ILPB3/423-166/11-2/GC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 lipca 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-166/11-2/GC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów związanych z organizacją spotkań integracyjnych dla pracowników - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów związanych z organizacją spotkań integracyjnych dla pracowników

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia zakupuje kawę, herbatę, cukier, ciastka, które są spożytkowane na posiedzeniach zarządu, rady nadzorczej Spółdzielni, spotkaniach z pracownikami, spotkaniach z kontrahentami.

Organizowane są też spotkania integracyjne pracowników Spółdzielni, w których nie zawsze uczestniczą wszyscy pracownicy, natomiast opłaty za zorganizowanie dotyczą wszystkich pracowników (nie finansowane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty zakupu kawy, herbaty, cukru, ciastek oraz zorganizowania spotkania integracyjnego stanowią koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty zakupu kawy, herbaty, cukru, słodyczy oraz zorganizowania spotkania integracyjnego stanowią koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397).

Zgodnie z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wobec powyższego, podatnik ma możliwość odliczenia od przychodów kosztów ich uzyskania, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Warunkiem zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest również to, aby dany wydatek nie był zawarty w katalogu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) lub członków spółdzielni niebędących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów, z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego.

Treść art. 16 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy zawiera natomiast bezwzględny nakaz wyłączenia z kosztów wszelkich wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z jednym tylko wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Natomiast wydatki na rzecz samego organu, a nie poszczególnych jego członków, mające na celu sprawne jego funkcjonowanie, podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów wg ogólnych zasad określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto, ustawodawca dokonał pewnego podziału kosztów, a mianowicie na koszty bezpośrednie, tj. koszty związane z uzyskaniem przychodów i koszty pośrednie tj. koszty związane z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

W tym miejscu należy wskazać, że wyłączone z kosztów uzyskania przychodów są także, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W związku z tym, że przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji reprezentacji należy odwołać się do wykładni językowej tych pojęć. Reprezentacja oznacza "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, zgodnie z przyjętym od lat poglądem doktryny prawa podatkowego, należy uznać, że reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością, wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Celem wydatków na reprezentację jest m.in. kształtowanie i utrwalanie określonego wizerunku zewnętrznego firmy.

Ta właśnie cecha odróżnia wydatki na reprezentację od ogólnych wydatków związanych z prowadzeniem firmy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółdzielnia dokonuje zakupów kawy, herbaty, cukru i ciastek, które to artykuły przeznacza na posiedzenia Zarządu, Rady Nadzorczej, spotkania z pracownikami, oraz spotkania z kontrahentami. Ponadto Wnioskodawca organizuje spotkania integracyjne dla wszystkich pracowników Spółdzielni, w których nie zawsze wszyscy pracownicy uczestniczą. Jednakże wydatki na ww. spotkania dotyczą wszystkich pracowników i nie są finansowane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Zatem w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazuje, że nabywane ww. artykuły spożywcze spożytkowane są na:

* posiedzeniach Zarządu, Rady nadzorczej Spółdzielni,

* spotkaniach z pracownikami oraz

* spotkaniach z kontrahentami.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego należy stwierdzić, że wydatki z tytułu zakupu artykułów spożywczych typu kawa, herbata, cukier, ciastka, które serwowane są tylko podczas posiedzeń organów statutowych: Zarządu i Rady Nadzorczej stanowią koszty uzyskania przychodów. Zauważyć należy, że, ww. wydatki są ponoszone wyłącznie w związku z funkcjonowaniem tych organów a nie na rzecz ich członków.

Skoro członkowie Zarządu i Rady Nadzorczej nie uzyskują żadnych korzyści osobistych w związku z uczestnictwem w posiedzeniach, które związane są z funkcjonowanie Spółdzielni, to przedmiotowe wydatki nie mają charakteru osobowego. Związane są natomiast z funkcjonowaniem obligatoryjnych organów Spółki, które to funkcjonowanie jest związane z Jej działalnością i ma na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. W tej sytuacji nie mają również zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 38 oraz art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z kolei, w przypadku sfinansowania organizacji imprezy okolicznościowej, wydatki poniesione na jej organizację mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych. Stosownie bowiem do wskazanego wyżej art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Wydatek podlega więc zaliczeniu do kosztów podatkowych, jeżeli spełnia określone w art. 15 ust. 1 tej ustawy warunki, a zatem jeżeli został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów, czyli jego poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiągane przez podatnika przychody, oraz ma on związek z prowadzoną działalnością.

Kosztami podatkowymi są również tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich imprez okolicznościowych i integracyjnych. Wydatki te związane są bowiem z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz mają na celu poprawę atmosfery pracy i zintegrowanie pracowników z pracodawcą (podatnikiem), a przez to zwiększenie efektywności ich pracy.

W związku z tym, podatnik organizując dla pracowników określoną imprezę, musi jako cel tej imprezy przyjąć zintegrowanie pracowników z firmą oraz między sobą, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych. Samo spotkanie polegające na konsumpcji nie będzie kosztem uzyskania przychodów. Z takiego spotkania musi wynikać wprost cel motywacyjno - integracyjny dla pracowników, a nie konsumpcja lub przebywanie w swojej obecności jako cel sam w sobie.

W związku z powyższym, wydatki poniesione, w celu zorganizowania spotkania integracyjnego dla wszystkich pracowników Spółdzielni, spełniają warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i jak wykazano wyżej nie mają znamion reprezentacji.

W odniesieniu do wydatków dotyczących podejmowania kontrahentów, tut. Organ stwierdza, że nie wszystkie działania podejmowane na zewnątrz w kierunku potencjalnych kontrahentów mogą być potraktowane jako reprezentacja, gdyż w tak określonych działaniach mieszczą się również inne przedsięwzięcia z zakresu marketingu, reklamy, promocji, itd. Konieczne jest, w przypadku reprezentacji, aby głównym celem takiego działania było zaprezentowanie podmiotu - jego wystawności, okazałości, wysokiego standardu. Sposób podejmowania kontrahentów, warunki w jakich odbywa się spotkanie ma przełożenie na sposób w jaki jest postrzegana firma organizująca spotkanie, czyli działania te kreują wizerunek tej firmy.

Jak wskazano wyżej, reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością, wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. W związku z tym, wydatki poniesione na zakup artykułów spożywczych w takim zakresie jak wskazał Wnioskodawca stanowią zwyczajowy poczęstunek kontrahentów, nie mający charakteru okazałości.

Okoliczności przedstawione we wniosku, nie dają więc podstawy do zakwalifikowania wydatków ponoszonych przez Spółdzielnię na spotkania z kontrahentami do reprezentacji. Nie pozostaje bez wpływu na kwalifikację działań Wnioskodawcy fakt, iż działania te, polegające na podejmowaniu kontrahentów kawą, herbatą lub słodyczami są zwyczajowo przyjęte.

Podkreślenia wymaga jednocześnie, iż prawidłowe zaliczenie ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów, uwarunkowane jest wykazaniem ich celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Podsumowując, prawidłowo udokumentowane wydatki, z tytułu zakupu drobnego poczęstunku typu kawa, herbata, cukier, ciastka - serwowane wyłącznie podczas posiedzeń organów statutowych: Zarządu i Rady nadzorczej oraz na spotkaniach z kontrahentami i pracownikami, jak również wydatki na organizację spotkań integracyjnych pracowników, stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl