ILPB3/423-181/14-2/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 7 kwietnia 2014 r. (data wpływu 15 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 15 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się wyłącznie sprzedażą urządzeń do oczyszczania wody pitnej, ich montażem oraz serwisowaniem i to jest źródłem jej przychodów. Sprzedażą zajmuje się grupa wyszkolonych sprzedawców (ta grupa liczy obecnie około 150 osób), natomiast ich montażem i serwisowaniem osobna grupa serwisantów (obecnie 120 osób). Osoby te świadczą usługi sprzedaży oraz serwisowe na podstawie umów cywilnoprawnych lub w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Sprzedaż, montaż oraz serwisowanie urządzeń są realizowane na obszarze całego kraju.

Pozyskane do współpracy osoby muszą być odpowiednio przygotowane i w tym celu Spółka prowadzi nieodpłatne szkolenia, których celem jest zapoznanie uczestników z ofertą produktów, ich obsługą, sposobem montażu, usuwania awarii oraz sprzedaży tych urządzeń.

Szkolenia trwają 1 lub 2 dni po 8 godzin i są organizowane przez Spółkę w zależności od potrzeb w siedzibie firmy we Wrocławiu bądź w innych miastach na terenie całej Polski. Szkolenia prowadzone są dla potrzeb działalności Spółki i przyczyniają się do powstawania i utrzymania źródła przychodu.

Wśród typowych wydatków związanych z przygotowaniem spotkań znajdują się koszty najmu sali, materiałów szkoleniowych, wynagrodzeń osób prowadzących, poczęstunku w ramach przerw kawowych oraz lunchu, a w przypadku szkoleń na terenie Polski koszty noclegów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wydatki na organizację nieodpłatnych szkoleń dla sprzedawców i serwisantów Spółki przygotowujących ich do pracy na terenie całej Polski mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, w szczególności koszty zapewnienia uczestnikom zimnych napojów, kawy, herbaty, drobnych przekąsek oraz lunchu.

2. Czy udokumentowanie tych kosztów fakturą od dostawcy usług i protokołem szkolenia z datą i miejscem szkolenia, podpisami uczestników i osób prowadzących jest wystarczające do zaliczenia do kosztów podatkowych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1.

Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 został rozpatrzony odrębnym pismem wydanym w dniu 11 lipca 2014 r. nr ILPB3/423-181/14-3/JG.

Zdaniem Wnioskodawcy, szkolenie sprzedawców i serwisantów jest najważniejszym elementem w funkcjonowaniu i zapewnieniu przychodów firmy Wnioskodawcy i mającym ścisły związek z działalnością wykonywaną przez firmę. Głównym celem tych szkoleń jest przygotowanie przyszłych sprzedawców i serwisantów do pracy i realizowania podstawowej działalności firmy, powstawania i zabezpieczenia źródła przychodu. Szkolenia sprzedawców i serwisantów prowadzone są w siedzibie Spółki we Wrocławiu, a także na terenie całej Polski. Koszty wynajmu sali, wynagrodzenia osób prowadzących, drobne przekąski w czasie przerw kawowych, lunch oraz koszty noclegów wykazują ścisły związek z przeprowadzonym szkoleniem, podczas którego uczestnicy zdobywają wiedzę. Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będą stanowić koszt uzyskania przychodu.

Nie są to w żadnym przypadku koszty reprezentacji, nie służą do budowania wizerunku firmy i nie mają charakteru okazałości. To że są prowadzone nieraz w hotelach, zajazdach czy innych firmach gastronomicznych podyktowane jest łatwością dojazdu uczestników i prowadzących oraz zapewnieniem przez wynajmujących sal konferencyjnych z kompletnym wyposażeniem do celu szkoleń (tablice, rzutniki, internet) z dostępem do herbaty, kawy, zimnych napojów i drobnych przekąsek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: "w celu" osiągnięcia przychodu, jak i "zachowanie" lub "zabezpieczenie" źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Jednocześnie należy zauważyć, że za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uznaje się te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami danych spotkań.

Ponadto, wskazanie w ww. przepisie jako przykładowych kosztów reprezentacji wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, pod kątem warunków i okoliczności uzasadniających poniesienie takich wydatków.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca prowadzi nieodpłatne szkolenia. Celem ich jest zapoznanie sprzedawców i serwisantów świadczących usługi sprzedaży oraz usługi serwisowe na rzecz Wnioskodawcy z ofertą produktów, ich obsługą, sposobem montażu, usuwania awarii oraz sprzedaży tych urządzeń.

W związku z tym, Spółka ponosi koszty najmu sali, materiałów szkoleniowych, wynagrodzeń osób prowadzących, poczęstunku w ramach przerw kawowych oraz lunchu, a w przypadku szkoleń na terenie Polski koszty noclegów.

Wnioskodawca wskazał, że szkolenie sprzedawców i serwisantów jest najważniejszym elementem w funkcjonowaniu i zapewnieniu przychodów firmy Wnioskodawcy i mającym ścisły związek z działalnością wykonywaną przez firmę, gdyż głównym celem tych szkoleń jest przygotowanie przyszłych sprzedawców i serwisantów do pracy i realizowania podstawowej działalności firmy, powstawania i zabezpieczenia źródła przychodu.

Podsumowując, określone we wniosku wydatki związane z organizacją nieodpłatnych szkoleń dla sprzedawców i serwisantów Spółki, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy nie znajdzie zastosowania w analizowanej sprawie, gdyż omawiane koszty nie wypełniają znamion wydatków o charakterze reprezentacyjnym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.