ILPB3/423-209/10-5/MM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 czerwca 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-209/10-5/MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2010 r. (data wpływu 3 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych (pytanie nr 1) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 28 kwietnia 2010 r. (data wpływu 6 maja 2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Stan faktyczny nr 1.

Spółka uzyskała w dniu 10 lipca 2006 r. zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy. w roku 2007 poniosła w tej Strefie nakłady inwestycyjne w kwocie 10.000 tys. zł. Kwalifikowane koszty inwestycji po uwzględnieniu intensywności pomocy wyniosły 6.500 tys. zł. Spółka w latach 2008 - 2009 osiągnęła dochód do opodatkowania w kwocie 900 tys. zł. Korzystając z ulgi podatkowej określonej w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w wymienionych latach prawnych nie zapłaciła podatku w wysokości 171 tys. zł z tytułu poniesionych nakładów inwestycyjnych.

Podane liczby nie odzwierciadlają ściśle danych rzeczywistych, dla przejrzystości przykładu podane wartości liczbowe zostały zaokrąglone.

Stan faktyczny nr 2.

W dniu uzyskania zezwolenia z dnia 10 lipca 2006 r., Spółka była średnim przedsiębiorcą w rozumieniu zalecenia Komisji dotyczącego definicji małych i średnich przedsiębiorstw, w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE. w połowie roku 2007 zmienił się właściciel Spółki, wskutek czego Spółka stała się przedsiębiorstwem dużym w rozumieniu przywołanych przepisów unijnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Na podstawie przedstawionego przykładu Spółka prosi o odpowiedź, czy kwota kwalifikowanych kosztów inwestycji po uwzględnieniu intensywności pomocy stanowi ulgę o równowartości dochodu zwolnionego z opodatkowania, czy ulgę o równowartości podatku należnego od dochodu zwolnionego.

2.

Czy od daty zmiany wielkości Spółki z przedsiębiorstwa średniego na przedsiębiorstwo duże można uwzględnić zwiększenie współczynnika intensywności pomocy określonego w § 4 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 215, poz. 2183 z późn. zm.).

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 8 czerwca 2010 r. nr ILPB3/423-209/10-6/MM.

Zdaniem Wnioskodawcy, ulgę stanowi kwota kwalifikowanych kosztów inwestycji po uwzględnieniu intensywności pomocy o równowartości podatku od dochodu zwolnionego. Dla podanego przykładu będzie to kwota niezapłaconego podatku w wysokości 6.500 tys. zł, co oznacza, że Spółka w latach następnych jeszcze nie zapłaci podatku w wysokości 6.329 tys. zł (6.500 tys. zł - 171 tys. zł). Świadczy o tym zapis § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 215, poz. 2183 z późn. zm.); pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi pomoc z tytułu kosztów nowej inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. u z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z dyspozycją art. 17 ust. 4 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że zwolnieniem z opodatkowania tym podatkiem podlega dochód z działalności gospodarczej, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Powyższy przepis wyraźnie określa również limit zwolnienia przysługujący przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, gdyż zwolnienie przysługuje do wartości pomocy publicznej dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do jej uzyskania w największej wysokości.

Zatem, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, po spełnieniu określonych warunków, ulgę w tymże podatku polegającą na zwolnieniu z opodatkowania dochodu z tej działalności.

Jednym z warunków korzystania z ww. zwolnienia jest uzyskanie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zgodnie z jego treścią, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej "zezwoleniem".

Zezwolenie poza przedmiotem działalności gospodarczej określa m.in. warunki dot. dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę (art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Z powyższych zapisów wynika, iż zezwolenie będzie stanowiło o kwocie kosztów inwestycyjnych, które Podatnik powinien ponieść, aby mógł skorzystać ze zwolnienia podatkowego. Będzie zatem stanowiło podstawę kalkulacji wysokości zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Artykuł ten wskazuje natomiast jednoznacznie o dochodzie zwolnionym z opodatkowania.

Stwierdzić należy zatem, iż kwota kwalifikowanych kosztów inwestycji stanowi ulgę o równowartości dochodu zwolnionego z opodatkowania, a nie o równowartości podatku od dochodu zwolnionego.

Powyższe wywody potwierdza również zapis § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 215, poz. 2183 z późn. zm.) - mający zastosowanie w przedmiotowej sprawie z uwagi na termin otrzymania przez Spółkę zezwolenia.

Stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6, 7 i 8 (...).

Powołany przepis stanowi o pomocy regionalnej udzielanej przedsiębiorcom w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc zwolnienia dochodu uzyskanego w strefie z tytułu kosztów nowej inwestycji (zgodnie z § 6 ust. 1 tego rozporządzenia kwalifikujące się do objęcia pomocą), której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą.

Reasumując powyższe, należy stwierdzić, iż kwota kwalifikowanych kosztów inwestycji po uwzględnieniu intensywności pomocy stanowi ulgę o równowartości dochodu zwolnionego z opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl