ILPB3/423-161/09-4/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2009 r. (data wpływu 26 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania różnic kursowych - jest prawidłowe.

W dniu 26 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 30 kwietnia 2009 r. (data wpływu 30 kwietnia 2009 r. i 6 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością importuje z Wielkiej Brytanii soczewki i inne szkła korekcyjne do okularów. Sprzedawca - Spółka brytyjska - wystawia Wnioskodawcy fakturę w złotych polskich. Faktury te Spółka reguluje w funtach brytyjskich, stosując do przeliczenia kwot w złotówkach na funty stały kurs ustalony pisemnie ze sprzedawcą w dniu 3 stycznia 2008 r.

Różnice kursowe Spółka ustala na podstawie art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 30 kwietnia 2009 r. Wnioskodawca wskazał, iż zapłata za wystawione przez zagranicznego kontrahenta faktury następuje tylko z konta walutowego GBP, które prowadzone jest przez bank obsługujący Spółkę.

Umowa z kontrahentem zagranicznym ma charakter ogólny i dotyczy porozumienia co do kursu, który kontrahent zagraniczny stosuje do przeliczenia wartości swoich faktur na walutę PLN. Wszystkie faktury wystawione przez kontrahenta są wystawione tylko w walucie PLN.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego może dojść do powstania (dodatnich bądź ujemnych) różnic kursowych lub innych przychodów podlegających opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiony stan faktyczny nie może prowadzić:

* do powstania różnic kursowych,

* innych przychodów podlegających opodatkowaniu.

Stosownie do treści art. 9b ust. 1 ustawy, podatnicy ustalają różnice kursowe albo na podstawie art. 15a ustawy albo na podstawie przepisów o rachunkowości, pod warunkiem, że w okresie, o którym mowa w ust. 3 powołanego przepisu, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka ustala różnice kursowe na podstawie art. 15a ustawy. W myśl ust. 1 powołanego przepisu, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3 tego przepisu.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego:

* dodatnie różnice kursowe zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 2 ustawy powstają, jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, a

* ujemne różnice kursowe stosownie do art. 15a ust. 3 pkt 2 ustawy powstają, jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Z powyższego wynika, że dla powstania różnic kursowych, w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego, koniecznym jest aby:

Fakt otrzymania przez Spółkę wystawionej przez brytyjskiego sprzedawcę faktury w złotych oznacza, że nie jest spełniony pierwszy z powyższych warunków, od których spełnienia uzależnione jest powstanie różnic kursowych.

W świetle omawianych przepisów, należy zatem uznać, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie powstają różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu należy wskazać, że identyczne uzasadnienie w podobnej sprawie zajął Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pabianicach w piśmie z dnia 11 lipca 2007 r. (USIA/415-17/2007).

Przedstawiony stan faktyczny nie może również prowadzić do powstania innych przychodów podlegających opodatkowaniu, ponieważ nie jest on objęty ustawową definicją przychodów, zawartą w art. 12 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie dodaje się, iż należy mieć na uwadze zapis art. 15a ust. 2 pkt 3 oraz art. 15a ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym w przypadku płatności dokonywanych przy użyciu konta bankowego prowadzonego w walucie obcej (funtach brytyjskich) dochodzi do powstawania różnic kursowych od własnych środków pieniężnych w walucie obcej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.