ILPB3/423-2/11-5/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2010 r. (data wpływu 30 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych rozliczania kosztów remontu lokali mieszkalnych wykonanych przez najemców:

* w części dotyczącej przychodu - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismami z dnia 14 marca 2011 r. i 21 marca 2011 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych rozliczania kosztów remontu lokali mieszkalnych wykonanych przez najemców.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej jest zakładem budżetowym gminy, zajmującym się - zgodnie ze Statutem - zarządzaniem nieruchomościami, wykonywanym na zlecenie Gminy X, która jest właścicielem nieruchomości.

W roku 2010 pomieszczenia po byłym lokalu użytkowym zostały przerobione na trzy mieszkania komunalne. Umowy z nowymi lokatorami zostały podpisane 1 grudnia 2010 r. Mieszkania zostały oddane w stanie surowym. Lokatorzy decyzją burmistrza zostali zwolnieni na pewien okres z opłat za czynsz (jeden lokator na trzy miesiące, dwóch pozostałych na dwa lata) - w zamian za dokonanie niezbędnych remontów, które w przeciwnym razie musiałby wykonać Wnioskodawca. Pozostałe opłaty z tytułu dostawy mediów (woda, ścieki, centralne ogrzewanie) lokatorzy będą uiszczać zgodnie z umową najmu lokalu mieszkalnego.

W piśmie uzupełniającym z dnia 21 marca 2011 r. Wnioskodawca dodatkowo wskazał, iż zwolnienie z opłacania czynszu w związku z poniesieniem przez lokatora znacznych kosztów wynikających z wykonania prac remontowych oraz modernizacyjnych, w stosunku do dwóch lokatorów wynika z umowy najmu lokalu mieszkalnego z dnia 1 grudnia 2010 r. na podstawie decyzji Burmistrza X z dnia 18 listopada 2010 r. - na okres od 1 grudnia 2010 r. do 31 grudnia 2012 r. Natomiast trzeci lokator otrzymał decyzję o zwolnieniu z opłacania czynszu z powodów j.w. - z datą 16 grudnia 2010 r. na okres od 1 grudnia 2010 r. do 28 lutego 2011 r. W jego przypadku zwolnienie wynika z aneksu do umowy najmu lokalu mieszkalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy pomimo braku wpływu z tytułu dzierżawy lokali mieszkalnych u Wnioskodawcy powstanie przychód z tego tytułu w związku z tym, że Zakład nie musi ponosić kosztów niezbędnych dla adaptacji i remontów w przydzielonych lokalach mieszkalnych oraz czy brak wpływów stanowi jednocześnie koszt dla Zakładu.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla Zakładu powstanie przychód w wysokości czynszu, jaki lokator musiałby zapłacić, gdyby nie miał zwolnienia oraz powstaną koszty w wysokości odpowiadającej czynszowi, które Zakład musiałby ponieść w celu wykonania remontów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe - w części dotyczącej przychodu,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Przy czym czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju (art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego).

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie wylicza jakichkolwiek źródeł przychodów. W konsekwencji, należy zatem przyjąć, iż za "źródło przychodów" na gruncie tej ustawy należy uznać wszystko, co przynosi przychód, niezależnie od sposobu jego powstania.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż zakres tej ustawy obejmuje wszelkie uzyskiwane w ciągu roku podatkowego przysporzenia majątkowe, bez względu na to czy mają charakter jednorazowy czy okresowy.

Podstawową definicję przychodów do celów podatkowych zawiera art. 12 ww. ustawy.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Podatek dochodowy od osób prawnych obejmuje swoim zakresem wszelkie wpływy majątkowe powstałe przy prowadzeniu działalności gospodarczej, a także otrzymane z innych tytułów.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, lokatorzy wynajmujący lokale mieszkalne zostali zwolnieni z opłat za czynsz w zamian za dokonanie niezbędnych remontów, które musiałby wykonać Wnioskodawca. Tym samym, najemcy lokali mieszkalnych w zamian za czynsz przekazali na rzecz Zakładu wartość poniesionych przez nich nakładów na te lokale. Doszło zatem do zapłaty czynszu kosztami remontu, jakie ponieśli najemcy (wykonawcy remontu).

Wobec powyższego, wartość remontu w wysokości czynszu stanowi dla Wnioskodawcy przychód podatkowy.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż Wnioskodawca nie poniósł żadnych kosztów remontów, ponieważ remont wykonali lokatorzy, płacąc w ten sposób za czynsz.

W związku z powyższym, Zakład osiągnął w tej sytuacji wyłącznie przychód.

W konsekwencji, nieuzasadnione jest stanowisko Wnioskodawcy uznające, że w zaistniałych okolicznościach powstaną u Niego koszty podatkowe w wysokości odpowiadającej czynszowi.

Jednocześnie dodaje się, że wniosek Spółki w zakresie opisanego stanu faktycznego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 24 marca 2011 r. nr ILPB1/415-5/11-6/AP.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.