ILPB3/423-230/09-4/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2009 r. (data wpływu 27 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 17 maja 2009 r. (data wpływu 21 maja 2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka zwolniona jest przedmiotowo z podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1, 1b pkt 4a, 4b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. z późn. zm. Jedynym udziałowcem Spółki jest X (kościelna osoba prawna - 100% udziałów). Wypracowany w Spółce zysk przeznaczony jest na cele statutowe. Po zatwierdzeniu sprawozdań finansowych Spółka przekazuje zysk na rachunek bankowy wskazany przez właściciela.

W piśmie uzupełniającym z dnia 17 maja 2009 r. Spółka wyjaśniła, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka, przekazując zysk na wskazany przez właściciela rachunek bankowy, postępuje zgodnie z przepisami prawa podatkowego dotyczącego zysku zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, właściciel Uchwałą Walnego Zgromadzenia zatwierdza przekazanie zysku na cele statutowe. Przekazanie w formie bezgotówkowej zysku na wskazany rachunek bankowy X jest przekazaniem na cele statutowe, ponieważ w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie jest wskazane w jakiej formie powinno nastąpić rozliczenie zysku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż mając na względzie przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz stanowisko Wnioskodawcy uznano, iż wskazując w piśmie uzupełniającym przepis art. 17 ust. 4a pkt b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych popełniono oczywistą omyłkę. Przyjęto więc, iż wniosek dotyczy przepisów art. 17 ust. 1 pkt 4b w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego, której jedynym udziałowcem jest kościelna osoba prawna. Spółka korzysta ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym (...). Tak określony dochód stanowi - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4b tej ustawy, wolne od podatku są dochody spółek, których jedynymi udziałowcami (akcjonariuszami) są kościelne osoby prawne - w części przeznaczonej na cele wymienione w pkt 4a lit. b), tj. kultu religijnego, oświatowo - wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno - opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno - opiekuńcze.

Zwolnienie, o którym mowa powyżej, ma charakter warunkowy i nie dotyczy dochodów uzyskiwanych z działalności określonej w art. 17 ust. 1a pkt 1 i pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto, stosownie do art. 17 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy, zwolnienie to nie ma zastosowania, jeżeli uzyskane przez podatnika dochody - bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowane są na inne cele niż określone ww. zwolnieniem.

Jednocześnie wskazać należy, iż - zgodnie z treścią art. 17 ust. 1b cyt. ustawy - warunkiem zwolnienia z opodatkowania dochodów spółek, których jedynym udziałowcem jest kościelna osoba prawna, jest przeznaczenie i bez względu na termin wydatkowanie na cele określone w pkt 4a lit. b) powołanej ustawy, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Z powyższych regulacji prawnych wynika, iż aby podatnik mógł skorzystać z przedmiotowego zwolnienia musi przede wszystkim osiągnąć dochód w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. "dochód podatkowy". Następnie, podatnik musi spełnić jeszcze jeden warunek niezbędny dla skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 4b, tj. przeznaczyć (zadeklarować), a następnie wydatkować ten dochód na cele wymienione w tym przepisie. Warty podkreślenia jest fakt, iż to wydatkowanie musi dokonać sam podatnik.

Natomiast, z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż po zatwierdzeniu sprawozdań finansowych Spółka przekazuje wypracowany przez Nią zysk na rachunek bankowy X, która jako właściciel decyduje o przeznaczeniu zysku na cele statutowe, zgodne z celami wskazanymi w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż przeznaczenie zysku Spółki wynikającego z Jej sprawozdania finansowego nie podlega ocenie, czy korzysta ono ze zwolnienia, czy nie. Takiej ocenie podlega tylko i wyłącznie dochód podatkowy, tj. dochód wynikający ze złożonego przez Spółkę zeznania podatkowego CIT - 8.

Tym samym, w przypadku przekazania przez Spółkę zysku (dywidendy) na wskazany przez X rachunek bankowy i wydatkowania go na cele wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnienie określone w art. 17 ust. 1 pkt 4b powołanej ustawy nie znajdzie zastosowania.

Zwolnienie to będzie miało zastosowanie tylko wówczas, gdy "dochód podatkowy" Spółki będzie przeznaczony, a następnie wydatkowany przez Nią na cele określone w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b) ww. ustawy.

Nadmienić również należy, iż w myśl art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1, uprzednio zadeklarowali, że przeznaczą dochód na cele określone w tych przepisach i dochód ten wydatkowali na inne cele - podatek od tego dochodu, bez wezwania, wpłaca się do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wydatku; przepis ten stosuje się również do dochodów za lata poprzedzające rok podatkowy, zadeklarowanych i nie wydatkowanych w tych latach na cele określone w art. 17 ust. 1b.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.