ILPB3/423-111/07-4/ŁM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2007 r. (data wpływu 17 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zaległego podatku od nieruchomości oraz opłat za wieczyste użytkowanie gruntów - jest prawidłowe.

W dniu 17 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zaległego podatku od nieruchomości oraz opłat za wieczyste użytkowanie gruntów. Pismem z dnia 7 listopada 2007 r. Spółka uzupełniła stan faktyczny oraz przedstawiła własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W latach 2004 - 2006 Spółka nie wliczyła w koszty uzyskania przychodów podatku od nieruchomości i opłat za wieczyste użytkowanie gruntów. W bieżącym roku Spółka zaczęła częściowo spłacać ww. zobowiązania. Są to kwoty rzędu 240.000,00 zł W uzupełnieniu do złożonego wniosku wskazano, iż Spółka nie płaciła podatku od nieruchomości oraz opłat za wieczyste użytkowanie gruntów, ponieważ nie posiadała dostatecznych środków na uregulowanie tych zobowiązań i dlatego też nie zaliczyła tych podatków w koszty. Spółka otrzymała decyzje określające wymiar z ww. tytułów. Ponadto Wnioskodawca stwierdził, iż posiada dwie nieruchomości, jedną w S., drugą w K. nad O., a wobec jednej nieruchomości z tyt. niezapłacenia podatku oraz opłaty otrzymał decyzję o rozłożeniu tych płatności na raty.

W związku z powyższym zadano następujące dwa pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka powinna wpisać w koszty uzyskania przychodów zapłacone opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów w roku 2007, ponieważ w tym roku poniosła koszty z tym związane. Natomiast podatek od nieruchomości zaliczyć w całości w dacie określającej jego wymiar, z tym że proporcjonalnie podatek za 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W stanie prawnym obowiązującym w roku 2006, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1. (...).

Podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wydatków, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, ale dla prawidłowego funkcjonowania podmiotu poniesienie ich jest uzasadnione i konieczne.

Zgodnie z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja dokonana przez jednostkę kosztów uzyskania przychodów winna brać pod uwagę przeznaczenie wydatku, jego celowość i zasadność dla funkcjonowania podmiotu oraz potencjalną możliwość przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodów. Koszty pośrednie dotyczą całokształtu działalności Spółki, ponoszone są w celu zachowania źródła przychodów. Tego rodzaju kosztem jest m.in. podatek od nieruchomości i opłaty za prawo wieczystego użytkowania gruntów. Obowiązek zapłaty podatku oraz opłat z ww. tytułu wynika z faktu posiadania nieruchomości oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu. Tak ukształtowany obowiązek podatkowy prowadzi do wniosku, że ponoszenie przez podatnika wydatków o charakterze publicznoprawnym od posiadanej przez niego nieruchomości i prawa wieczystego użytkowania gruntów związanych z działalnością gospodarczą ma wpływ na możliwość osiągnięcia przychodu, chociaż trudno go powiązać z konkretnym przychodem. Wydatki te należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jako koszty ogólne działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Przepis ten jednoznacznie wskazywał, iż podatnik mógł ponosić koszty, które bezpośrednio wiązały się z konkretnymi przychodami osiągniętymi w roku podatkowym lub też mógł ponosić koszty, które miały pośredni wpływ na osiągane przychody. Wydatki, które wpływały na przychody Spółki w sposób pośredni, dotyczące całokształtu działalności należało uznać za koszty podatkowe w okresie ich faktycznego poniesienia, czyli zapłaty. W kontekście powyższego, w stanie prawnym obowiązującym w 2006 r. przedstawione wydatki, stanowiły koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia.

Począwszy od 1 stycznia 2007 r. ustawodawca, w art. 15 ust. 4 - 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wprowadził odrębne zasady dotyczące momentu rozpoznawania kosztów dla celów podatkowych, w zależności od tego czy dany wydatek w sposób bezpośredni można powiązać z konkretnym przychodem, czy też pośredni. Zgodnie z art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Dodać należy, że zgodnie z art. 15 ust. 4e tej ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, iż zaległy podatek od nieruchomości oraz opłata za wieczyste użytkowanie gruntów za lata 2004 - 2006, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie faktycznego ich poniesienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.