ILPB3/423-145/08-3/ŁM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. X Towarzystwo Budownictwa Społecznego, przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2008 r. (data wpływu 25 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów podatkowych - jest prawidłowe.

W dniu 25 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów podatkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

X Towarzystwo Budownictwa Społecznego Sp. z o.o. (dalej jako XTBS) zawarło przed dniem 1 stycznia 2005 r. umowę kredytu bankowego z Bankiem X ze środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego. Środki finansowe z tego kredytu służyły XTBS realizacji celów statutowych polegających na budowie mieszkań na wynajem. Kredyt w całości został przeznaczony na tak zwaną kwalifikowaną część inwestycji, czyli na pokrycie kosztów budowy mieszkań. Środków z tego kredytu nie wykorzystano na finansowanie kosztów budowy lokali użytkowych znajdujących się na realizowanych przez XTBS inwestycjach. W tym zakresie koszty budowy lokali użytkowych zostały pokryte ze środków własnych XTBS. Bank X po zakończeniu inwestycji finansowanej ze środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego umorzył w 2007 r. część tego kredytu. Warunkiem umorzenia było uznanie przez Bank X, że realizacja inwestycji została zakończona i rozliczona w terminach określonych w umowie kredytowej.

Niezależnie od powyższego, w ramach swojej statutowej działalności XTBS zawiera umowy z osobami fizycznymi, których przedmiotem jest partycypacja tych osób w kosztach budowy mieszkań na wynajem. Każda taka umowa przewiduje, że kwota partycypacji wpłacona przez dana osobę jest zwrotna w sytuacji zakończenia najmu i opróżnienia zajmowanego lokalu mieszkalnego. Płacony na bieżąco przez najemców czynsz jest tak skalkulowany, że pokrywa koszty eksploatacji i remontów budynków oraz koszty obsługi kredytu bankowego z Krajowego Funduszu Mieszkaniowego (spłatę części kapitałowej i odsetkowej tego kredytu).

Przychody uzyskiwane przez XTBS z tytułu czynszów najmu są w całości przeznaczane na utrzymanie zasobów mieszkaniowych i spłatę wspomnianego kredytu bankowego zaciągniętego przed dniem 1 stycznia 2005 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie drugie. Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań, został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami wydanymi w dniu 23 maja 2008 r., nr ILPB3/423-145/08-2/ŁM, nr ILPB3/423-145/08-4/ŁM.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty partycypacji nie stanowią przychodu podatkowego XTBS, bowiem przysporzenie z tego tytułu nie ma charakteru definitywnego. Kwoty partycypacji są bowiem zwracane w momencie rozwiązania umowy najmu i opróżnienia lokalu. Powiązanie powyższego z treścią art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i użytym w tym przepisie sformułowaniem "otrzymane" potwierdza, że warunkiem zaliczenia kwot partycypacji byłby ich bezzwrotny charakter. Ponieważ kwoty partycypacyjne podlegają zwrotowi, to uznać należy, że na etapie wpłacenia przez osoby fizyczne do XTBS kwoty te nie stanowią przychodu podatkowego. Także w momencie rozliczenia kwoty partycypacji kwota wypłacona ustępującemu najemcy nie jest kosztem uzyskania przychodu XTBS, ale też konsekwentnie nie jest przychodem kwota partycypacji wpłacona przez kolejnego najemcę, który obejmuje lokal mieszkalny po poprzednim najemcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Kosztami uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy są natomiast koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Stosownie do art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty, a w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem zaś jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Należy zatem zauważyć, iż z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem może być tylko ta wartość, która definitywnie wchodzi do majątku podatnika a kosztem uzyskania przychodów tylko te wydatki, które miały na celu osiągnięcie tego przychodu. W związku z powyższym, użyty w cytowanym wyżej przepisie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych termin "otrzymane" przychody należy rozumieć jako uzyskane definitywnie, a więc jako przychody podatkowe kwalifikowane są jedynie bezzwrotne przysporzenia majątkowe.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070 z późn. zm.) również osoba fizyczna może zawrzeć z towarzystwem budownictwa społecznego umowę w sprawie partycypacji w kosztach budowy lokalu mieszkalnego, którego będzie najemcą. W świetle ust. 2 powołanego artykułu kwota partycypacji w kosztach budowy lokalu mieszkalnego uzyskana od osób, o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 30% kosztów budowy tego lokalu. Natomiast stosownie do ust. 3 tegoż artykułu w przypadku zakończenia najmu i opróżnienia lokalu kwota partycypacji, o której mowa w ust. 1, podlega zwrotowi najemcy nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia opróżnienia lokalu. W dniu zwrotu kwota partycypacji powinna odpowiadać kwocie stanowiącej odsetek aktualnej wartości odtworzeniowej lokalu równy udziałowi wniesionej przez najemcę kwoty partycypacji w kosztach budowy lokalu. Ponadto w myśl art. 29a ust. 4 tej ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego w przypadku gdy umowa najmu uzależnia termin zwrotu kwoty partycypacji od zawarcia umowy najmu danego lokalu z następnym najemcą, zwrot kwoty partycypacji następuje z dniem zawarcia tej umowy, jednak nie później niż w terminie, o którym mowa w ust. 3.

Zatem zarówno przepis art. 29a ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego jak i przedstawiony stan faktyczny wskazują, że kwota partycypacyjna wpłacana towarzystwu budownictwa społecznego przez przyszłych najemców ma charakter zwrotny. W związku z powyższym kwota partycypacyjna opłacona przez partycypanta nie stanowi przychodu Spółki dla celów podatkowych w momencie jej wpłacenia przez osoby fizyczne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.