ILPB3/423-198/10-2/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2010 r. (data wpływu 2 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów z tytułu wniesienia przez Spółkę wkładu niepieniężnego do spółki osobowej - jest prawidłowe.

W dniu 2 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów z tytułu wniesienia przez Spółkę wkładu niepieniężnego do spółki osobowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka rozważa przystąpienie do spółki osobowej. Tytułem wkładu do spółki osobowej Wnioskodawca rozważa wniesienie praw niematerialnych, w tym praw do znaków towarowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie opisanego w stanie faktycznym wkładu niepieniężnego skutkuje powstaniem przychodu po stronie Spółki na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej nie skutkuje powstaniem przychodu dla Spółki, jako jej wspólnika.

Przychodem jest rzeczywiste przysporzenie majątkowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, "przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty <...>". z wykładni literalnej analizowanego przepisu wynika, że dochód będący przedmiotem opodatkowania musi zostać osiągnięty. Konieczność osiągnięcia przychodów jest podkreślona również brzmieniem art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w którym czytamy, że "dochodem jest <...> nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym <...>". Oznacza to w istocie, że ustawodawca dodatkowo zaznacza, iż dochody będące przedmiotem opodatkowania mogą wynikać wyłącznie z osiągniętych w danym roku podatkowym przychodów.

Kluczowe jest więc ustalenie znaczenia pojęcia "osiągnięty". w myśl słownikowej definicji słowa "osiągnąć" na stronie sjp.pwn.pl oznacza ono "uzyskać coś", a "osiągnięcie" oznacza "to, co zostało osiągnięte". z takiej definicji wynika jednoznacznie, że osiągnięcie czegoś oznacza definitywny, skończony akt uzyskania czegoś.

W konsekwencji, użycie słowa "osiągnięte", które stanowi formę dokonaną czasownika "osiągać", oznacza, iż przychód, który może generować powstanie dochodu będącego przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych musi być definitywny (dokonany) i mierzalny. Innymi słowy, przychodem, który może generować powstanie dochodu może być jedynie rzeczywiste przysporzenie majątkowe po stronie podatnika. w przeciwnym razie ustalenie, iż przychód został definitywnie osiągnięty oraz ustalenie jego wysokości nie byłoby możliwe. Oznacza to, w szczególności, iż przychodem nie są przychody "wirtualne" oraz korzyści, które być może w przyszłości mogą zostać osiągnięte, lecz wyłącznie faktycznie uzyskane korzyści w postaci zwiększenia majątku podatnika. w sytuacji, gdy stan majątku podatnika nie ulega zmianie w drodze jego mierzalnego zwiększenia, nie sposób mówić o osiągnięciu przychodu, gdyż nie istnieje możliwość wskazania, iż podatnik cokolwiek uzyskał, a tym bardziej możliwość wskazania wartości tego co podatnik uzyskał.

Konieczność uzyskania mierzalnego i definitywnego (faktycznego) przychodu znajduje wyraz w całej ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Tytułem przykładu można wskazać treść art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który głosi, że "Dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany <...>". Dochodem (przychodem) jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany, a nie dochód "wirtualny", czy korzyści możliwe do osiągnięcia w przyszłości.

Analogiczne wnioski wynikają z art. 12 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w których czytamy o otrzymanych pieniądzach czy otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczach lub prawach. Ponownie należy zaznaczyć, że ustawodawca używając słowa "otrzymane" podkreśla, iż przedmiotem opodatkowania nie są "wirtualne" lecz faktycznie zrealizowane przysporzenia majątkowe. Tożsame wnioski można również wyciągać z faktu, iż w myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, przychodem nie są pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w przyszłych okresach sprawozdawczych. Takie brzmienie przepisu potwierdza, iż sam fakt otrzymania wartości majątkowej nie jest wystarczający, jeśli nie skutkuje rzeczywistym przysporzeniem w majątku podatnika, chociażby dlatego, iż ich otrzymanie może się okazać tymczasowe.

Interpretacja, zgodnie z którą przychodem może być tylko rzeczywiste i definitywne przysporzenie majątkowe jest również powszechnie reprezentowana w doktrynie oraz orzecznictwie. Dodać należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyraźnie określają sytuacje, w których dane zdarzenie powoduje po stronie podatnika powstanie przychodu, pomimo, iż przychód ten nie został faktycznie uzyskany (przykładowo przepisy określające moment powstania przychodu z działalności gospodarczej).

W świetle powyższego, Spółka wskazuje, że w wyniku wniesienia aportu do spółki osobowej, nie otrzyma Ona żadnych definitywnych i mierzalnych korzyści majątkowych. Jedynym skutkiem wniesienia przez Spółkę aportu do spółki osobowej jest uzyskanie zbioru praw związanych ze statusem wspólnika w spółce osobowej, które jednak nie zwiększają definitywnie wartości majątku Spółki. Ewentualne rzeczywiste i definitywne korzyści majątkowe z posiadania tzw. udziału kapitałowego w spółce osobowej mogą wynikać dopiero z podziału jej zysków. Do momentu, w którym spółka osobowa nie osiągnie zysku podlegającego podziałowi, majątek Spółki nie ulegnie zwiększeniu wskutek uzyskania udziału kapitałowego w spółce osobowej.

Nawet gdyby uznać, że udział kapitałowy w spółce osobowej posiada samodzielną wartość, np. wskutek możliwości jego sprzedaży, to i tak okazałoby się, że majątek Spółki nie uległ zwiększeniu, bowiem ewentualna wartość udziału kapitałowego byłaby wprost skorelowana z wartością wniesionego aportu. X, wskutek wniesienia aportu Spółka uzyskałaby udział kapitałowy w spółce osobowej o wartości aportu, który wniosła i który w chwili wniesienia aportu przestał być składnikiem majątkowym Spółki. w konsekwencji, wartość aktywa, które przestało zwiększać wartość majątku Spółki byłaby tożsama z wartością "aktywa", które "weszło" do majątku Spółki. X, wartość majątku Spółki pozostałaby taka sama, czyli nie nastąpiło przysporzenie majątkowe dla Spółki.

Reasumując, stwierdziła, że dochód będący przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym może wynikać wyłącznie z rzeczywistego i definitywnego przysporzenia majątkowego otrzymanego przez podatnika, który jak wynika z powyższych rozważań nie wystąpi w analizowanym stanie faktycznym.

Brak przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Z kolei stosownie do art. 12 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód określony w ust. 1 pkt 7 powstaje w dniu:

Należy przy tym zaznaczyć, że powyższe przepisy stanowią wyłom od ogólnej zasady opodatkowania wyłącznie definitywnego i realnego przysporzenia majątkowego, a co za tym idzie, powinny być interpretowane ściśle. w orzecznictwie Sądu Najwyższego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 października 1992 r. sygn. akt III ARN 50/92), jak również Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok NSA z dnia 21 marca 2000 r. sygn. akt SA/Rz 595/99) oraz w doktrynie prawa podatkowego (R. Mastalski, "Miejsce wykładni językowej w procesie stosowania prawa podatkowego" Przegląd Podatkowy, nr 8 z 2007 r.) wskazuje się jednoznacznie, że obowiązki podatnika w zakresie prawa podatkowego, mogą być wywodzone z przepisów podatkowych tak daleko, jak zezwala na to tekst danego przepisu. Jak wskazano wyżej, brzmienie przepisu art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyraźnie wskazuje, że znajduje on zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do wkładów niepieniężnych wnoszonych do spółek kapitałowych. a contrario, nie może mieć on zastosowania do spółek niebędących spółkami kapitałowymi, a tym samym aport do spółki osobowej nie powoduje powstania przychodu po stronie wspólnika wnoszącego aport.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych, spółkami kapitałowymi są: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółka akcyjna, natomiast do spółek osobowych zalicza się: spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo - akcyjną (art. 4 § 1 pkt 1 ww. Kodeksu). Ponadto, analizując przepisy Kodeksu spółek handlowych, należy stwierdzić, iż generalnie w przypadku spółek osobowych nie występuje pojęcie kapitału zakładowego. Pojęcie takiego kapitału występuje przede wszystkim w spółkach kapitałowych, tj. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (art. 152 ww. Kodeksu) i spółce akcyjnej (art. 302 ww. Kodeksu).

Zdaniem Spółki, należy podkreślić, iż z treści powołanego art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jednoznacznie wynika, że dotyczy on jedynie określenia przychodu stanowiącego nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

W analizowanym stanie faktycznym, Spółka zamierza zawiązać spółkę osobową, w której zostanie wspólnikiem. Jako wkład do spółki osobowej, Spółka zamierza wnieść znak towarowy.

W związku z powyższym, powołany art. 12 ust. 1 pkt 7 w związku z ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdzie zastosowania w analizowanym stanie taktycznym, gdyż wkład będzie wnoszony do spółki osobowej, a nie spółki kapitałowej, jak również brak będzie czasowego punktu odniesienia w postaci zwiększenia lub utworzenia kapitału zakładowego, który nie występuje w spółce osobowej.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że wniesienie przez Spółkę znaku towarowego do spółki osobowej, tytułem wkładu niepieniężnego, nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego po stronie Spółki.

Za prawidłowością przeprowadzonej wyżej interpretacji art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy przemawiają - w ocenie Spółki - także interpretacja historyczna oraz funkcjonalna tego przepisu.

Przepis art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych został wprowadzony do niej od 1 stycznia 2001 r. przez ustawę z dnia 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 60, poz. 700). Uzasadnienie do tej zmiany ustawy (wprowadzenie art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy) wskazuje jednoznacznie, że ma ona na celu rozszerzenie dotychczasowego katalogu przychodów. Zmiana ta została bowiem omówiona w pkt III uzasadnienia, zatytułowanym "Zmiany o charakterze rozszerzającym zakres przedmiotowy podatku dochodowego". Zgodnie zaś z uzasadnieniem do tego konkretnego przepisu, wprowadzenie do ustawy art. 12 ust. 1 pkt 7 " (...) ma na celu rozszerzenie pojęcia przychodu, zgodnie z którym za przychód będzie uważana również nominalna wartość udziałów albo akcji w spółce (spółdzielni) objętych w zamian za wniesione do spółki lub spółdzielni wkłady niepieniężne w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część". Uzasadnienie to daje wyraz tezie, iż przed wejściem tej zmiany w życie, to jest przed rokiem 2001, wniesienie aportu do spółki nie rodziło przychodu po stronie podmiotu wnoszącego aport. Wprowadzenie tego przepisu spowodowało ustanowienie przychodu podatkowego dla wnoszącego aport w wysokości wartości nominalnej udziałów lub akcji w spółce. Teza ta była szeroko akceptowana w doktrynie prawa podatkowego (przykł. "Wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej a podatek dochodowy", Monitor Podatkowy, nr 7/2000; I. Ożóg, "Podatek dochodowy od osób prawnych - najważniejsze zmiany w ustawie" Przegląd Podatkowy, nr 8/2000; J. Sobczak, "Prawnopodatkowe aspekty wniesienia do spółki prawa handlowego wkładu niepieniężnego - ostateczne stanowisko resortu finansów w sprawie" Przegląd Podatkowy, nr 4/2001). Teza ta została także ostatecznie zaakceptowana przez Ministra Finansów w piśmie z dnia 28 sierpnia 2000 r. (znak PB 4/AS-031-241/00) stanowiącym urzędową interpretację przepisów prawa podatkowego. Tym samym, należy uznać, iż przed rokiem 2001, wkłady niepieniężne nie były opodatkowane, gdyż nie było do tego podstawy prawnej na gruncie obowiązujących przepisów.

Brzmienie art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy (wraz z uzasadnieniem) z roku 2001, mogłoby jednak wskazywać, iż obejmuje ono wniesienie aportu zarówno do spółek kapitałowych, jak i osobowych. Przepis bowiem mówił o aportach do spółek w ogóle, a nie o aportach do spółek kapitałowych. Tym samym, mogłoby oznaczać, iż wartość nominalna akcji w spółce komandytowo - akcyjnej objętych w zamian za wkład niepieniężny, może stanowić przychód dla wnoszącego aport (jeżeli przedmiotem aportu nie jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część). Wątpliwości te zostały jednak rozwiane nowelizacją ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. (Dz. U. z 2002 r. Nr 141, poz. 1179). Ustawa ta zmieniła brzmienie art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy, wskazując jednoznacznie, iż przychód może stanowić wartość nominalna udziałów lub akcji objętych w spółce kapitałowej. Tym samym, wkłady niepieniężne do spółek osobowych, znalazły się poza zakresem tego przepisu. Jednocześnie jednak, skoro art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy, został wprowadzony w celu rozszerzenia katalogu przychodów na czynność wkładu niepieniężnego, a jednocześnie nie obejmuje on swym zakresem wkładów do spółek osobowych, to intencją ustawodawcy było uznanie wkładów do spółek osobowych za neutralne podatkowo. Tym samym, wykładnia przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych prowadzi do wniosku, iż ustawodawca nie przewidział opodatkowania wkładów niepieniężnych do spółek osobowych dla wnoszącego aport.

Reasumując powyższe, zdaniem Spółki, wniesienie znaku towarowego, jako wkładu niepieniężnego przez Nią do spółki osobowej nie spowoduje przysporzenia po Jej stronie, a co za tym idzie nie powstanie też przychód podatkowy, o którym mowa w art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na brak powstania przychodu, w związku z wniesieniem wkładu niepieniężnego do spółki osobowej, zwróciła uwagę prof. Hanna Litwińczuk, w artykule "Spór o zasady opodatkowania", opublikowanym w "Rzeczpospolitej" z dnia 10 sierpnia 2009 r. w powołanym artykule czytamy m.in.: "W związku z istnieniem odrębnych regulacji dotyczących opodatkowania aportów wnoszonych do spółek kapitałowych oraz ich brakiem w odniesieniu do aportów wnoszonych do spółek osobowych, czego konsekwencją jest powoływanie się przez organy podatkowe i niektóre sądy administracyjne na przepisy ogólne dotyczące odpłatnego zbycia składników majątkowych, nasuwa się kilka zasadniczych pytań. Przede wszystkim dlaczego ustawodawca podatkowy, zakładając identyczne pod względem podatkowym traktowanie wkładów niepieniężnych do spółek kapitałowych i osobowych, określił szczegółowo rodzaj przychodu jedynie w przypadku wniesienia takich wkładów do tych pierwszych spółek, a nie uczynił tego w odniesieniu do tych drugich. Jeżeli uznał, że podatnik wnoszący aport do spółki kapitałowej mógłby mieć problem z ustaleniem, co jest przychodem w takiej sytuacji, dlaczego miałby przyjąć, że przy wnoszeniu wkładu do spółki osobowej nie powinno być problemu z jego ustaleniem na podstawie przepisów ogólnych regulujących zbycie składników majątkowych. Czy dla ustawodawcy mogło być oczywiste, że podatnik powinien wiedzieć, jak oszacować taką wartość, np. zdecydować, że jest to wartość wkładu określona w umowie spółki, czy wartość rynkowa w rozumieniu przepisów podatkowych w określonej dacie.

Przedstawione wątpliwości dowodzą, że koncepcja, zgodnie z którą do aportów wnoszonych do spółek kapitałowych stosuje się odrębne regulacje, a do aportów wnoszonych do spółek osobowych przepisy ogólne dotyczące odpłatnego zbycia, nie jest spójna.

(...)

Skoro konieczne było wprowadzenie osobnego przepisu dla rozszerzania zakresu obowiązku podatkowego o wniesienie aportu do spółki kapitałowej, to taki szczególny przepis byłby także konieczny dla objęcia obowiązkiem podatkowym wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki osobowej niezależnie od tego, co stanowi jego przedmiot.

Konkludując, zasady opodatkowania aportów kształtowały się stopniowo, a ustawodawca metodą prób i błędów szukał właściwych rozwiązań. Nie można w tym kontekście przyjąć, że aporty do spółek osobowych podlegają ogólnym przepisom o odpłatnym zbyciu składników majątkowych i odrębne regulacje w tym zakresie są niepotrzebne".

Stanowisko organów podatkowych.

Spółka zaznacza, że stanowisko Jej znajduje również oparcie w licznych pismach organów podatkowych, np.:

* pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 marca 2009 r. sygn. lBPBl/2/423-1228/08/PP, w którym czytamy m.in.: "Zdaniem Wnioskodawcy wniesienie przez niego znaków towarowych jako wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej nie będzie skutkowało powstaniem przychodu dla Wnioskodawcy. <...> w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe";

* pismo Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 sierpnia 2009 r. sygn. IPPB3/423-410/09-3/MS, w którym zawarto m.in. następujące tezy: "Zdaniem Spółki wniesienie przez pozostałe spółki grupy kapitałowej i do spółki osobowej wkładów niepieniężnych w postaci praw do znaków towarowych, których wartość wskazana w umowie spółki osobowej będzie odpowiadała wartości rynkowej wkładów z dnia ich wniesienia, nie będzie skutkować powstaniem żadnego przychodu podatkowego dla spółki. <...> w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe";

* pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 listopada 2009 r. sygn. ILPB3/423-668/09-2/MM, w którym organ stwierdził, że: "Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że wniesienie przez Spółkę znaków towarowych do spółki osobowej prawa handlowego, tytułem wkładu niepieniężnego, nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego po stronie Spółki";

* pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 października 2009 r. sygn. ITPB3/423-437/09/DK, w którym czytamy m.in.: "W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie przez Niego w formie wkładu niepieniężnego znaku towarowego do Spółki Osobowej, nie będzie skutkować powstaniem po Jego stronie przychodu do opodatkowania. w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe";

* pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 października 2009 r. sygn. ILPB3/423-514/09-5/MM, w którym stwierdzono, że: "Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że wniesienie przez Spółkę znaków towarowych do spółki osobowej prawa handlowego, tytułem wkładu niepieniężnego, nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego po stronie Spółki";

* pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 września 2009 r. sygn. IBPBI/2/423-1087/09/SD, w którym czytamy, że: "Z powyższego wynika, że przychód powstaje przy wniesieniu aportu do spółek kapitałowych, a spółka komandytowa jest spółką osobową. Tym samym w przypadku wniesienia przez spółkę kapitałową do spółki osobowej aportu w postaci znaków towarowych, różnica pomiędzy wartością rynkową znaków towarowych, a ich wartością historyczną, tj. wartością księgową nie stanowi przychodu spółki kapitałowej. w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu taktycznego uznaje się za prawidłowe";

* pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 września 2009 r. sygn. IBPBI/2/423-659/09/AP: "W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy (Spółki Akcyjnej), wniesienie przez nią w formie wkładu niepieniężnego znaków towarowych do Spółki Osobowej nie będzie skutkować powstaniem po jej stronie przychodu do opodatkowania. w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe";

* pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 lipca 2009 r. sygn. IPPB5/423-308/09-4/MS:,"W związku powyższym, Spółka uważa, że wniesienie przez nią znaków towarowych w formie aportu do SpK nie spowoduje powstania po jej stronie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych. <...> w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe";

* pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 maja 2009 r. sygn. IPPB5/423-129/09-2/PS: "Reasumując wniesienie przez Spółkę opisanego wyżej wkładu niepieniężnego (w postaci znaku towarowego) do Spółki komandytowej nie spowoduje uzyskania przez Spółkę przychodu do opodatkowania w rozumieniu ustawy o CIT. <...> w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie odnośnie punktów 1 - 3".

Stanowisko sądów administracyjnych.

Pogląd co do braku powstania przychodu, w związku z wniesieniem wkładu niepieniężnego do spółki osobowej, potwierdzony został również w orzecznictwie sądów administracyjnych.

W uzasadnieniu do wyroków, oprócz powołanej wyżej argumentacji, Sądy zwracały uwagę, iż w przypadku wniesienia wkładu do spółki osobowej, czynność ta nie może zostać uznana za czynność odpłatną.

Przykładowo, w wyroku z dnia 29 września 2009 r. sygn. III SA/Wa 840/09 Sąd wyraził następujący pogląd: " (...) zgodnie z art. 11 ust. 1 p.d.o.f. przychodem są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jak wynika z przedstawionych wyżej rozważań, ani komplementariusz ani komandytariusz nie otrzymują od spółki żadnego ekwiwalentu z tytułu wniesionego wkładu co oznacza, że nie powstaje po ich stronie przychód podlegający opodatkowaniu.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, stanowisko Jej należy uznać za uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Spółkę pism stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.