ILPB3/423-161/12-4/JG - CIT w zakresie powstania dochodu w związku z powstałą nadwyżką środków obrotowych w zakładzie budżetowym i przekazaniem jej do budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2012 r. (data wpływu 23 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania dochodu w związku z powstałą nadwyżką środków obrotowych w zakładzie budżetowym i przekazaniem jej do budżetu jednostki samorządu terytorialnego - jest prawidłowe.

W dniu 23 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 11 lipca 2012 r. (data wpływu 12 lipca 2012 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania dochodu w związku z powstałą nadwyżką środków obrotowych w zakładzie budżetowym i przekazaniem jej do budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

W przedmiotowym wniosku oraz piśmie stanowiącym jego uzupełnienie został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jako zakład budżetowy, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, który korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W dniu 31 grudnia 2011 r. wystąpiła w Zakładzie nadwyżka środków obrotowych i jest ona wynikiem przekroczenia planowanego stanu środków obrotowych na koniec roku 2011, ustalona jako różnica pomiędzy sumą stanu środków obrotowych na początek roku 2011 i przychodów należnych związanych z prowadzoną działalnością a sumą opłaconych kosztów, zobowiązań i innych obciążeń.

Obliczenia oraz rozliczenia nadwyżki środków obrotowych za 2011 r. Wnioskodawca dokonał zgodnie z przepisami § 43 i § 44 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 2010 r. w sprawie sposobu prowadzenia gospodarki finansowej jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych (Dz. U. Nr 241, poz. 1616).

Zakład budżetowy powstałą nadwyżkę środków obrotowych za 2011 r. odprowadził terminowo do budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nadwyżka środków obrotowych powstała na dzień 31 grudnia 2011 r. powoduje pojawienie się dochodu w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i podlega opodatkowaniu tym podatkiem przy przekazywaniu nadwyżki do Urzędu Miasta.

Zdaniem Wnioskodawcy, powstała w dniu 31 grudnia 2011 r. nadwyżka środków obrotowych nie powoduje powstania dochodu w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż według tego artykułu dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym, jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z tym artykułem, w sporządzonym rocznym zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku od osób prawnych CIT-8, został obliczony dochód, który zostanie przeznaczony na cele statutowe Wnioskodawcy.

Dochód Wnioskodawcy różni się od kwoty nadwyżki środków obrotowych, gdyż metodologia obliczania dochodu według art. 7 ust. 2, jest inna od obliczania nadwyżki środków obrotowych.

W piśmie uzupełniającym z dnia 11 lipca 2012 r. (data wpływu 12 lipca 2012 r.) Wnioskodawca wskazał ponadto, że różnica polega na tym, iż dochodem według art. 7 ust. 2 jest z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym, jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów różnica jest stratą.

Natomiast nadwyżka środków obrotowych według rozporządzenia Ministerstwa Finansów z dnia 7 grudnia 2010 r. w sprawie sposobu prowadzenia gospodarki finansowej jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych, to różnica pomiędzy planowanym stanem środków obrotowych na koniec roku a faktycznym stanem środków obrotowych.

Planowany stan środków obrotowych w działalności samorządowych zakładów budżetowych na koniec roku nie może przekraczać 1/6 rocznych planowanych na rok następny kosztów wynagrodzeń i pochodnych od wynagrodzeń.

Faktyczny stan środków obrotowych samorządowych zakładów budżetowych na koniec roku ustala się jako różnicę między sumą stanu środków obrotowych na początek roku i przychodów należnych związanych z prowadzoną działalnością a sumą opłaconych kosztów, zobowiązań i nieponiesionych wydatków na inwestycje finansowane ze środków własnych ujętych w zatwierdzonym planie finansowym samorządowego zakładu budżetowego (§ 43 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia).

Inna istotna różnica to fakt, iż obliczając dochód w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, po stronie kosztów ujęta jest kwota amortyzacji, która ma wpływ na wynik finansowy ustalony na koniec roku obrachunkowego i będzie wykazywana w rachunku zysków i strat, natomiast kosztu amortyzacji nie uwzględnia się do ustalenia wysokości stanu środków obrotowych netto oraz do faktycznego stanu środków obrotowych na dzień sporządzania sprawozdania (półroczne / roczne sprawozdanie z wykonania planów finansowych samorządowych zakładów budżetowych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, jest On jednostką organizacyjną działającą w formie zakładu budżetowego, który obliczenia oraz rozliczenia nadwyżki środków obrotowych za 2011 r. dokonał zgodnie z przepisami § 43 i § 44 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 2010 r. w sprawie sposobu prowadzenia gospodarki finansowej jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 241, poz. 1616).

Zgodnie z § 43 ust. 2 ww. rozporządzenia, faktyczny stan środków obrotowych samorządowego zakładu budżetowego na koniec roku ustala się jako różnicę między sumą stanu środków obrotowych na początek roku i przychodów należnych związanych z prowadzoną działalnością a sumą opłaconych kosztów, zobowiązań i nieponiesionych wydatków na inwestycje finansowane ze środków własnych, ujętych w zatwierdzonym planie finansowym samorządowego zakładu budżetowego, z zastrzeżeniem § 38 ust. 1.

Planowany stan środków obrotowych działalności samorządowego zakładu budżetowego na koniec roku nie może przekraczać 1/6 rocznych planowanych na rok następny kosztów wynagrodzeń i pochodnych od wynagrodzeń (§ 43 ust. 1 rozporządzenia).

Z treści § 44 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 2010 r. w sprawie sposobu prowadzenia gospodarki finansowej jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych wynika, że samorządowy zakład budżetowy planuje jako wpłatę do budżetu jednostki samorządu terytorialnego różnicę między sumą planowanych przychodów, powiększonych o planowany stan środków obrotowych na początek roku, a sumą planowanych kosztów, powiększonych o planowany stan środków obrotowych na koniec roku.

Natomiast na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód (art. 7 ust. 1 ustawy).

Z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika z kolei, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Systematyka wskazanego powyżej przepisu w praktycznym aspekcie pozwala zatem podatnikowi na ustalenie zakresu opodatkowania podatkiem dochodowym poprzez odniesienie się do legalnych definicji dochodu / straty w myśl przepisów ustawy podatkowej i sposobu ich obliczania dla potrzeb określenia w sposób właściwy podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Z powołanej regulacji art. 7 ust. 2 ww. ustawy wynika więc, że dochód podatkowy stanowi różnicę pomiędzy osiągniętym przychodem a kosztami jego uzyskania. Co istotne, dochód podatkowy ustalany jest wyłącznie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Wpływ na wysokość dochodu podatkowego mają bowiem tylko wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody i koszty uzyskania przychodów, zasady przypisywania ich do danego roku podatkowego oraz przewidziane w tej ustawie zwolnienia i ulgi podatkowe.

W tym miejscu wskazać także należy, że taka, a nie inna konstrukcja przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powoduje, że kluczowe znaczenie dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym mają: po pierwsze - przychód, a po drugie - koszty jego uzyskania.

I tak, przychodami podatkowymi, o których mowa w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Natomiast z treści art. 15 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Mając zatem na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż samo powstanie w zakładzie budżetowym nadwyżki środków obrotowych za rok 2011 oraz jej terminowa wpłata do budżetu jednostki samorządu terytorialnego, nie powoduje powstania dochodu w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegającego opodatkowaniu tym podatkiem.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie uznać należało za prawidłowe.

Końcowo, tut. Organ pragnie dodać, iż w niniejszej interpretacji odniósł tylko do zagadnienia dotyczącego dochodu podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie ustosunkowywał się do kwestii związanej z metodologią ustalania nadwyżki środków obrotowych przez Wnioskodawcę oraz nie oceniał prawidłowości czynności przekazywania tej nadwyżki do Urzędu Miasta.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.