ILPB3/423-218/10-2/MM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 czerwca 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-218/10-2/MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczeń podatkowych oddziału zagranicznego Spółki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczeń podatkowych oddziału zagranicznego Spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie prac wiertniczych, związanych z poszukiwaniem złóż ropy naftowej i gazu, zasadniczo w Polsce. w roku podatkowym 2009, Spółka prowadziła także tę działalność w Egipcie w formie oddziału. Oddział ten, w rozumieniu art. 5 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Arabską Republiką Egiptu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej 24 czerwca 1996 r. w Warszawie, stanowił zakład podatkowy, czyli stałą placówkę, przez którą Spółka prowadziła działalność swojego przedsiębiorstwa na terenie Egiptu.

O istnieniu zakładu świadczą między innymi posiadanie przez oddział majątku trwałego, zatrudnianie miejscowych pracowników, posiadanie wynajmowanej siedziby, fakturowanie sprzedaży przez oddział. Działalność egipskiego oddziału została zgłoszona do opodatkowania w zakresie podatku dochodowego w miejscowości X.

Zgodnie z art. 7 niniejszej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, gdy przedsiębiorstwo Umawiającego się państwa prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się państwie poprzez położony tam zakład, to zyski takiego przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie, w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

W myśl art. 24 ust. 1 umowy polsko - egipskiej, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce uzyskuje dochód, który zgodnie z postanowieniami umów może być opodatkowany w Egipcie, to Polska zezwoli na odliczenie podatku zapłaconego w Egipcie, przy czym takie odliczenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku dochodowego, obliczonego przed dokonaniem odliczenia i który odnosi się do dochodu, który może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli podatnicy podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W tym wypadku, od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie. Przepis art. 20 ust. 1 ustawy potwierdza uregulowania zawarte w umowach międzynarodowych o unikaniu podwójnego opodatkowania, w których stosuje się tzw. metodę zaliczenia podatkowego. Do umów tych, co zostało wyżej opisane, zalicza się umowa polsko - egipska.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (....). Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2).

W roku podatkowym 2009, Spółka poniosła stratę podatkową z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Egiptu w formie oddziału (zakładu) oraz uzyskała dochód podatkowy z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w Polsce. w związku z tym, że polsko - egipska umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje tzw. metodę zaliczenia jako metodę unikania podwójnego opodatkowania, to Spółka ma zamiar, w świetle powołanych wyżej przepisów, uwzględnić stratę egipskiego oddziału dla celów rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych w rocznym zeznaniu podatkowym CIT-8 za rok 2009, poprzez zamieszczenie w poz. 29 zeznania przychodów oddziału egipskiego Spółki oraz w poz. 33 kosztów uzyskania przychodów oddziału egipskiego Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy strata egipskiego oddziału Spółki pomniejsza dochód podlegający opodatkowaniu w Polsce, wykazany w rocznym zeznaniu podatkowym CIT-8 za rok 2009.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie miał On prawo uwzględnić stratę egipskiego oddziału Spółki przy wyliczeniu dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce w złożonym zeznaniu podatkowym CIT-8 za rok 2009, w myśl przepisów polsko - egipskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Jednakże, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, wolne od podatku są dochody osiągane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników określonych w art. 3 ust. 1, jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi.

Z powyższego wynika, że aby podatnicy objęci nieograniczonym obowiązkiem podatkowym, mogli skorzystać z omawianego zwolnienia muszą jednocześnie zostać spełnione następujące warunki:

1.

osiągnąć dochód za granicą,

2.

umowa międzynarodowa, której Polska jest stroną, zwalnia ten dochód od opodatkowania w Polsce.

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, oparte na modelu OECD, zwalniają z opodatkowania w kraju siedziby podatnika niektóre dochody na rzecz ich opodatkowania za granicą, w kraju źródła. Umowy jednocześnie wskazują zastosowanie odpowiedniej metody unikania podwójnego opodatkowania wobec uzyskanych dochodów.

Wnioskodawca wskazał, że prowadził działalność gospodarczą w zakresie prac wiertniczych, związanych z poszukiwaniem złóż ropy naftowej i gazu w formie zakładu (oddziału) na terenie Egiptu.

Zgodnie z art. 7 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Arabskiej Republiki Egiptu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 24 czerwca 1996 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 78, poz. 690), zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa mogą być opodatkowane w tym Państwie tylko wówczas, gdy przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez zakład tam położony. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi taką działalność, to zyski tego przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ww. umowy, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 tego artykułu, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, jakie mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

W myśl art. 24 ust. 1 umowy polsko - egipskiej, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, to pierwsze Państwo zezwoli na odliczenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w tym drugim Państwie. Takie odliczenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku dochodowego, obliczonego przed dokonaniem odliczenia i który odnosi się do dochodu, który może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Natomiast art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. w tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (...). Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2).

Z treści wyżej przytoczonych przepisów wynika jednoznacznie, iż z dochodem mamy do czynienia w sytuacji, w której suma przychodów jest większa od sumy kosztów ich uzyskania.

Zatem, zgodnie z ww. art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka może z dochodami uzyskanymi na terytorium Polski połączyć jedynie ewentualną nadwyżkę przychodów nad kosztami ich uzyskania, wygenerowaną przez oddział w Egipcie. Poniesiona przez ten oddział strata nie będzie więc miała wpływu na wysokość dochodu Spółki podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce.

Z przedmiotowego wniosku wynika, iż egipski oddział Spółki w 2009 r. poniósł stratę z tytułu prowadzonej działalności na terenie Egiptu, natomiast Spółka z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w Polsce uzyskała dochód podatkowy. Wnioskodawca zaznaczył, iż działalność egipskiego oddziału została zgłoszona do opodatkowania w zakresie podatku dochodowego w miejscowości X.

Analizując treść przytoczonych powyżej przepisów należy stwierdzić, iż nie przewidują one możliwości odliczenia w Polsce strat, które powstały na skutek działalności zakładu położonego i opodatkowanego w Egipcie.

Reasumując powyższe, z obowiązujących przepisów polsko - egipskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż straty zakładu (oddziału) zlokalizowanego na terenie Egiptu, nie łączy się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu w Polsce.

W konsekwencji, strata zagranicznego zakładu nie może pomniejszyć dochodu do opodatkowania wykazanego przez Spółkę w zeznaniu składanym w Polsce. Strata zagranicznego oddziału (zakładu) Spółki podlega bowiem odliczeniu (rozliczeniu) wyłącznie w kraju, w którym znajduje się ten oddział (zakład), tj. w Egipcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl