ILPB3/423-1184/09-7/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez Pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2009 r. (data wpływu 24 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek w związku z rozłożeniem na raty spłaty zobowiązania Spółki wobec banku - jest prawidłowe.

W dniu 24 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismami z dnia 5 lutego 2010 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wymagalnej należności Spółki wobec banku z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy dotyczącej transakcji opcji walutowych,

* zaliczenia do przychodów podatkowych umorzonej kwoty zobowiązania wobec banku,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek w związku z rozłożeniem na raty spłaty zobowiązania Spółki wobec banku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zawarła z bankiem szereg transakcji opcji walutowych, których celem było zabezpieczenie się przed ryzykiem zmian kursów walutowych.

W dniu 9 stycznia 2009 r. bank dokonał wcześniejszego rozwiązania przedmiotowej umowy i wystąpił do Spółki z żądaniem zapłaty kwoty wynikającej z zamknięcia opcji walutowych.

Między Spółką a bankiem powstał spór, co do wysokości kwot należnych bankowi za przedwczesne rozliczenie opcji walutowych.

W wyniku wzajemnych negocjacji, strony zawarły ugodę w przedmiocie określenia wartości należności głównej i kwoty odsetek przypadającej do zapłaty na rzecz banku w związku z zawartymi kontraktami opcyjnymi, ustalenia warunków spłaty zobowiązania Spółki oraz zasad umorzenia części zobowiązania.

Ugoda została zawarta w formie aktu notarialnego w dniu 28 maja 2009 r.

Na mocy ugody ustalono, iż łączna kwota wymagalnych wierzytelności banku w stosunku do Spółki z tytułu rozliczenia transakcji opcyjnych wynosi: 81 940 244,52 PLN (dalej: 81,9 mln), na co składają się kwoty:

* 78 340 937,00 PLN (dalej: 78,3 mln), jako należność główna obliczona w oparciu o różnicę jaka powstała między kursem historycznym waluty obcej (określonym przy zawieraniu umowy na opcje walutowe) a kursem bieżącym, po którym rozliczenie opcji zostało dokonane oraz

* 3 599 307,52 PLN (dalej: 3,6 mln), jako odsetki.

Spółka uznała łączną kwotę wierzytelności zarówno co do zasadności, jak i wysokości.

Ponadto, w zawartej ugodzie ustalono, iż bank umorzy Spółce część wymagalnego zobowiązania w kwocie 51 940 244,52 PLN (dalej: 51,9 mln), na którą składa się:

* 3 599 307,52 PLN (dalej: 3,6 mln) tytułem odsetek oraz

* 48 340 937,00 PLN (dalej: 48,3 mln) tytułem należności głównej.

Umorzenie zostanie zrealizowane po łącznym spełnieniu poniższych warunków:

Ponadto, kwota podlegająca zapłacie przez Spółkę na rzecz banku została rozłożona na raty, które będą spłacane w systemie kwartalnym. w związku z rozłożeniem kwoty spłaty na raty, bank będzie naliczał Spółce stosowne odsetki. Odsetki są płatne do 25 dnia każdego miesiąca.

Pismem z dnia 5 lutego 2010 r. Spółka doprecyzowała, iż umowa zawarta z bankiem na zakup opcji walutowych zawierała klauzulę umożliwiającą wcześniejsze jej rozwiązanie.

Rozwiązanie umowy przez bank było dokonane w odpowiedzi na pismo Spółki z dnia 12 grudnia 2008 r. zawierające żądanie przedwczesnego rozwiązania umowy na zakup opcji walutowych.

Spółka również wskazuje, iż na kwotę wymagalnej należności wobec banku składa się:

* kwota 78 340 937,00 PLN tytułem należności głównej oraz

* kwota 3 599 307,52 PLN tytułem odsetek ustawowych od należności głównej naliczonych do dnia 27 maja 2009 r. włącznie.

Kwota należności głównej jest wynikiem rozliczenia poszczególnych transakcji zakupu opcji zamkniętych w wyniku wcześniejszego rozliczenia umowy oraz zapadłych przed wcześniejszym rozwiązaniem umowy. Poniższa tabela zawiera kwoty składające się na należność główną.

L.p. -Data zawarcia transakcji -Kwota zobowiązań z tytułu transakcji zamkniętych w wyniku wcześniejszego rozwiązania umowy -Kwota zobowiązań z tytułu transakcji zapadłych przed wcześniejszym rozwiązaniem umowy

Łącznie --78 340 937,00

Ponadto, Spółka pragnie wskazać, iż na wyżej wskazane kwoty składają się tylko wydatki wynikające z rozliczenia zamkniętych opcji walutowych. Żadne koszty poniesione przez Spółkę w związku z rozliczeniem transakcji walutowych nie miały charakteru sankcji czy kar.

Odnosząc się natomiast do kwestii związku przyczynowo - skutkowego między poniesionym wydatkiem a przychodami podatkowymi, Spółka pragnie zaznaczyć, iż dużą część przychodów podatkowych Spółka uzyskuje w walucie EUR. w związku z ograniczeniem ryzyka kursowego, Spółka podjęła decyzję o zawarciu opcji na zakup waluty EUR, które to miały ograniczyć ryzyko wahań kursów walutowych i zapewnić w miarę stabilną wartość przychodów dla Spółki.

Decyzja o wcześniejszym rozwiązaniu umowy z bankiem była podyktowana pogarszającymi się warunkami na rynkach walutowych i drastycznym wzrostem kursów walut obcych. Spółka, aby zniwelować powiększające się straty na transakcjach opcyjnych skutkujące ograniczaniem dochodów podatkowych podjęła decyzję o wcześniejszym zamknięciu transakcji walutowych.

Takie posunięcie miało zagwarantować zabezpieczenie i zachowanie źródeł przychodów i zapobiec rosnącym stratom. w związku z powyżej wskazanymi okolicznościami, Spółka pragnie wskazać, iż w Jej opinii, wydatek wynikający z przedwczesnego rozwiązania transakcji opcji walutowych jest uzasadniony ekonomicznie i pozostaje w pośrednim związku z przychodami podatkowymi Spółki, pozwala bowiem na zachowanie i zabezpieczenie źródeł przychodów Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest odpowiedź na pytanie nr 3. Wniosek Spółki w pozostałym zakresie został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi wydanymi w dniu 17 marca 2010 r. nr ILPB3/423-1184/09-5/KS, nr ILPB3/423-1184/09-6/KS.

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki płacone od zobowiązania wobec banku jako koszty pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem mogą być kosztem podatkowym w momencie faktycznej zapłaty odsetek. Dyspozycja analizowanego w pierwszej części niniejszego wniosku przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, iż kosztem uzyskania przychodu jest każdy wydatek, który poniesiony jest w celu uzyskania, zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodu.

Jak zostało wykazane, Spółka zawarła umowy opcji walutowych, których rozwiązanie skutkowało powstaniem po Jej stronie ujemnego wyniku na transakcjach opcyjnych. w wyniku zawartej ugody, bank zgodził się na rozłożenie kwoty spłaty na raty. Wynagrodzeniem banku za możliwość ratalnego spłacania zobowiązania są stosowne odsetki.

W opinii Spółki, koszt przedmiotowych odsetek płaconych na rzecz banku może stanowić dla Niej koszt podatkowy. Wydatek z tytułu odsetek pozostaje bowiem w pośrednim związku z uzyskiwanym przez Spółkę przychodem, a obowiązek ich zapłaty jest wtórnym skutkiem zawarcia w ramach działalności gospodarczej transakcji opcji walutowych, które miały zabezpieczać płatności i kontrakty walutowe Spółki, a tym samym miały zabezpieczyć Jej przychody.

Spółka pragnie wskazać, iż ustawodawca przewidział specjalny moment zaliczania w ciężar kosztów podatkowych płatności odsetkowych. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszt uzyskania przychodów nie uznaje się naliczonych, lecz nie zapłaconych lub umorzonych odsetek od zobowiązań. a contrario, kwota zapłaconych odsetek może stanowić koszt podatkowy.

W świetle powyższej regulacji, kwota odsetek płacona przez Spółkę w zamian za możliwość ratalnej spłaty zobowiązania wobec banku, będzie stanowiła koszt podatkowy Spółki w momencie faktycznej zapłaty.

W związku z powyższymi argumentami, Spółka wnosi o uznanie Jej stanowiska w zakresie pytania trzeciego za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka zawarła z bankiem szereg transakcji opcji walutowych, których celem było zabezpieczenie się przed ryzykiem zmian kursów walutowych. w dniu 12 grudnia 2008 r. Spółka wystosowała pismo do banku zawierające żądanie przedwczesnego rozwiązania umowy na zakup opcji walutowych, konsekwencją którego bank dokonał jej wcześniejszego rozwiązania dnia 9 stycznia 2009 r. występując do Spółki z żądaniem zapłaty kwoty wynikającej z zamknięcia opcji walutowych. z opisu stanu faktycznego wynika również, iż między Spółką a bankiem powstał spór co do wysokości kwot należnych bankowi z tytułu przedwczesnego rozliczenia opcji walutowych. w wyniku wzajemnych negocjacji, strony zawarły dnia 28 maja 2009 r. ugodę, w której ustalona została kwota wymagalnych wierzytelności banku w stosunku do Spółki w wysokości 81,9 mln (tekst jedn. 78,3 mln - należność główna i 3,6 mln - odsetki), warunki spłaty zobowiązania oraz zasady umorzenia części zobowiązania. Przedmiotowe umorzenie dotyczy części wymagalnego zobowiązania w wysokości 51,9 mln (tekst jedn. 3,6 mln odsetek oraz 48,3 mln należności głównej). Ponadto, ze stanu faktycznego sprawy wynika, iż kwota podlegająca zapłacie przez Spółkę na rzecz banku została rozłożona na raty, które będą spłacane w systemie kwartalnym. w związku z rozłożeniem kwoty spłaty na raty, bank nalicza Spółce stosowne odsetki, które są płatne do 25 dnia każdego miesiąca.

Kwestią wymagającą odpowiedzi jest ustalenie, czy odsetki, które bank nalicza w wyniku rozłożenia spłaty zobowiązania Spółki wobec banku na raty są kosztem uzyskania przychodów oraz w którym momencie.

Kwalifikacja przedmiotowych wydatków wymaga uwzględnienia regulacji art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Artykuł 16 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy wyłącza z kategorii kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz nie zapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Oznacza to, że odsetki stanowią koszt uzyskania przychodów podatnika w momencie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji, rozumianej jako dopisanie zobowiązania z tytułu spłaty odsetek do zobowiązania głównego, czyli przekształcenie go w zobowiązanie z tytułu spłaty części kapitałowej kredytu.

Dla celów podatkowych za koszty uzyskania przychodów uznawane są wyłącznie odsetki zapłacone. Obciążenie finansowe z tytułu odsetek musi zostać zatem faktycznie poniesione przez podatnika.

Z powyższego wynika, iż aby odsetki można było uznać za koszt podatkowy, powinny zostać w rzeczywistości zapłacone. Tym samym, tylko poniesienie wydatku z tego tytułu przez Wnioskodawcę, daje możliwość zaliczenia ich w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, kwota odsetek jakie nalicza bank w związku z rozłożeniem na raty spłaty zobowiązania Spółki stanowi, zgodnie z art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów w momencie ich faktycznej zapłaty.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.