ILPB3/423-217/13-4/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Miejski Zakład Komunikacji, przedstawione we wniosku z dnia z dnia 26 kwietnia 2013 r. (data wpływu 2 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia za korzystanie z nieruchomości bez tytułu prawnego przez Zakład Budżetowy w okresie od 08 do 30 listopada 2012 r. opłaconego przez Spółkę i zaksięgowanego w Jej księgach rachunkowych - jest prawidłowe.

W dniu 2 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 19 lipca 2013 r. (data wpływu 22 lipca 2013 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia za korzystanie z nieruchomości bez tytułu prawnego przez Zakład Budżetowy w okresie od 08 do 30 listopada 2012 r. opłaconego przez Spółkę i zaksięgowanego w Jej księgach rachunkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Miejski Zakład Komunikacji Sp. z o.o. powstał 1 stycznia 2013 r. z przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego.

Uchwałą Rady Miasta z dnia 30 maja 2012 r. w sprawie przekształcenia zakładu budżetowego Miejski Zakład Komunikacji. poprzez likwidację w celu utworzenia spółki Miejski Zakład Komunikacji spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nastąpiło przekształcenie zakładu budżetowego w spółkę z o.o. Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "f" i lit. "h" ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), art. 6 ust. 1, art. 22 ust. 1 i art. 23 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236) w związku z art. 16 ust. 1, 3, 5 i 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) Rada Miasta uchwaliła co następuje:

1. Likwiduje się zakład budżetowy Miejski Zakład Komunikacji w celu przekształcenia w spółkę Miejski Zakład Komunikacji spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Dniem przekształcenia jest dzień wpisu spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym / dzień rozpoczęcia działalności przez Spółkę to 1 stycznia 2013 r. /.

1. Z dniem przekształcenia zakładu budżetowego nastąpi jego likwidacja.

2. Spółka powstała w celu realizacji zadania własnego Miasta polegającego na zapewnieniu przewozów komunikacją miejską oraz w gminach, z którymi zawarte jest "Porozumienie Komunalne" z dnia 28 grudnia 1992 r. w sprawie powierzenia zadania publicznego w zakresie zbiorowego transportu osobowego środkami komunikacji miejskiej na terenie gmin.

3. Składniki mienia przekształconego Zakładu stają się majątkiem Spółki i stanowią pokrycie kapitału.

4. Należności i zobowiązania Zakładu przejmuje utworzona Spółka.

5. Spółka powstała w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością Zakładu.

Pracownicy zakładu budżetowego stają się pracownikami Spółki w trybie określonym w art. 23 (1) Kodeksu pracy.

Gmina jest jedynym założycielem i jedynym wspólnikiem Spółki - ma 100% udziałów.

Spółka wstąpiła we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanego zakładu budżetowego (sukcesja uniwersalna). Przekształcenie zakładu budżetowego w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością wyczerpało dyspozycję zawartą w art. 93b Ordynacji podatkowej.

Spółka do dnia 10 maja zobowiązana jest zapłacić do Urzędu Miasta wynagrodzenie w kwocie 283,18 zł netto za korzystanie z nieruchomości bez tytułu prawnego przez zakład budżetowy w okresie od 08 do 30 listopada 2012 r. Koszty wynagrodzenia za korzystanie z nieruchomości w okresie od 08 do 30 listopada 2012 r. przez zakład budżetowy bez tytułu prawnego nie zostały ujęte w księgach rachunkowych zakładu budżetowego w 2012 r. Spółka, która powstała od 1 stycznia zapłaci z własnych środków i zaksięguje w swoich księgach rachunkowych wynagrodzenie za korzystanie z nieruchomości przez zakład budżetowy od 08 do 30 listopada 2012 r. bez tytułu prawnego. W dniu 23 listopada 2012 r. została zawarta umowa najmu na oddanie w najem na okres od 1 grudnia 2012 r. do 31 października 2015 r. ww. nieruchomości (tekst jedn.: wykorzystywanej od 08 do 30 listopada bez tytułu prawnego). Umowę najmu przejęła z dniem 1 stycznia 2013 r. Spółka.

Pismem stanowiącym uzupełnienie wniosku, Spółka doprecyzowała, iż:

W dniu 31 grudnia 2012 r. Miejski Zakład Komunikacji spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, podpisała umowę z Miastem. Przedmiotem umowy jest odpłatne świadczenie usług publicznego transportu zbiorowego na sieci komunikacyjnej Miasta oraz sąsiadujących gmin.

Jednym z zadań Spółki jest świadczenie usługi publicznego transportu zbiorowego na liniach tramwajowych. W tym celu, Miasto na czas trwania umowy odpłatnie udostępnia Spółce infrastrukturę torowo - sieciową.

Za wykonanie usług będących przedmiotem umowy, Spółka otrzymuje od Miasta zapłatę w postaci rekompensaty według zasad określonych w umowie.

Nieruchomość będąca przedmiotem zapytania we wniosku jest budynkiem, położonym bezpośrednio przy pętli tramwajowej, który jest wykorzystywany przez pracowników Spółki (kierujących tramwajami) na cele socjalne (spożywanie posiłków, korzystanie z toalety w czasie postoju pomiędzy kolejnymi kursami, tj. w czasie pracy pracowników).

Biorąc powyższe pod uwagę oraz fakt, iż Spółka z dniem 1 stycznia 2013 r. wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki przekształconego zakładu budżetowego (sukcesja uniwersalna), Miejski Zakład Komunikacji uważa, iż zachodzi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy wynagrodzeniem za ww. nieruchomość przez Zakład Budżetowy a uzyskaniem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wynagrodzenie za korzystanie z nieruchomości bez tytułu prawnego przez zakład budżetowy w okresie od 8 do 30 listopada 2012 r. opłacone przez Spółkę i zaksięgowane w swoich księgach rachunkowych Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty wynagrodzenia za korzystanie z nieruchomości bez tytułu prawnego przez zakład budżetowy w okresie od 8 do 30 listopada 2012 r. Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Spółka na podstawie uchwały Rady Miasta przejęła wszystkie należności i zobowiązania po zakładzie budżetowym, bowiem wstąpiła Ona we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształconego zakładu budżetowego (sukcesja uniwersalna).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. f i h ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594), do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących:

* tworzenia i przystępowania do spółek i spółdzielni oraz rozwiązywania i występowania z nich,

* tworzenia, likwidacji i reorganizacji przedsiębiorstw, zakładów i innych gminnych jednostek organizacyjnych oraz wyposażania ich w majątek.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236), organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego mogą tworzyć, łączyć, przekształcać w inną formę organizacyjno - prawną i likwidować samorządowe zakłady budżetowe zgodnie z przepisami ustawy oraz przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Stosownie do zapisu art. 22 ust. 1 ww. ustawy, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może, w drodze uchwały, zdecydować o likwidacji samorządowego zakładu budżetowego w celu zawiązania spółki akcyjnej albo spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przez wniesienie na pokrycie kapitału spółki wkładu w postaci mienia samorządowego zakładu budżetowego pozostałego po jego likwidacji.

Artykuł 23 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż składniki mienia samorządowego zakładu budżetowego przekształconego w spółkę stają się majątkiem spółki. Spółka powstała w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością samorządowego zakładu budżetowego (art. 23 ust. 3 powołanej ustawy).

Analiza językowa art. 22 ust. 1 ustawy o gospodarce komunalnej prowadzi do wniosku, że mamy tu do czynienia z całkowitą likwidacją zakładu budżetowego, a następnie (już po jej zakończeniu) z pokryciem kapitału spółki przez wkład w postaci mienia pozostałego po zlikwidowanym zakładzie budżetowym. Natomiast w art. 23 ust. 1 cyt. ustawy ustawodawca przyjął, że składniki mienia zakładu budżetowego przekształconego w spółkę stają się majątkiem spółki. Zakładając racjonalność ustawodawcy (a w szczególności, że treść i zakres regulacji zawartej w art. 22 ust. 1 ustawy o gospodarce komunalnej nie jest sprzeczna z postanowieniami art. 23 ust. 1 tej ustawy) należy uznać, że art. 22 ust. 1 ustawy wcale nie oznacza (wbrew jego dosłownemu brzmieniu) definitywnej likwidacji zakładu budżetowego, lecz jedynie likwidację w znaczeniu zaprzestania wykonywania działalności statutowej, połączoną z wniesieniem mienia tego zakładu na pokrycie wkładu w spółce prawa handlowego jednostki samorządu terytorialnego.

Wobec powyższego, przekształcenie zakładu budżetowego w spółkę prawa handlowego musi się odbyć poprzez likwidację zakładu budżetowego, dokonaną w celu zawiązania jednej z wymienionych rodzajów spółek, a nie w celu definitywnego zakończenia działalności komunalnej prowadzonej dotychczas przez daną jednostkę. W konsekwencji należy przyjąć, że pojęcie "przekształcenia" o którym mowa w art. 23 ust. 1 ww. ustawy oznacza odniesienie się ustawodawcy do treści art. 22 ust. 1 tej ustawy, który tym samym jest de facto procedurą zmiany formy prowadzenia gospodarki komunalnej, zgodnie z art. 2 ustawy o gospodarce komunalnej oraz stanowi swoistą definicję przekształcenia zakładu budżetowego w spółkę, wskazującą krok po kroku sposób takiego przekształcenia. Likwidacja, o której mowa w art. 22 ww. ustawy jest jedynie "kasowaniem" jednej z dopuszczalnych form gospodarki komunalnej (zakładu budżetowego) i zastąpienie jej inną dopuszczalną formą.

Przy transformacji zakładu budżetowego w spółkę prawa handlowego, występują zatem takie okoliczności jak:

* likwidacja zakładu budżetowego,

* wniesienie jako wkładu na pokrycie kapitału spółki mienia pozostałego po likwidacji zakładu, składniki którego stają się majątkiem spółki,

* sukcesja pod tytułem ogólnym,

* powstanie nowej spółki w formie kapitałowej.

Wszystkie wyżej wymienione okoliczności składają się na formułę przekształcenia. W doktrynie opisującej różne formy przekształceń można natomiast wyróżnić:

* przekształcenia dokonywane przez formalną likwidację dotychczasowego podmiotu gospodarczego i przeniesienie w drodze sukcesji pod tytułem szczególnym majątku na inny podmiot prawny,

* przekształcenia bez formalnej likwidacji dotychczasowego podmiotu, dokonywane w drodze sukcesji uniwersalnej, w ramach tych przekształceń przeniesienie majątku może mieć miejsce na już istniejący podmiot prawny, albo na nowo tworzony podmiot prawny.

Przekształcanie zakładu budżetowego w spółkę prawa handlowego jest specyficzną formą transformacji, bowiem w tym przypadku ma miejsce likwidacja podmiotu przekształcanego (zakładu budżetowego) przy sukcesji pod tytułem ogólnym (sukcesja generalna).

Zagadnienie sukcesji podatkowej, w polskim prawie, regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.).

W przepisach tych ustawodawca zawarł katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych. Zgodnie z art. 93 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Artykuł 93 § 2 ww. ustawy stanowi, iż przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

Jak wynika z art. 93a § 1 powołanej ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

W świetle art. 93a § 2 cyt. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

Stosownie natomiast do treści art. 93b Ordynacji podatkowej, przepisy art. 93 i art. 93a stosuje się odpowiednio do łączenia się i przekształceń samorządowych zakładów budżetowych.

Tak więc przekształcenie zakładu budżetowego w spółkę prawa handlowego musi się odbyć poprzez likwidację zakładu budżetowego, dokonaną w celu zawiązania jednej z wymienionych rodzajów spółek, a nie w celu definitywnego zakończenia działalności komunalnej prowadzonej dotychczas przez daną jednostkę. Proces ten, jako całość, jest specyficzną formą przekształcenia - ma bowiem miejsce likwidacja zakładu budżetowego przy sukcesji pod tytułem ogólnym.

W tym miejscu należy zwrócić na zapis art. 93e Ordynacji podatkowej, z którego wynika, iż przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną się Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.

W przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określa art. 15 ust. 1, zgodnie z którym, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Ustawodawca oparł tę konstrukcję na zasadzie klauzuli generalnej (koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów oraz zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów) z enumeratywnym wyłączeniem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Literalne brzmienie przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie pozostawia wątpliwości, że nie wszystkie wydatki poniesione przez podatnika, stanowiące z ekonomicznego punktu widzenia koszty działalności, są kosztem uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła. Każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które bezpośrednio przekładają się na uzyskiwane przychody, ale związek z przychodem, o którym mowa w przepisie art. 15 ust. 1 ustawy nie musi być wyłącznie bezpośredni, wystarczy że podatnik realnie zakłada, że dany wydatek przyniesie w przyszłości skutek w postaci uzyskania przychodu. Może się więc zdarzyć, że skutek ten nie wystąpi, a mimo to podatnik ma prawo uznać, że wydatek został poniesiony w celu uzyskania przychodów i dokonać jego pozytywnej kwalifikacji.

Należy jednak wyraźnie podkreślić, że wykładnia art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, że podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu tylko takie wydatki, w stosunku do których wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek przyczynowy z uzyskanym lub zamierzonym przychodem, przy czym przy wykazywaniu celu działania nakierowanego na uzyskanie przychodu niezbędnym jest wykazanie racjonalności działania podatnika, co oznacza dochowanie należytej staranności; powinien on również działać w przekonaniu (ocenianym obiektywnie, a nie subiektywnie), że poniesienie kosztów po uwzględnieniu związku przyczynowo - skutkowego powinno doprowadzić do osiągnięcia przychodu, a zamiar poniesienia wydatków powinien być obiektywnie związany z osiągniętym lub nawet zamierzonym przychodem.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka powstała z przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego wstąpiła we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanego zakładu budżetowego (sukcesja uniwersalna). Spółka wskazała, że przekształcenie zakładu budżetowego w spółkę wyczerpało dyspozycję zawartą w art. 93b Ordynacji podatkowej.

Wobec powyższego, Spółka zobowiązana jest zapłacić do Urzędu Miasta wynagrodzenie w kwocie 283,18 zł netto za korzystanie z nieruchomości bez tytułu prawnego przez zakład budżetowy w okresie od 08 do 30 listopada 2012 r. Koszty wynagrodzenia za korzystanie z nieruchomości przez zakład budżetowy bez tytułu prawnego nie zostały ujęte w księgach rachunkowych zakładu budżetowego w 2012 r. Spółka zapłaci z własnych środków i zaksięguje w swoich księgach rachunkowych wynagrodzenie za korzystanie z nieruchomości przez zakład budżetowy od 08 do 30 listopada 2012 r. bez tytułu prawnego. Nieruchomość będąca przedmiotem zapytania jest budynkiem położonym bezpośrednio przy pętli tramwajowej, który jest wykorzystywany przez pracowników Spółki (kierującymi tramwajami) na cele socjalne (spożywanie posiłków, korzystanie z toalet w czasie postoju pomiędzy kolejnymi kursami, tj. w czasie pracy pracowników).

Wskazać należy, iż przedmiotowy wydatek, nie został wymieniony w art. 16 ustawy, gdzie ustawodawca ustanowił negatywną listę wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Należy jednak zaznaczyć, że chociaż przedmiotowy wydatek nie został ujęty w negatywnym katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy nie oznacza to, że automatycznie można uznać go za koszt podatkowy. Art. 15 ust. 1 ustawy konstytuuje zasadę, stosownie do której pomiędzy poniesionym kosztem a potencjalnym przychodem musi zaistnieć związek przyczynowo - skutkowy, albo musi być to wydatek poniesiony w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W konsekwencji, możliwość zaliczenia wskazanego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest od oceny, czy został on poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy podkreślić należy, że jeżeli nieruchomość w okresie od 08 do 30 listopada wykorzystywana bez tytułu prawnego przez zakład budżetowy w toku prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, była używana przez ten zakład w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów to Spółka, powstała z przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego wstąpiwszy we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanego zakładu budżetowego może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zapłacone wynagrodzenie za korzystanie z nieruchomości bez tytułu prawnego przez zakład budżetowy w ww. terminie.

Reasumując, wynagrodzenie za korzystanie z nieruchomości bez tytułu prawnego przez zakład budżetowy w okresie od 08 do 30 listopada 2012 r. opłacone przez Spółkę i zaksięgowane w Jej księgach rachunkowych może stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.