ILPB3/423-150/09-4/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku, przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2009 r. (data wpływu do BKIP w Lesznie 19 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzania informacji CIT-ST - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 23 marca 2009 r. (data wpływu 30 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzania informacji CIT-ST.

W dniu 9 lutego 2009 r. do Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek Banku Spółdzielczego. Pismem z dnia 12 lutego 2009 r., nr (...), Naczelnik (...) Urzędu Skarbowego w (...) działając na podstawie art. 170 § 1, w związku z art. 14b § 1 i 6, art. 15 i art. 17 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, zm. Dz. U. z 2008 r. Nr 236, poz. 1632) - przekazał wniosek Banku do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu, celem załatwienia zgodnie z właściwością.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca działa jako bank składający się z Centrali (z siedzibą w (...)) oraz 12 Oddziałów (położonych na terenie różnych gmin). Dodatkowo, działalność Banku jest powadzona również za pośrednictwem Punktów Obsługi Bankowej (POB) tworzonych jako jednostki podlegające danemu Oddziałowi, nie stanowiące oddziałów ani zakładów. Bank posiada 15 POB podlegających następująco:

POB LLL - O. SSS,

POB Be i POB XXX - O. NNN,

POB ŁŁŁ - O. DDD,

POB BBB i POB KKK - O. WWW,

POB YYY - O. ZZZ,

POB SSS i 7 POB w AAA - O. AAA.

Spośród ww. POB w trzech przypadkach położone są one na terenie innej gminy niż Oddział, któremu podlegają, a mianowicie - POB SSS (2 osoby zatrudnione), POB BBB (1 osoba zatrudniona), POB ŁŁŁ (1 osoba zatrudniona).

Dla wszystkich osób zatrudnionych w poszczególnych POB-ach (za wyjątkiem POB położonych w różnych częściach miasta AAA) zawarte z pracownikami umowy o pracę wskazują jako miejsce świadczenia pracy POB, a nie Oddział.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Punkty Obsługi Bankowej winny być wymienione w formularzu CIT-ST wraz z podaniem osób w nich zatrudnionych.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę powyższy stan faktyczny, POB-y nie są zakładami ani oddziałami, choć w niektórych są zatrudnieni pracownicy, których miejscem pracy w rozumieniu Kodeksu Pracy jest siedziba POB.

W opinii Banku, takie określenie miejsca pracy nie przesądza o obowiązku wykazywania POB w CIT-ST.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatnicy posiadający zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla ich siedziby są obowiązani składać do urzędu skarbowego w terminie wpłat zaliczek miesięcznych lub kwartalnych oraz załączać do zeznania o wysokości dochodu (straty) informacje, sporządzone zgodnie z odrębnymi przepisami, w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 88, poz. 539 z późn. zm.), jeżeli podatnik podatku dochodowego od osób prawnych posiada zakład (oddział) położony na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla jego siedziby, to część dochodu z tytułu udziału we wpływach z tego podatku jest przekazywana do budżetu jednostki samorządu terytorialnego, na której obszarze znajduje się ten zakład (oddział), proporcjonalnie do liczby zatrudnionych w nim osób na podstawie umowy o pracę, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a.

Cytowana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji zakładu (oddziału). Zakładem (oddziałem) w rozumieniu ww. ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (art. 10 ust. 3), jest określone w umowie o pracę miejsce wykonywania pracy, położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika.

Podobnie na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie rozliczeń dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 230, poz. 1693), fakt zatrudnienia pracownika w zakładzie (oddziale) ustala się biorąc pod uwagę miejsce świadczenia pracy, wynikające z umowy o pracę.

Również ustawa o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (przepis art. 10 ust. 4) nakłada na podatników podatku dochodowego od osób prawnych obowiązek sporządzania i przekazywania informacji składanych do urzędów skarbowych, zawierających wykaz zakładów (oddziałów) oraz liczbę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach) ze wskazaniem jednostek samorządu terytorialnego, na których obszarze są położone.

Wzór i terminy składania ww. informacji o zakładach (oddziałach) oraz liczbie osób świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach) określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie rozliczeń dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 230, poz. 1693).

W myśl § 4 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, liczbę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach, ustaloną według stanu: a) na ostatni dzień miesiąca, za który przypada zaliczka na podatek - dla rozliczenia dochodów, o których mowa w § 2 ust. 1, w trakcie roku podatkowego; b) na ostatni dzień roku podatkowego, za który składane jest zeznanie o wysokości dochodu (straty), osiągniętego w roku podatkowym - dla ostatecznego rozliczenia dochodów, o których mowa w § 2 ust. 1, za ostatni miesiąc roku podatkowego.

W myśl § 5 rozporządzenia, liczbę osób zatrudnionych w zakładzie (oddziale) podatnika ustala się, biorąc pod uwagę miejsce świadczenia pracy, wynikające z umowy o pracę, zgodnie z zasadami metodycznym statystki, określonymi w odrębnych przepisach. Zatem, dla ustalenia liczby osób zatrudnionych w zakładzie (oddziale) podatnika podstawowe znaczenie ma miejsce świadczenia pracy wynikające z umowy o pracę.

Jak wynika z powyższego, przyjęta konstrukcja prawna zakłada, że wyodrębnionym organizacyjnie zakładem jest określone w umowie o pracę z konkretnym pracownikiem miejsce świadczenia pracy. Nie ma więc znaczenia, czy danym miejscem świadczenia pracy jest Punkt Obsługi Bankowej podlegający pod Oddział Banku.

Co do zasady, określenie przez pracodawcę miejsca świadczenia pracy przez konkretnego pracownika jest więc jedynym kryterium przesądzającym o tym, która gmina, powiat i województwo uzyska odpowiedni, procentowo określony udział w podatku dochodowym od osób prawnych, zapłaconym przez tego pracodawcę (podatnika).

W przypadku, kiedy praca jest wykonywana w więcej niż jednym miejscu pracy, rozstrzygające jest w jakim miejscu pracownik najczęściej wykonuje pracę. Jeżeli wskazanie takiego miejsca nie jest możliwe, pracownicy winni być zaliczeni do gminy na terenie której mieści się siedziba Jednostki. Jeżeli Jednostka zakwalifikuje miejsca pracy wszystkich swoich pracowników jako Jej siedziba, to wówczas nie będzie zobowiązana do sporządzania informacji CIT-ST.

W rezultacie uznać należy, iż Bank ma obowiązek składania informacji CIT-ST w przypadku gdy pracownicy mają wyznaczone miejsce pracy w miejscowości położonej na obszarze gminy innej niż właściwa dla siedziby Banku. Sporządzoną informację należy przekazać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika. Każda zmiana w ciągu roku stanu zatrudnienia, wpływająca na zmianę procentowego udziału liczby zatrudnionych w oddziałach położonych na terenie jednostki samorządu terytorialnego w liczbie zatrudnionych ogółem powoduje konieczność złożenia do urzędu skarbowego informacji CIT-ST.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że miejscem świadczenia pracy wskazanym w zawartych umowach o pracę dla wszystkich osób zatrudnionych w poszczególnych Punktach Obsługi Bankowej (za wyjątkiem Punktów położonych w różnych częściach miasta Centrali Banku),- jest Punkt Obsługi Bankowej, a nie Oddział.

Z powyższego wynika, że o konieczności składania informacji CIT-ST decydujące znaczenie ma miejsce świadczenia pracy pracownika. A zatem, skoro miejsca świadczenia pracy pracowników Banku, wynikające z umowy o pracę znajdują się poza gminą właściwą dla siedziby Banku, to Bank powinien traktować ich, jako wyodrębnione organizacyjnie zakłady i w związku z tym składać stosowne informacje CIT-ST wraz ze wskazaniem liczby zatrudnionych na podstawie umowy o pracę pracowników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.