ILPB3/423-1117/09-2/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2009 r. (data wpływu 7 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych dla pracodawcy w przypadku udzielenia pracownikom nieoprocentowanej, bądź niskooprocentowanej pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 7 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych dla pracodawcy w przypadku udzielenia pracownikom nieoprocentowanej, bądź niskooprocentowanej pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka skupuje akcje własne od byłych pracowników celem zaoferowania ich obecnym pracownikom. Taką możliwość stwarza art. 362 § 1 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych. Akcje własne będą sprzedawane na podstawie regulaminu opracowanego przez Spółkę.

Firma rozważa możliwość udzielania ze środków obrotowych nieoprocentowanych, bądź niskooprocentowanych pożyczek (na poziomie ok. 1% w skali roku), na rzecz swoich pracowników z przeznaczeniem na nabycie akcji od Spółki. Zostanie opracowany pisemny dokument określający zasady i warunki otrzymania pożyczki, które dla wszystkich pracowników, uprawnionych do nabycia akcji własnych, będą jednakowe.

Spółka jest podatnikiem podatku VAT i nie prowadzi działalności w zakresie udzielania pożyczek.

Miejscem zawierania umów pożyczek będzie siedziba Spółki, która mieści się w X. W chwili zawarcia umowy środki pieniężne będą znajdowały się na firmowym rachunku bankowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i w określonym terminie przekazywane na rachunek bankowy pożyczkobiorcy również na terytorium RP albo do odbioru w kasie w siedzibie Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy w przypadku udzielania swoim pracownikom pożyczek bez jakiegokolwiek oprocentowania, bądź z zastosowaniem relatywnie niskiego oprocentowania wiąże się z powstaniem po stronie Spółki dodatkowego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się m.in. otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Również naliczone, lecz nie otrzymane odsetki od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów) nie zaliczają się do przychodów (art. 12 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy).

Prawo podatkowe przewiduje specyficzny tryb rozliczania odsetek oparty o zasadę kasową (moment rzeczywistej płatności). Mając na uwadze wskazaną wyżej regulację prawną, w ocenie Spółki, udzielanie przez Nią Jej pracownikom nieoprocentowanych pożyczek ze środków obrotowych jest dla Spółki neutralne podatkowo, w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, nie wywołuje żadnych konsekwencji w tym podatku.

Natomiast udzielanie przez Spółkę oprocentowanych pożyczek, powoduje po Jej stronie powstanie przychodu w momencie otrzymania (zapłaty) odsetek od przedmiotowych pożyczek.

Zastosowanie relatywnie niskiego oprocentowania nie wiąże się z powstaniem po stronie Spółki dodatkowego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przychodem będą otrzymane odsetki płacone według przewidzianej w umowie z pracownikiem niższej stopy procentowej, a nie według stopy rynkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym unormowania zawarte w art. 11 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie będą miały zastosowania wobec Spółki i Jej pracowników.

Taki sposób rozliczenia potwierdzają organy podatkowe, np. Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z 3 września 2009 r. (ILPB3/423-442/09-2/KS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanego przez Spółkę pisma stwierdzić należy, że zapadło ono w indywidualnej sprawie i nie jest wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie dodaje się, że w zakresie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zastaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.