ILPB3/423-133/08-4/ŁM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2008 r. (data wpływu 19 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia wydatków ponoszonych z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 19 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony w dniu 13 maja 2008 r. (data wpływu) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia wydatków ponoszonych z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółdzielnia posiadająca status Zakładu Pracy Chronionej tworzy zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON), który tworzony jest ze zwolnień podatkowych i opłat. Część funduszu przeznaczana jest na indywidualne programy rehabilitacji, mające na celu zmniejszenie ograniczeń zawodowych, w ramach których są finansowane koszty wyposażenia stanowiska pracy oraz przystosowanie jego otoczenia do potrzeb osób niepełnosprawnych, w szczególności na: koszty doradztwa zawodowego w zakresie możliwości szkolenia, przekwalifikowania i dokształcania, specjalistycznych badań lekarskich oraz psychologicznych dla celów doradztwa zawodowego, szkolenia, przekwalifikowania oraz dokształcania w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych, wynagrodzenia (pracownika sprawującego opiekę nad uczestnikiem programu rehabilitacji, członków komisji rehabilitacyjnej), dostosowania miejsca pracy i stanowiska pracy do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności, inne ponoszone w ramach realizacji programów rehabilitacji (wydatki określono w § 2 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych - Dz. U. Nr 245, poz. 1810). Wydatki te stanowią pomoc de minimis w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28 grudnia 2006 r., str. 5) oraz w rozumieniu § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 245, poz. 1810). Dokumentem na poniesienie wydatku jest faktura (rachunek) wystawiona na zakład oraz przelew ze środków funduszu ZFRON.

W uzupełnieniu z dnia 13 maja 2008 r. Spółdzielnia wskazała, iż w ramach wydatków z ZFRON z przeznaczeniem na indywidualne programy rehabilitacji, finansowane będą koszty wyposażenia stanowiska pracy czyli będą to wydatki na środki trwałe (maszyny, urządzenia, środki transportu, narzędzia), jak również wydatki na zakupy nie inwestycyjne zaliczone bezpośrednio do kosztów, a dotyczące maszyn, urządzeń, środków transportu, narzędzi.

W ramach wydatków z ZFRON z przeznaczeniem na indywidualne programy rehabilitacji finansowane również będą koszty przystosowania stanowiska pracy oraz przystosowanie jego otoczenia, czyli będą to wydatki na ulepszenie już istniejących na stanowisku pracy maszyn, urządzeń, środków transportu, narzędzi, to znaczy wydatki te zwiększą wartość początkową, oprócz tych wydatków finansowane będą usługi obce, które nie będą zwiększać wartości początkowej środków trwałych. W ramach wydatków z ZFRON z przeznaczeniem na indywidualne programy rehabilitacji finansowane będą koszty przystosowania otoczenia stanowiska pracy, czyli będą to roboty budowlane, które mogą zwiększyć wartość początkową obiektu lub będą wykonywane jako usługa obca zaliczona w koszty.

W związku z powyższym zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie pierwsze. Wniosek Spółdzielni w zakresie pytania drugiego, został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 19 maja 2008 r., nr ILPB3/423-133/08-5/ŁM.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki na wyposażenie stanowiska pracy oraz przystosowanie jego otoczenia do potrzeb osób niepełnosprawnych, w szczególności na: doradztwo zawodowe w zakresie możliwości szkolenia, przekwalifikowania i dokształcania, specjalistycznych badań lekarskich oraz psychologicznych dla celów doradztwa zawodowego, szkolenia, przekwalifikowania oraz dokształcania w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych, wynagrodzenia (pracownika sprawującego opiekę nad uczestnikiem programu rehabilitacji, członków komisji rehabilitacyjnej), dostosowania miejsca pracy i stanowiska pracy do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności, inne ponoszone w ramach realizacji programów rehabilitacji, które dla potrzeb obliczania pomocy de minimis stanowią taką pomoc, są kosztem uzyskania przychodów, ponieważ spełniają kryteria podatkowe, określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to znaczy są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Ustawa podatkowa nie rozróżnia czy wydatki z ZFRON stanowią dla podatnika pomoc de minimis, czy też nie. Oznacza to, że wymienione wydatki nie będące wydatkami inwestycyjnymi a sfinansowane ze środków ZFRON, który tworzony jest ze zwolnień podatkowych są kosztem uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zakład Pracy Chronionej obowiązany jest tworzyć zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych i jest jego dysponentem. Ogólne zasady tworzenia i przeznaczania środków funduszu określa art. 33 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92).

W świetle art. 33 ust. 2 tej ustawy fundusz rehabilitacji tworzy się w szczególności:

Środki zakładowego funduszu rehabilitacji są przeznaczane na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej, w tym na indywidualne programy rehabilitacji osób niepełnosprawnych opracowywane przez powołane przez pracodawców komisje rehabilitacyjne oraz ubezpieczenie osób niepełnosprawnych, zgodnie z zakładowym regulaminem wykorzystania tych środków (art. 33 ust. 4 wskazanej ustawy).

Natomiast rodzaje wydatków, szczegółowe zasady wykorzystania środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych oraz tryb ustalania zakładowego regulaminu wykorzystania tych środków do końca 2007 r. określało rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 22 z późn. zm.). Wskazać należy, że przedmiotowe rozporządzenie utraciło moc z dniem wejścia w życie, tj. 1 stycznia 2008 r., rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 245, poz. 1810).

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, środki funduszu rehabilitacji przeznacza się na:

indywidualne programy rehabilitacji, zwane dalej "programami rehabilitacji", mające na celu zmniejszenie ograniczeń zawodowych wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności, w ramach których są finansowane w szczególności koszty:

W myśl § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia warunkiem wykorzystania środków funduszu rehabilitacji na wydatki, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 12, jest opracowanie programu rehabilitacji. Ust. 2. stanowi z kolei, iż programy rehabilitacji opracowywane są przez komisje rehabilitacyjne dla pracowników niepełnosprawnych, którzy w szczególności:

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółdzielnia ze środków ZFRON (tworzonego ze zwolnień podatkowych i opłat), finansuje wydatki na wyposażenie stanowiska pracy oraz przystosowanie jego otoczenia do potrzeb osób niepełnosprawnych.

W zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków mających na celu wyposażenie stanowiska pracy oraz przystosowanie jego otoczenia do potrzeb osób niepełnosprawnych wskazać należy, że stosownie do zapisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Aby zatem można było dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów musi on spełniać następujące przesłanki:

* służy osiągnięciu przychodu, czyli został poniesiony w celu jego osiągnięcia oraz

* nie został wymieniony przez ustawodawcę w katalogu kosztów wyłączonych spośród kosztów uzyskania przychodów.

Wydatki na doradztwo zawodowe w zakresie możliwości szkolenia, przekwalifikowania i dokształcania, specjalistycznych badań lekarskich oraz psychologicznych dla celów doradztwa zawodowego, szkolenia, przekwalifikowania oraz dokształcania w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych, wynagrodzenia (pracownika sprawującego opiekę nad uczestnikiem programu rehabilitacji, członków komisji rehabilitacyjnej), dostosowania miejsca pracy i stanowiska pracy do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności, inne ponoszone w ramach realizacji programów rehabilitacji spełniają powyższe kryteria określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zatem, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów; wyjątek dotyczy kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Ponadto dodaje się, iż wydatki na wyposażenie stanowiące środki trwałe, wydatki na ulepszenie istniejących maszyn, urządzeń, środków transportu, narzędzi zwiększające ich wartość początkową oraz roboty budowlane, zwiększające wartość początkową obiektu mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów - zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - poprzez odpisy amortyzacyjne, dokonywane wyłącznie według zasad określonych w art. 16a - 16m.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie dodaje się, że wniosek Spółki w zakresie stanu faktycznego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 19 maja 2008 r., nr ILPB1/415-125/08-4/AA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.