ILPB3/423-138/11-4/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2011 r. (data wpływu 24 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dodatkowych świadczeń na rzecz prokurenta i jego rodziny - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 22 czerwca 2011 r. (data wpływu: 27 czerwca 2011 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dodatkowych świadczeń na rzecz prokurenta i jego rodziny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W Spółce prokurent pełni swoją funkcję wyłącznie na podstawie powołania (uchwały). Prokurent otrzymuje miesięczne świadczenie z tytułu pełnionej funkcji, określone każdorazowo uchwałą zgromadzenia wspólników.

Zgromadzenie wspólników, w związku z faktem, iż prokurent Spółki jest obywatelem Korei Południowej nieposiadającym uprawnień do powszechnej opieki zdrowotnej oraz nieposiadającym miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustalił w formie jednorazowej uchwały, że Spółka zobowiązuje się do:

* zapewnienia prokurentowi lokalu mieszkalnego w kwocie nieprzekraczającej 60.000,00 zł rocznie;

* pokrycia kosztów edukacji prywatnej dwójki dzieci prokurenta, w kwocie nieprzekraczającej 100.000,00 zł rocznie;

* pokrycia kosztów prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego dla prokurenta i jego najbliższej rodziny w zakresie oraz formie, ustalonej przez zarząd (prywatny abonament medyczny) w kwocie nieprzekraczającej 7.200,00 zł rocznie;

* pokrycia wszelkich udokumentowanych kosztów związanych z legalizacją pobytu żony prokurenta oraz dwójki jego dzieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przyznanie ww. świadczeń dodatkowych było warunkiem, od którego uzależnione było przyjęcie przez prokurenta swojej funkcji (zostało to uzgodnione na etapie negocjacji).

W związku z powyższym, Spółka:

* jest najemcą lokalu mieszkalnego, w którym mieszka rodzina prokurenta i co miesięcznie dokonuje płatności za ten lokal;

* jest nabywcą usługi edukacyjnej, płatność następuje na podstawie faktury;

* jest nabywcą usług medycznych, płatność następuje na podstawie faktury;

* zapłaciła ze swojego rachunku bankowego za wszelkie opłaty administracyjne związane z legalizacją pobytu żony prokurenta oraz dwójki jego dzieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Po zakończeniu roku podatkowego Spółka przekazała prokurentowi deklarację PIT 8C - "Informacja o przychodach z innych źródeł oraz niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych", w której ujmuje:

* świadczenie za pełnienie funkcji prokurenta;

* wartość wszystkich dodatkowych świadczeń na rzecz prokurenta i jego rodziny.

Pismem z dnia 22 czerwca 2011 r. Wnioskodawca doprecyzował, że Zarząd Spółki, zgodnie z art. 208 par. 6 Kodeksu spółek handlowych powołał prokurenta. Prokurenta ze Spółką nie łączy:

* umowa cywilno - prawna,

* inny stosunek prawny,

* umowa o pracę.

Prokurent nie jest pracownikiem Spółki. Prokurent nie jest udziałowcem Spółki. Prokurent nie jest osobą wchodzącą w skład:

* rady nadzorczej,

* komisji rewizyjnej,

* organu stanowiącego osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty dodatkowych świadczeń opisanych powyżej stanowią koszty uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty uzyskania przychodu stanowią wszystkie ww. wydatki i świadczenia, o ile faktycznie zostały przez Spółkę poniesione, z uwagi na fakt, iż są one przewidziane w uchwale zgromadzenia wspólników Spółki i ich przyznanie stanowiło warunek przyjęcia swojej funkcji przez prokurenta. W praktyce gospodarczej jest normą, iż aby pozyskać wysokiej klasy specjalistów, podmioty gospodarcze musza zapewnić im będące standardem na świecie warunki, w tym przede wszystkim pokryć wydatki, których specjalista nie musiałby pokrywać w swoim kraju ojczystym (wynajem lokalu mieszkalnego, koszty edukacji dzieci, pakiet medyczny etc.). Zdaniem Spółki, mogłaby Ona, nie wymieniając ww. wydatków w odrębnej uchwale, przyznać prokurentowi odpowiednio wyższe wynagrodzenie. W takim przypadku nie wystąpiłaby potrzeba składania wniosku o interpretację przepisów, jednak w trakcie negocjacji prokurent nie zgodził się na takie rozwiązanie.

Pismem z dnia 22 czerwca 2011 r. Wnioskodawca doprecyzował własne stanowisko w sprawie wskazując, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W związku z powyższym, za koszt uzyskania przychodów mogą być uznane tylko wydatki spełniające jednocześnie następujące warunki:

* zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów,

* zostały poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie są wymienione w art. 16 ust. 1.

Wydatki takie powinny być także, zgodnie z odrębnymi przepisami, prawidłowo udokumentowane.

Zgodnie z art. 109 § 1 Kodeksu cywilnego, "prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa". Funkcja prokurenta jest więc bezspornie związana z działalnością Spółki i jeżeli prokurent nie wykracza poza zakres swoich obowiązków należy uznać, że wydatki na jego wynagrodzenia oraz świadczenia dodatkowe, przyznawane na podstawie odpowiednich uchwał zarządu, są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów Spółki.

Jednocześnie brak jest wykluczenia przedmiotowego na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co wypełnia ostatni konieczny punkt warunkujący zaliczenie wydatków na wynagrodzenia i świadczenia dodatkowe do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Podstawę prawną kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów stanowi art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Zgodnie z powyższym uregulowaniem podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych, wszelkich wydatków, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą lub inną działalnością zarobkową, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Aby dany wydatek mógł być zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione warunki, a mianowicie:

* wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu,

* wydatek będzie poniesiony w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* wydatek nie może znajdować się w grupie wydatków określonych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że nie każdy wydatek nie wymieniony w grupie wydatków określonych w art. 16 ust. 1 omawianej ustawy, niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, może zostać zaliczony do kosztów podatkowych. Literalnie brzmienie bowiem przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie pozostawia wątpliwości, że nie wszystkie wydatki poniesione przez podatnika, stanowiące z ekonomicznego punktu widzenia koszty działalności, są kosztem uzyskania przychodów. Ocena prawna konkretnego wydatku poniesionego przez podatnika wymaga odniesienia się do kryterium celowości jego poniesienia oraz uwzględnienia wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy.

Dla analizy celowości wydatku, konieczne jest zbadanie kwestii istnienia związku przyczynowego pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Wobec powyższego, w kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dodatkowych świadczeń na rzecz prokurenta i jego rodziny, jako że wydatki te nie zostały ujęte w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, istotny jest przede wszystkim związek pomiędzy poniesionymi wydatkami a uzyskaniem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Prokurent w Spółce pełni funkcję wyłącznie na podstawie powołania (uchwały), zgodnie z art. 208 § 6 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn. Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.).

Prokura, jak stanowi art. 1091 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Funkcja prokurenta jest bezspornie związana z działalnością Spółki, należy więc uznać, iż świadczenie za pełnienie funkcji prokurenta (wynagrodzenie), określone każdorazowo uchwałą zgromadzenia wspólników, ujęte po zakończeniu roku w deklaracji PIT 8C jest ponoszone w celu osiągnięcia przychodów Spółki.

Jednakże, kwestią będącą przedmiotem zapytania jest ustalenie, czy koszty "dodatkowych świadczeń" - do których należą:

* zapewnienie prokurentowi lokalu mieszkalnego w kwocie nieprzekraczającej 60.000,00 zł rocznie,

* pokrycie kosztów edukacji prywatnej dwójki dzieci prokurenta w kwocie nieprzekraczającej 100.000,00 zł rocznie,

* pokrycie kosztów prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego dla prokurenta i jego najbliższej rodziny w zakresie oraz formie, ustalonej przez zarząd (prywatny abonament medyczny) w kwocie nieprzekraczającej 7.200,00 zł rocznie,

* pokrycie wszelkich udokumentowanych kosztów związanych z legalizacją pobytu żony prokurenta oraz dwójki jego dzieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

- stanowią koszty uzyskania przychodów.

Wnioskodawca wskazał, że osoba pełniąca w Spółce funkcję prokurenta nie jest pracownikiem Spółki, udziałowcem, jak również nie jest osobą wchodzącą w skład rady nadzorczej, komisji rewizyjnej, organu stanowiącego osób prawnych. Prokurent nie jest związany ze Spółką umową o pracę, umową cywilno-prawną, ani innym stosunkiem prawnym.

Wobec powyższego, do przedstawionego stanu faktycznego zastrzeżenia zawarte zarówno w art. 16 ust. 1 pkt 38, jak i w pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mają zastosowania. Omawiane wydatki nie mają charakteru jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowca spółki, a także nie dotyczą również członka organu stanowiącego spółki.

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przedmiotowych wydatków należy zbadać w oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Generalnie do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć tzw. koszty pracownicze. Pojęcie to obejmuje przede wszystkim wynagrodzenia i inne wypłaty pieniężne oraz świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika.

W stanie faktycznym sprawy, prokurent pełni funkcję wyłącznie na podstawie powołania (uchwały). Otrzymuje miesięczne świadczenie z tyt. pełnionej funkcji. Spółka po zakończeniu roku przekazała prokurentowi deklarację PIT 8C w której ujęła świadczenie za pełnienie funkcji prokurenta oraz wartość dodatkowych świadczeń na jego rzecz i rodziny. Powyższe oznacza, iż osoba pełniąca funkcję prokurenta w Spółce nie jest Jej pracownikiem. A więc wydatków wskazanych w stanie faktycznym nie można traktować, jako kosztów pracowniczych.

Do przedmiotowych wydatków nie mają zastosowania ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aczkolwiek nie oznacza to, że wydatki tego rodzaju stanowią automatycznie koszt uzyskania przychodów. Nie można bowiem zapomnieć o przesłankach wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, warunkujących zaliczenie poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki z tyt. dodatkowych świadczeń na rzecz prokurenta i jego rodziny takie jak: zapewnienie prokurentowi lokalu mieszkalnego w kwocie nieprzekraczającej 60.000,00 zł rocznie, pokrycie kosztów edukacji prywatnej dwójki dzieci prokurenta, w kwocie nieprzekraczającej 100.000,00 zł rocznie, pokrycie kosztów prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego dla prokurenta i jego najbliższej rodziny w zakresie oraz formie, ustalonej przez zarząd (prywatny abonament medyczny) w kwocie nieprzekraczającej 7.200,00 zł rocznie, kosztów związanych z legalizacją pobytu żony prokurenta oraz dwójki jego dzieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie spełniają przesłanki wynikającej z art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Nie są to koszty pracownicze. Przedmiotowe wydatki nie przekładają się wprost na przychody Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej i nie mają związku z przychodami Spółki oraz nie pozostają w związku z prowadzoną przez Nią działalnością gospodarczą. Również Spółka nie wskazała, aby przedmiotowe wydatki, przekładały się na przychody Spółki z prowadzonej działalności gospodarczej i nie wykazała ich związku z Jej przychodami. Natomiast argumentacja Spółki, iż wydatki związane z dodatkowymi świadczeniami na rzecz prokurenta i jego rodziny są przewidziane w uchwale zgromadzenia wspólników Spółki i ich przyznanie stanowiło warunek przyjęcia swojej funkcji przez prokurenta nie oznacza automatycznie, że wydatki te spełniają przesłanki warunkujące zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, w świetle powyższego, wydatki dot. dodatkowych świadczeń na rzecz prokurenta i jego rodziny (żony i dzieci) nie będących pracownikami nie stanowią kosztów uzyskania przychodów bowiem nie spełniają one warunków wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.