ILPB3/423-114/07-2/ŁM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 grudnia 2007 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-114/07-2/ŁM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2007 r. (data wpływu 19 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztu uzyskania przychodów umorzonej należności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztu uzyskania przychodów umorzonej należności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka w ramach zawartych kontraktów handlowych realizowała sprzedaż swoich wyrobów na rzecz francuskiego kontrahenta. Na każdą realizowaną wysyłkę towarów wystawiano wymagane prawem dokumenty (faktura VAT, dokument WZ, listy przewozowe od przewoźnika, specyfikacja sztuk ładunku). Wystawione faktury sprzedaży zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiły podstawę zarachowania w przychody należne danego okresu rozliczeniowego.

Po wielu miesiącach prawidłowego realizowania umowy przez obie strony, strona francuska zaczęła tylko częściowo realizować płatności, aż do ich całkowitego wstrzymania w miesiącu kwietniu 2006 r.

W związku z trudnościami w egzekwowaniu zapłaty za sprzedane wyroby oraz ogłoszeniem przez Sąd Gospodarczy postępowania o wszczęciu procedury naprawczej wobec francuskiego kontrahenta Wnioskodawca wniósł w dniu 7 marca 2007 r. pozew do Sądu Gospodarczego, wnioskując o zapłacenie przez dłużnika należnej kwoty 629.416,16 EURO z tytułu dokonanych dostaw. Na dwóch kolejnych posiedzeniach Sądu nie doszło do wiążących rozstrzygnięć.

Mając na względzie trudności finansowe francuskiego kontrahenta oraz własne dobro, Spółka rozważa możliwość podpisania ugody, na mocy której dłużnik zapłaci 500.000 EURO, natomiast pozostała wartość należności z tytułu dokonanych dostaw w kwocie 129.416,14 EURO zostanie umorzona. Powyższe ustalenia będą miały charakter ostatecznych rozstrzygnięć i zakończą spór Firmy przed Sądem Gospodarczym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy umorzona wartość należności z tytułu dostaw na rzecz firmy francuskiej, zaksięgowana uprzednio jako przychód należny zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych może zostać uznana jako koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, umorzona wartość należności z tytułu sprzedaży wyrobów na rzecz kontrahenta francuskiego, zarachowana wcześniej jako przychody należne, stanowi koszt uzyskania przychodu. Kwota umarzanej wierzytelności stanowi koszt uzyskania przychodów w dacie podpisania ugody.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie uważa się za koszt uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności, z wyjątkiem tych, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy zostały zarachowane jako przychody należne. Oznacza to, że umorzona wierzytelność może być kosztem uzyskania przychodów, jeżeli:

* dotyczy przychodów z działalności gospodarczej lub przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej,

* zostanie wcześniej zarachowana do przychodów należnych.

Ponadto wierzytelność ta nie może być przedawniona (art. 16 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), wierzytelność jest prawem podatnika i nie ma przeszkód, aby mógł on się zrzec w każdej chwili tego prawa. Zrzeczenie się, polega na umorzeniu zobowiązania bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. W oparciu o art. 508 Kodeksu cywilnego, zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik przyjmuje zwolnienie. Tak więc dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy też poprzez oświadczenie).

Z treści przedstawionego przez podatnika zdarzenia przyszłego wynika, że pierwszy warunek został spełniony, gdyż zgodnie z art. 12 ust. 3 wystawiane faktury sprzedaży były księgowane jako przychody należne. Natomiast drugi warunek zostanie spełniony poprzez podpisanie ugody, na mocy której pozostała wartość należności z tyt. dostaw towarów zostanie umorzona. Fakt ten spowoduje, że zobowiązanie dłużnika wobec wierzyciela wygaśnie.

Mając na względzie powołane przepisy w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż wartość umorzonej należności z tyt. dostaw na rzecz firmy francuskiej, zarachowana jako przychód należny zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, może zostać uznana za koszt podatkowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl