ILPB3/423-228/10-3/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2010 r. (data wpływu 10 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania przychodów podatkowych - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania przychodów podatkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka zawarła z firmą ubezpieczeniową umowę ubezpieczenia należności za dostarczane towary, na wypadek gdyby kontrahent nie uregulował kwoty zobowiązania. w ramach umowy ubezpieczenia Spółka płaci kwartalną składkę ubezpieczeniową, która dla Spółki stanowi koszt uzyskania przychodu. w przypadku, gdy należności nie zostaną zapłacone przez klienta w określonym terminie, ubezpieczyciel wypłaca Spółce odszkodowanie w wysokości 90% kwoty niespłaconej należności (zawierającej VAT, zaliczonej wcześniej do przychodów podatkowych). Pozostałe 10% należności niespłacone przez ubezpieczyciela stanowi udział własny Spółki.

Z chwilą zgłoszenia szkody ubezpieczycielowi, Spółka na niezabezpieczoną część należności, tworzyła odpisy aktualizujące, które podatkowo stanowiły koszt dopiero po spełnieniu przesłanek z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a) w zw. z art. 16 ust. 2).

W momencie wypłaty odszkodowania, zgodnie z zawartą umową, na ubezpieczyciela przechodzą wszelkie roszczenia ubezpieczającego, odnośnie ubezpieczonej należności, przeciwko dłużnikowi do wysokości wypłaconego odszkodowania.

Z chwilą otrzymania odszkodowania, Spółka rozpoznawała z tego tytułu przychód podatkowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wartość otrzymanego odszkodowania od ubezpieczyciela można potraktować jako zapłatę należności i nie rozpoznawać z tego tytułu przychodu podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane odszkodowanie nie będzie stanowiło przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odszkodowanie otrzymane od ubezpieczyciela Spółka zaliczy na poczet spłaty należności od kontrahenta. Na skutek wypłaconego odszkodowania na ubezpieczyciela przechodzą wszelkie roszczenia o zapłatę należności w stosunku do kontrahentów, którzy w wymaganym terminie nie wywiązali się z ciążącego na nich obowiązku. w związku z tym, w dacie uzyskania odszkodowania Spółka uzna należność za zapłaconą w wysokości zapłaconego odszkodowania. Zdaniem Spółki, nie ma znaczenia kto dokonał spłaty zobowiązania, w szczególności przychód należny z tego tytułu nie powstaje w momencie zapłaty, lecz w dniu wydania przez Spółkę towaru. w przeciwnym razie, mamy do czynienia z podwójnym opodatkowaniem: przychodu należnego z tytułu dostawy towaru oraz jako przychodu z tytułu odszkodowania.

W przypadku nieuregulowania pozostałej części zobowiązania przez dłużnika (w części niepokrytej wypłaconym odszkodowaniem), przy spełnieniu przesłanek z art. 16 ust. 2 i 2a, Spółka zaliczy wierzytelność w tej części do kosztów uzyskania przychodów. w sytuacji otrzymania od dłużnika częściowej zapłaty po wypłacie odszkodowania Spółka - zgodnie z zawartą umową - otrzymane kwoty oddaje ubezpieczycielowi do wysokości wypłaconego odszkodowania.

Stanowisko Spółki potwierdzają m.in. poniższe interpretacje:

* postanowienie z dnia 21 sierpnia 2007 r. Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie nr 1471/DPR1/423-67/07/k.k.;

* postanowienie z dnia 27 marca 2007 r. Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie nr 1471/DPR1/423-2/07/k.k.;

* postanowienie z dnia 13 stycznia 2006 r. Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie nr 1471/DPD2/423-133/05/MS/2;

* postanowienie z dnia 17 lipca 2006 r. Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie nr 1472/ROP1/423-183/229/06/MC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, jak również inne, nie wymienione szczegółowo w ustawie zdarzenia, których skutkiem jest przyrost majątku podatnika. Bez znaczenia również jest źródło pochodzenia tych środków.

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 3 ww. ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 3a tejże ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zawarł umowę z firmą ubezpieczeniową na ubezpieczenie swoich należności. w przypadku gdy wierzytelności nie zostaną zapłacone przez klienta w określonym terminie, Ubezpieczyciel wypłaca odszkodowanie w wysokości 90% kwoty niespłaconej należności (zawierającej VAT, zaliczonej wcześniej do przychodów podatkowych). Pozostałe 10% należności stanowi udział własny Spółki. Wnioskodawca wskazał, iż z chwilą zgłoszenia szkody ubezpieczycielowi, Spółka na niezabezpieczoną część należności, tworzyła odpisy aktualizujące, które podatkowo stanowiły koszt dopiero po spełnieniu przesłanek z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a) w zw. z art. 16 ust. 2). Natomiast w momencie wypłaty odszkodowania, zgodnie z zawartą umową, na ubezpieczyciela przechodzą wszelkie roszczenia ubezpieczającego, odnośnie ubezpieczonej należności, przeciwko dłużnikowi do wysokości wypłaconego odszkodowania.

Zatem stwierdzić należy, iż sama wypłata odszkodowania przez ubezpieczyciela w celu zaspokojenia wierzytelności Spółki powinna by potraktowana jako zapłata należności. Powyższe potwierdzają przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). w myśl art. 828 § 1 tejże ustawy, jeżeli nie umówiono się inaczej, z dniem zapłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela roszczenie ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę przechodzi z mocy prawa na ubezpieczyciela do wysokości zapłaconego odszkodowania (...).

Wobec powyższego, ubezpieczyciel w momencie spłaty wstępuje więc w prawa zaspokojonego wierzyciela w stosunku do kwoty wypłaconego odszkodowania.

Taki sposób spełnienia świadczenia można uznać za częściową spłatę zobowiązania. Jak wskazano wyżej, w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma znaczenia, kto dokonał spłaty zobowiązania, w szczególności, że przychód należny z tego tytułu nie powstaje w momencie zapłaty, lecz z chwilą zaistnienia zdarzeń zaistniałych w ustawie, tj. w dniu wydania przez Spółkę towaru, nie później niż w dniu wystawienia faktury.

Reasumując, jeżeli podatnik kwotę należności wynikającą z danej transakcji zaliczył wcześniej do przychodów należnych, uregulowanie części tej należności (w tym przypadku 90%) przez ubezpieczyciela zgodnie z warunkami umowy, nie spowoduje obowiązku wykazania otrzymanego z tego tytułu odszkodowania jako przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie dodaje się, iż tutejszy Organ udzielił pisemnej interpretacji co do sposobu zastosowania prawa podatkowego tylko i wyłącznie w kwestii zadanego pytania, gdyż nie jest uprawniony do wykraczania poza jego zakres.

Nadmienia się również, iż wniosek Spółki w zakresie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego dot. podatku dochodowego od osób prawnych został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 2 czerwca 2010 r. nr ILPB3/423-228/10-2/DS.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę pism stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.