ILPB3/423-138/09-3/EK - Moment zaliczenia do kosztów wydatków poniesionych przez spółkę na rzecz firmy doradczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2009 r. (data wpływu 11 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków związanych z przygotowaniem dokumentacji aplikacyjnej przez firmę doradczą do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 11 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 15 kwietnia 2009 r. (data wpływu 20 kwietnia 2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków związanych z przygotowaniem dokumentacji aplikacyjnej przez firmę doradczą do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 2008 Spółka rozpoczęła starania o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej. w związku z tym, Spółka podpisała umowę z firmą doradczą o przygotowanie dokumentacji aplikacyjnej na sfinansowanie projektu w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka Działanie 4.4. Zgodnie z umową, firma doradcza wystawiła Spółce 3 faktury. Pierwszą w styczniu 2008 r. po podpisaniu umowy, drugą w maju po przygotowaniu kompletnej dokumentacji oraz trzecią (największa kwota 90% um.) po uzyskaniu pozytywnej decyzji w sprawie przyznania dotacji. Umowa o dofinansowanie z PARP (Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości) Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007 - 2013 została podpisana 30 stycznia 2008 r. w związku z tym, firma doradcza wystawiła Spółce wspomnianą wyżej trzecią fakturę z datą wystawienia 6 stycznia 2009 r. oraz datą sprzedaży 31 grudnia 2008 r.

Spółka zaznacza, że koszty wypłacone firmie doradczej nie są kosztami kwalifikowanymi finansowanymi z dotacji, natomiast otrzymana dotacja podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych - art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Całość dotacji przeznaczona jest na współfinansowanie w 40% zakupionych przez Spółkę środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione przez Spółkę na rzecz firmy doradczej można uznać za koszty uzyskania przychodów jednorazowo w momencie poniesienia kosztu, czyli całość w 2008 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione na przygotowanie dokumentacji aplikacyjnej stanowią koszty uzyskania przychodów. Spółka uważa, że koszty takie stanowią koszty pośrednie, które co do zasady nie powinny być łączone z konkretnym przychodem. Tym samym, fakt zwolnienia z podatku dochodowego otrzymanej dotacji pozostaje bez związku z możliwością zaliczenia takich kosztów do kosztów podatkowych. Zdaniem Spółki, koszty pozyskania dotacji to działania zmierzające do zabezpieczenia, zachowania, czy też rozwoju źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza. Dlatego, opłacenie z własnych środków firmy doradczej opracowującej dokumentację aplikacyjną, może być kosztem uzyskania przychodów w całości w 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

Zatem za koszty uzyskania przychodów należy uznać wszelkie wydatki - po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, tj. wymienionych w negatywnym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów - o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami. Mowa tu zarówno o kosztach bezpośrednio związanych z uzyskiwanym przychodem, jak i o kosztach dotyczących całokształtu działalności podatnika, czyli związanych z funkcjonowaniem firmy.

W świetle powyższego, ponoszone przez Spółkę koszty przygotowania dokumentacji aplikacyjnej, jako związane z prowadzoną przez Nią działalnością gospodarczą i ogólnym Jej funkcjonowaniem, należy uznać za koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami.

Moment potrącania kosztów podatkowych uznanych za inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, wskazany został w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Podkreślić należy, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r.).

Wskazanie w art. 15 ust. 4e ww. ustawy, że dniem poniesienia kosztu jest dzień, na który ujęto koszt w księgach oznacza, że dla celów podatkowych koszt ten należy rozpoznać w oparciu o uregulowania wynikające z przepisów ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.), podstawą zapisu w księgach rachunkowych jest dowód księgowy, który powinien zawierać m.in. datę dokonania operacji oraz stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (art. 21 ust. 1 tej ustawy). Zapis księgowy powinien natomiast zawierać m.in. datę dokonania operacji gospodarczej, określenie rodzaju i numer identyfikacyjny dowodu księgowego stanowiącego podstawę zapisu oraz jego datę, jeżeli różni się od daty dokonania operacji, kwotę i datę zapisu (art. 23 ust. 2 ww. ustawy). Zatem o zadekretowaniu dokumentu do danego miesiąca decyduje data dokonania operacji gospodarczej. Dekret na fakturze powinien wskazywać jako datę ujęcia w kosztach właśnie ten miesiąc, na który przypada data dokonania operacji. Data zapisu księgowego jest bowiem tylko datą techniczną wprowadzenia informacji do systemu.

Z powyższego wynika zatem, iż pod pojęciem "dzień poniesienia kosztu" rozumieć należy dzień, na który Spółka uwzględniła koszt w prowadzonych przez nią księgach rachunkowych. Tym samym jest to dzień, który Spółka wskazała jako dzień (okres), do którego dany wydatek został przypisany.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż wydatki związane z opracowaniem dokumentacji aplikacyjnej, w kwocie wynikającej z wystawionych na rzecz Spółki faktur, winny stanowić - w myśl art. 15 ust. 4d w zw. z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - pośrednie koszty uzyskania przychodów, potrącalne w dacie ich poniesienia, tj. w miesiącu, w którym poszczególne faktury ujęte zostały w księgach rachunkowych Spółki. Zatem w przypadku, gdy przedmiotowe wydatki ujęte zostały przez Spółkę w roku 2008, stanowić one będą w całości koszt podatkowy tego właśnie roku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.