ILPB3/423-133/11-4/GC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2011 r. (data wpływu 23 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 23 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 10 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi inwestycję w postaci budowy elektrowni biogazowej. W związku z realizacją wskazanego przedsięwzięcia, konieczne było wykonanie funkcjonalnie powiązanej z inwestycją przebudowy powiatowej drogi publicznej oraz wykonanie przyłącza wodociągowego. Oba przedmiotowe przedsięwzięcia stanowiły elementy obiektywnie niezbędne do właściwego wykonania inwestycji oraz późniejszego z niej korzystania, zgodnie z jej gospodarczym przeznaczeniem i realizowanymi funkcjami (wytwarzaniem i dostawami energii elektrycznej).

Na podstawie porozumienia zawartego z Powiatowym Zarządem Dróg (dalej: PZD), Spółka zobowiązała się do poniesienia kosztów przebudowy drogi powiatowej, zgodnie z treścią ciążącego na Niej zobowiązania publicznoprawnego, wynikającego z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.).

Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia, a więc w tym przypadku do Spółki.

Zgodnie z treścią wspomnianego porozumienia, przebudowany fragment drogi powiatowej został nieodpłatnie wydany na rzecz PZD, na podstawie odrębnego protokołu przekazania.

Warunkiem koniecznym realizacji inwestycji było również wykonanie przyłącza wodociągowego, które zgodnie z projektem budowlanym ma zaopatrywać w wodę początkowo plac budowy a następnie funkcjonującą elektrownię biogazową. Z uwagi na fakt, iż wspomniane przyłącze wodociągowe stanowi funkcjonalną całość z siecią wodociągową w miejscowości, należącą do Gminy, Spółka zawarła z Gminą porozumienie, na podstawie którego przekazała nieodpłatnie na rzecz Gminy przysługujące Jej prawo do odcinka sieci wodociągowej (przyłącza wodociągowego). Okoliczność ta wynikała z treści art. 49 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Z chwilą zatem podłączenia przyłącza do sieci wodociągowej, stało się ono własnością właściciela sieci - Gminy.

Faktyczne wydanie przyłącza na rzecz Gminy nastąpiło na podstawie odrębnego protokołu przekazania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pyt. oznaczone we wniosku nr 3).

Czy Spółka była uprawniona do zaliczenia wydatków poniesionych na przebudowę drogi publicznej oraz przyłącza wodociągowego do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka była uprawniona do zaliczenia wydatków poniesionych na przebudowę drogi publicznej oraz przyłącza wodociągowego do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródeł przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu dla celów kalkulacji należnego podatku dochodowego możliwe jest potrącenie wszelkich racjonalnie i ekonomicznie uzasadnionych wydatków, pod warunkiem wykazania przez podatnika, iż ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodów (tj. racjonalnie działający podmiot może w związku z ich poniesieniem spodziewać się z dużym prawdopodobieństwem wystąpienia przychodów).

Na podstawie powyższego, można zatem stwierdzić, iż aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów muszą zostać spełnione następujące warunki:

W opinii Spółki, w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku, wszystkie wymienione powyżej warunki zostały spełnione. W szczególności należy podkreślić, iż pomiędzy poniesieniem wydatków na przebudowę drogi publicznej oraz wykonanie przyłącza wodociągowego a potencjalną możliwością osiągnięcia przychodów z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę z wykorzystaniem elektrowni biogazowej, istnieje niewątpliwy związek przyczynowo - skutkowy.

W świetle wszystkich zaprezentowanych powyżej uwag, poniesienie przedmiotowych kosztów stanowi wręcz warunek konieczny dla należytej realizacji inwestycji i zapewnienia oczekiwanej efektywności i funkcjonalności całego przedsięwzięcia w całym okresie jego działania. Wykonanie różnego rodzaju prac inżynieryjnych, budowlanych i technicznych w celu zagwarantowania właściwego dojazdu do i z elektrowni oraz zaopatrzenia w wodę, należy postrzegać jako przejaw dążenia do zaspokojenia podstawowych potrzeb Spółki, niezbędnych do osiągnięcia przychodów z późniejszej eksploatacji elektrowni.

Zdaniem Spółki, wszystkie przedmiotowe wydatki są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, a ich ewidentny związek z osiągnięciem przychodów, zachowaniem i zabezpieczeniem ich źródeł, jednoznacznie przesądza o możliwości ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych.

Niezależnie od powyższego, wydatki na przebudowę drogi publicznej oraz wykonanie przyłącza wodociągowego, poniesione w okolicznościach opisanych powyżej, nie noszą znamion właściwych dla jakiejkolwiek kategorii wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W szczególności, fakt nieodpłatnego przekazania przebudowanej drogi publicznej na rzecz Gminy oraz przyłącza wodociągowego na rzecz PZD nie powoduje, iż taki stan rzeczy można uznać za darowiznę, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Istota umowy darowizny została określona w art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Należy przy tym zwrócić uwagę, iż jedną z podstawowych cech umowy darowizny jest jej cel, a mianowicie wzbogacenie obdarowanego kosztem majątku darczyńcy, przy czym świadczenie darczyńcy ma charakter dobrowolny.

W kontekście powyższego, na uwagę zasługuje fakt, iż przekazanie przez Spółkę przebudowanej drogi publicznej oraz przyłącza wodociągowego na rzecz właściwych samorządowych jednostek organizacyjnych nie ma na celu obdarowania kogokolwiek, a wynika jedynie ze specyfiki realizowanej inwestycji i związanych z nią uwarunkowań prawnych.

Konieczność poniesienia przedmiotowych kosztów / przekazania infrastruktury na rzecz jednostek samorządowych wynika bowiem ze szczególnych regulacji prawnych, tj.:

* art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego, rozstrzygającego kwestie prawa własności urządzeń służących do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz innych podobnych urządzeń oraz

* art. 16 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, nakładający na inwestora obowiązek budowy lub przebudowy dróg publicznych w związku z inwestycją niedrogową.

Brzmienie powyższych regulacji bezspornie wskazuje, iż nieodpłatne przekazanie przyłącza wodociągowego na rzecz Gminy, czy też przekazanie przebudowanej drogi na rzecz PZD, odbiegają swym charakterem od klasycznej instytucji darowizny, a tym samym nie są one objęte zakresem normowania art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Możliwość zaliczenia wydatków na budowę / przebudowę infrastruktury technicznej, przekazywanych później nieodpłatnie na rzecz samorządowych jednostek organizacyjnych, została także wielokrotnie potwierdzona przez Ministra Finansów w wydanych w tym zakresie indywidualnych interpretacjach przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Do takich interpretacji można zaliczyć m.in.:

* interpretację wydaną za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 sierpnia 2010 r. sygn. IPPB5/423-318/10-4/AM,

* interpretację wydaną za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 października 2009 r. sygn. lLPB3/423-547/09-2/DS,

* interpretację wydaną za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 września 2009 r. sygn. IBPBI/2/423-716/09/MO,

* interpretację wydaną za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 marca 2009 r. sygn. ILPB3/423-22/09-2/ŁM.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki, wydatki poniesione na przebudowę drogi publicznej oraz wykonanie przyłącza wodociągowego stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze powyższe, Spółka zwraca się o potwierdzenie, iż w przedstawionym stanie faktycznym Spółka była uprawniona do zaliczenia wydatków poniesionych na przebudowę drogi publicznej oraz wykonanie przyłącza wodociągowego do kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Powyższa interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.