ILPB3/423-163/14-4/PR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-163/14-4/PR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej przedstawione we wniosku z 7 kwietnia 2014 r. (data wpływu 8 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego. Wniosek został uzupełniony pismem z 10 czerwca 2014 r. (data wpływu 12 czerwca 2014 r.).

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W wyniku porozumienia z 16 marca 2012 r. zawartego w formie aktu notarialnego (którego kopia stanowi załącznik do niniejszego wniosku), deweloper zobowiązał się do zagospodarowania terenu nieruchomości wspólnej w zakresie urządzenia terenów zieleni. Wartość zakupu drzew/krzewów w celu dokonania nasadzeń miała nie przekraczać kwoty 30 000,00 PLN.

Porozumienie dotyczyło wykonania niektórych robót budowlanych na terenie nieruchomości, w celu zaspokojenia roszczeń Wspólnoty Mieszkaniowej, wynikających między innymi z zawartych umów przedwstępnych oraz przyrzeczonych ustanowienia odrębnej własności i sprzedaży lokali (realizowane były prace niewykonane początkowo przez dewelopera, do których się zobowiązał w treści ww. umów).

W toku dalszych ustaleń podjęto decyzję o realizacji ww. prac w szerszym zakresie, finansując je w wysokości 30 000,00 PLN z ww. środków dewelopera, w pozostałej kwocie ze środków własnych Wspólnoty Mieszkaniowej. Deweloper odstąpił od realizacji prac we własnym zakresie, pozostawiając nadzór inwestorski Wspólnocie i jednocześnie udostępniając ww. środki finansowe.

Dnia 13 marca 2013 r. Wspólnota Mieszkaniowa otrzymała kwotę 30 000,00 PLN od dewelopera. Kwota została w całości przeznaczona na zagospodarowanie terenów zielonych, w ramach umowy wykonania zagospodarowania terenów zieleni dla Wspólnoty Mieszkaniowej z 23 maja 2013 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwota 30 000,00 PLN uzyskana od spółki (firma deweloperska będąca inwestorem nieruchomości Wspólnoty Mieszkaniowej), uwzględniając przedstawione okoliczności, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, że wolne od podatku są m.in dochody wspólnot mieszkaniowych w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Ministerstwo Finansów w piśmie z 22 grudnia 2006 r. L. Dz. BM1-020/5-6/06 przedstawiło interpretację pojęcia gospodarki zasobami mieszkaniowymi. to m.in. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki (w tym inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia). W ocenie Wnioskodawcy w pojęciu tym mieści się również zagospodarowanie terenów zielonych.

Dochód, o którym mowa w niniejszym wniosku został uzyskany w wyniku porozumienia z inwestorem, który nie wykonał ww. prac wynikających z indywidualnych umów z właścicielami lokali (członkami Wspólnoty Mieszkaniowej).

Dochód, o którym mowa w niniejszym wniosku został w całości przeznaczony na zagospodarowanie terenów zielonych, a więc na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) określa sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną (art. 1 pkt 1 ww. ustawy). W myśl art. 13 ust. 1 tej ustawy, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nieutrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra. Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca (art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali).

Zgodnie z art. 14 ww. ustawy, na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1.

wydatki na remonty i bieżącą konserwację,

2.

opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,

3.

ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,

4.

wydatki na utrzymanie porządku i czystości,

5.

wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Wspólnoty jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 oraz ust. 2 tej ustawy, jako podmioty, które zwolnione są od podatku.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera legalną definicję dochodu - jest to nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Wynik powstały na skutek działania matematycznego polegającego na pomniejszeniu przychodu podatnika o koszty uzyskania przychodów, jeżeli tylko jest dodatni, stanowi dochód w rozumieniu tej ustawy. Z kolei wynik ujemny należy kwalifikować na gruncie przepisów prawa podatkowego jako stratę. Taka, a nie inna konstrukcja wskazanego przepisu powoduje, że kluczowe znaczenie dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym mają: po pierwsze - przychód, ustalony zgodnie z przepisami ustawy, po drugie zaś - koszty jego uzyskania, ustalane według normy z art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Przychodami są również inne, nie wymienione szczegółowo w ustawie zdarzenia, których skutkiem jest przyrost majątku podatnika. Zatem, zaliczki uiszczane przez właścicieli lokali przeznaczane na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej stanowią dla wspólnoty przychody podatkowe, a wszelkie koszty ponoszone przez wspólnotę, mające związek z uzyskanym przychodem, są kosztami uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wyjątek od reguły nakazującej opodatkowanie przychodów ze wszystkich źródeł przychodów został zawarty w art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych od innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści tego przepisu, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

* dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,

* dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, że oba ww. warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, że nie podlegają zwolnieniu dochody otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nieprzeznaczonej na utrzymanie tych zasobów. W takim stanie rzeczy nie dojdzie bowiem do spełnienia kumulatywnych warunków wskazanych w cyt. art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy.

Ponadto, na mocy art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

W tym miejscu podnieść należy, że powołana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji: "zasobów mieszkaniowych" oraz "gospodarki zasobami mieszkaniowymi". Posługując się zatem językiem potocznym, wskazać należy, że pojęcie "gospodarka" - w kontekście omawianego przypadku - oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika również, że pojęcie "gospodarki" nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. "Zasób" zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie "mieszkanie" jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Tak więc przymiotnik "mieszkaniowy", określa rzeczy związane z mieszkaniem.

Tym samym z interpretacji językowej wynika, że przez pojęcie "zasób mieszkaniowy" należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, natomiast "gospodarka zasobami mieszkaniowymi" obejmuje całość mechanizmów i podejmowanych działań mających na celu prawidłowe gospodarowanie substancją mieszkaniową znajdującą się w budynkach mieszkalnych.

I tak, zgodnie z ugruntowanym poglądem przez "zasoby mieszkaniowe" rozumie się:

1.

budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,

2.

pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,

3.

urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki - doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia).

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody podmiotów, o których mowa w tym przepisie otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.

Jak wynika z opisanego stanu faktycznego, deweloper zobowiązał się do zagospodarowania terenu nieruchomości wspólnej w zakresie urządzenia terenów zieleni. Wartość zakupu drzew/krzewów w celu dokonania nasadzeń miała nie przekraczać kwoty 30 000,00 PLN. Porozumienie dotyczyło wykonania niektórych robót budowlanych na terenie nieruchomości, w celu zaspokojenia roszczeń Wspólnoty Mieszkaniowej, wynikających między innymi z zawartych umów przedwstępnych oraz przyrzeczonych ustanowienia odrębnej własności i sprzedaży lokali (realizowane były prace niewykonane początkowo przez dewelopera, do których się zobowiązał w treści ww. umów). W toku dalszych ustaleń Wspólnota podjęła decyzję o realizacji ww. prac w szerszym zakresie, finansując je w wysokości 30 000,00 PLN z ww. środków dewelopera, w pozostałej kwocie ze środków własnych Wspólnoty Mieszkaniowej. Deweloper odstąpił od realizacji prac we własnym zakresie, pozostawiając nadzór inwestorski Wspólnocie i jednocześnie udostępniając ww. środki finansowe. Dnia 13 marca 2013 r. Wspólnota Mieszkaniowa otrzymała kwotę 30 000,00 PLN od dewelopera, kwota została w całości przeznaczona na zagospodarowanie terenów zielonych, w ramach umowy wykonania zagospodarowania terenów zieleni dla Wspólnoty Mieszkaniowej.

W kontekście opisanego stanu faktycznego, stwierdzić należy, że środki pieniężne otrzymane od dewelopera - na zagospodarowanie terenu nieruchomości wspólnej w zakresie urządzenia terenów zieleni - stanowią środki uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochód z tego tytułu podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Z opisu sprawy wynika, że otrzymana przez Wspólnotę od dewelopera kwota została przeznaczona na zagospodarowanie terenów zielonych.

Zagospodarowanie terenu nieruchomości wspólnej w zakresie urządzenia terenów zieleni mieści się w ustawowym pojęciu utrzymania zasobów mieszkaniowych. Zatem należy uznać, że otrzymana przez Wspólnotę kwota zostanie przeznaczona na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że otrzymana przez Wspólnotę od dewelopera kwota na zagospodarowanie terenu nieruchomości wspólnej w zakresie urządzenia terenów zieleni nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl