ILPB3/423-140/14-6/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 21 marca 2014 r. (data wpływu 25 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku z konfuzją wierzytelności i zobowiązań znajdą zastosowanie zasady dotyczące "niedostatecznej kapitalizacji" zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - jest prawidłowe.

W dniu 25 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony o dodatkową opłatę w dniu 3 czerwca 2014 r. - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* powstania przychodu podatkowego w wyniku konfuzji wierzytelności i zobowiązań w związku z planowanym połączeniem spółki pozostającej poza PGK ze spółką będącą stroną umowy o PGK (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

* określenia, czy w związku z konfuzją wierzytelności i zobowiązań obu podmiotów powstaną różnice kursowe (pytanie oznaczone we wniosku nr 2),

* ustalenia, czy w związku z konfuzją wierzytelności i zobowiązań znajdą zastosowanie zasady dotyczące "niedostatecznej kapitalizacji" zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

"A" Spółka Akcyjna (dalej: "A" lub "Wnioskodawca", spółka dominująca w Grupie Kapitałowej "A" (dalej: "Ax") utworzyła wraz ze spółkami zależnymi: (...) (dalej: "spółki zależne") Podatkową Grupę Kapitałową (dalej: "PGK") w rozumieniu art. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

PGK została utworzona na podstawie umowy podatkowej grupy kapitałowej zawartej w formie aktu notarialnego z dnia 18 września 2013 r. (dalej: "umowa PGK") i zarejestrowanej przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Zgodnie z umową PGK, spółką dominującą w ramach PGK jest "A". Jednocześnie, zgodnie z wymogami wskazanymi w art. 1a ust. 3 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, "A" została wskazana w umowie PGK jako spółka reprezentująca PGK w zakresie obowiązków wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz z przepisów Ordynacji podatkowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749, dalej: "Ordynacja podatkowa").

"Ay" S.A. (dalej: "Ay", Spółka Przejmująca) - jest jedynym udziałowcem spółki - "W" Sp. z o.o. (dalej: "Spółka Przejmowana" lub "W") prowadzącej działalność w zakresie energetyki wiatrowej. "W" nie wchodzi w skład PGK.

W celu uproszczenia struktury kapitałowej i zminimalizowania kosztów jej utrzymania, a także skupienia mocy wytwórczych energii elektrycznej Grupy Kapitałowej "Ax" planuje się połączenie wskazanych powyżej podmiotów w drodze przejęcia "W" przez "Ay".

Na moment przed połączeniem Spółka Przejmująca będzie wierzycielem Spółki przejmowanej z tytułu umów pożyczek zawartych w walucie euro lub w PLN (dalej: "Pożyczki"). Zważywszy na to, że przed połączeniem zobowiązania z tytułu Pożyczek mogą nie zostać uregulowane, z chwilą przejęcia nastąpi "konfuzja" wierzytelności i długu, co spowoduje ich wygaśnięcie z mocy prawa.

Dodatkowo należy nadmienić, że dla celów podatkowych "Ay" dokonuje rozliczeń różnic kursowych zgodnie z tzw. metodą podatkową, o której mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podobną metodę stosuje Spółka Przejmowana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy konfuzja wierzytelności i zobowiązań z tytułu Pożyczek oraz odsetek od Pożyczek pozostanie neutralna z podatkowego punktu widzenia, tzn. nie spowoduje powstania przychodu dla Spółki Przejmowanej, a w konsekwencji dla jej następcy prawnego - Spółki Przejmującej.

2. Czy w związku z konfuzją wierzytelności i zobowiązań z tytułu Pożyczek i odsetek od Pożyczek powstaną różnice kursowe zarówno dla Spółki Przejmowanej, jak i dla Spółki Przejmującej.

3. Czy do przedstawionego zdarzenia przyszłego polegającego na konfuzji wierzytelności i zobowiązań wynikających z Pożyczek będą miały zastosowanie zasady dotyczące tzw. niedostatecznej kapitalizacji, określone w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 3. Jednocześnie nadmienia się, że w zakresie pytania nr 1 w dniu 24 czerwca 2014 r. została wydana interpretacja indywidualna nr ILPB3/423-140/14-4/EK, natomiast w zakresie pytania nr 2 interpretacja indywidualna nr ILPB3/423-140/14-5/EK.

Zdaniem Wnioskodawcy, do przedstawionego zdarzenia przyszłego nie będą miały zastosowania zasady dotyczące niedostatecznej kapitalizacji.

Przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określają zasady tzw. niedostatecznej kapitalizacji, w oparciu o które wyłączona jest możliwość zaliczenia w koszty uzyskania przychodów części odsetek od pożyczek udzielanych przez podmioty zaliczone do kwalifikowanych grup pożyczkodawców. Dodatkową przesłanką zastosowania wskazanych regulacji jest odpowiednio wysoki stosunek zadłużenia do kapitału zakładowego pożyczkobiorcy. Należy jednak mieć na uwadze, iż niezależnie od wskazanych przesłanek, głównym warunkiem zastosowania zasad niedostatecznej kapitalizacji jest fakt zapłaty odsetek. W konsekwencji, kluczowe w zakresie przedmiotowego pytania jest zdefiniowanie pojęcia zapłaty w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, rozważając tę kwestię należy pamiętać, że zgodnie z niekwestionowanym stanowiskiem doktryny prawa cywilnego, omawiane zdarzenie przyszłe stanowi przypadek określany mianem konfuzji, który to prowadzi do wygaśnięcia stosunku prawnego, pomimo braku spełnienia przez dłużnika świadczenia. Nie będzie więc możliwe zakwalifikowanie tego zdarzenia jako formy zapłaty.

Z ostrożności Wnioskodawca wskazuje, że zjawisko konfuzji nie mieści się również w bardzo szerokim rozumieniu pojęcia zapłaty, stosowanym często przez organy podatkowe w kontekście art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tą koncepcją przez zapłatę należy rozumieć również potrącenie, kapitalizację lub wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek innej formie. Żadne z powyższych nie będzie miało w analizowanym zdarzeniu przyszłym miejsca. Omawiane zdarzenie przyszłe nie spełnia również słownikowej definicji zapłaty, którą według Internetowego Słownika Języka Polskiego PWN jest uiszczenie należności "za coś lub odpłacenie komuś za coś".

Podsumowując, zastosowanie nawet bardzo szerokiej definicji zapłaty nie zmienia faktu, że w przypadku konfuzji, której zasadniczą cechą jest brak zaspokojenia interesu wierzyciela, nie dochodzi do uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie. W konsekwencji należy uznać, że do przedstawionego zdarzenia przyszłego nie będą miały zastosowania zasady dotyczące niedostatecznej kapitalizacji, określone w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych m.in. w:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 4 listopada 2010 r. nr IPPB3/423-547/10-5/AG,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 sierpnia 2010 r. nr IPPB3/423-293/10-4/AG,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 18 sierpnia 2011 r. nr ILPB4/423-184/11-2/DS.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, do przedstawionego zdarzenia przyszłego nie będą miały zastosowania zasady dotyczące niedostatecznej kapitalizacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych, tut. Organ informuje, że rozstrzygnięcia te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.