowlanym oraz praktykę interpretacyjną przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz ewentualnie zastosować znaczenie potoczne w oparciu o słownik języka polskiego. Na wstępie analizy Spółka przytacza definicję zawartą w słowniku j. polskiego, gdzie remont to: naprawa czegoś, doprowadzenie do stanu używalności. Podobnie pojęcie remontu definiuje specjalistyczny słownik budowlany, gdzie remont to: doprowadzenie elementów istniejącego obiektu budowlanego, zużytych w czasie użytkowania tego obiektu, do odpowiedniego stanu, zgodnego z dotychczasowym przeznaczeniem, oraz wymiana tych elementów na inne o bardziej postępowym rozwiązaniu technicznym, dla polepszenia warunków użytkowania tego obiektu.

Zatem remont to działania zmierzające do przywrócenia pierwotnych cech użytkowych rzeczy lub nieruchomości, utraconych na skutek ich używania. Natomiast zgodnie z przepisami prawa budowlanego remont to wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Istotą remontu jest więc przywrócenie (odtworzenie) pierwotnego stanu technicznego środka trwałego, nie zmieniające jego charakteru i funkcji, następujące w trakcie eksploatacji środka trwałego i wynikające z tej eksploatacji. Ze względu na istotne znaczenie dla celów podatkowych problem remontu często stanowił przedmiot orzecznictwa i tak: Nakłady, takie jak wymiana drzwi, okien, naprawa instalacji (a więc wymiana elementów zużytych na nowe), mogą być uznane za prace remontowe nie zwiększające wartości użytkowej lokalu i nie zmieniające jego charakteru (wyrok NSA z 20 sierpnia 1999 r., I SA/Gd 2620/98, LEX), dopiero jeżeli w efekcie wykonanych przez podatnika robót dochodzi do rozbudowy i zwiększenia wartości użytkowej i majątkowej środka (np. instalacji c. o.), to należy je zaliczyć do prac modernizacyjnych (wyrok NSA z 24 lipca 1997 r., I SA/Łd 531/96, LEX).

W innym orzeczeniu stwierdzono: "Istotą remontu jest przywrócenie pierwotnego stanu środka w zakresie jego wartości technicznej i użytkowej, (...) w pojęciu tym nie mieści się zwykła bieżąca konserwacja. Drugą istotną cechą remontu, jaką należy wyczytać z przepisów podatkowych, jest założenie, iż następuje on w toku eksploatacji (zużycia) środka trwałego przez podatnika i jest wynikiem tej eksploatacji (wyrok NSA z 8 sierpnia 1997 r., SA/Gd 159/96, LEX).

Mając na uwadze ukształtowaną w języku potocznym, prawie budowlanym oraz orzecznictwie, w stosunku do sytuacji będącej zagadnieniem niniejszego zapytania, podatnik stoi na stanowisku, że wymiana okien dokonana w obiekcie biurowym ze względu na brak znamion ulepszenia, czy też adaptacji, a jedynie mająca cechy odtworzeniowe dla celów podatkowych winna być uznana za remont i stanowić koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W artykule tym ustawodawca określił katalog wydatków, które pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów. Wydatki poniesione na remont nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W myśl natomiast art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych (...). Wydatki te w momencie ich poniesienia nie stanowią bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów. Jednakże zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne), dokonane zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3 500 zł Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3 500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje użytych w niej pojęć przebudowa, adaptacja, rozbudowa, rekonstrukcja, modernizacja. Brak jest także definicji pojęcia remont. Remontem - zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), jest wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Zgodnie z powyższą definicją, istotą remontu jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego użytkowanego środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, niezmieniające jego charakteru i funkcji, a następujące w trakcie eksploatacji środka trwałego i będące wynikiem tej eksploatacji (zużycia) oraz niezwiększające jego wartości początkowej.

Przed zakwalifikowaniem określonych wydatków do inwestycji lub remontów należy każdorazowo w stosunku do konkretnego środka trwałego szczegółowo przeanalizować zakres rzeczowy wykonywanych robót, porównując je do stanu istniejącego na podstawie dokumentacji technicznej, a w przypadku wątpliwości co do prawidłowej kwalifikacji poniesionych wydatków oprzeć się na opinii biegłego do spraw budowlanych, który w oparciu o stosowną dokumentację o oględziny wypowie się co do charakteru poniesionych nakładów.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że wymiana okien w obiekcie biurowym podyktowana była zaleceniami zawartymi w protokole z okresowej kontroli i oceny stanu technicznego elementów budowlanych obiektu budowlanego, w którym stwierdzono, iż okna uległy wypaczeniu w wyniku eksploatacji. W związku z tym Wnioskodawca wymienił okna na wolne od wad.

Zatem wydatki na wymianę okien mają charakter odtworzeniowy, nie powodujący zmian parametrów użytkowych ani technicznych, przywracający w tym przypadku pierwotną zdolność użytkową budynku co uprawnia do zaliczenia ich w całości do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, bez względu na wielkość wydatków.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.