ILPB3/423-1085/09-4/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2009 r. (data wpływu 27 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 27 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 18 stycznia 2010 r. (data wpływu 22 stycznia 2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka posiada sieć przedstawicieli, którzy swoją działalnością na terenie całego kraju odwiedzając m.in. lekarzy, apteki oraz sklepy ze zdrową żywnością i sklepy zielarskie, zbierają zamówienia oraz rozdając ulotki i katalogi produktów pobudzają sprzedaż.

Kierownicy przedstawicieli, którzy odpowiadają za dany region będą organizować spotkania szkoleniowe. Aby nie jeździć do siedziby firmy (oddalonej dość znacznie), kierownicy wyznaczają na miejsce spotkania restauracje, w miejscowości najmniej odległej dla swoich przedstawicieli (celem oszczędności czasu i kosztów delegacji).

W piśmie z dnia 18 stycznia 2010 r. (data wpływu 22 stycznia 2010 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy wartość kosztów związanych z zakupem artykułów spożywczych zużytych w trakcie szkolenia dla przedstawicieli będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, w trakcie spotkania kierownicy omawiają wyniki sprzedażowe, ustalają plany sprzedażowe oraz szkolą swoich przedstawicieli, wydając im instrukcje i wskazówki.

W trakcie takiego szkolenia z uwagi na miejsce spotkania (nie w siedzibie Spółki, gdzie zwyczajowo częstowani są pracownicy napojami, czy drobnym poczęstunkiem w trakcie narad), Spółka ponosi koszty w postaci zakupu napojów i usługi gastronomicznej nie noszącej znamion wytworności, okazałości (reprezentacji).

Spółka dokonując klasyfikacji ww. wydatków uznaje powyższe koszty jako podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis ten oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Z zastrzeżenia art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że są wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą. Katalog takich wydatków zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wyłączone z kosztów uzyskania przychodów są, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawodawca jednakże nie zdefiniował pojęcia reprezentacji, wprowadził jedynie wyliczenie przykładowe, a mianowicie odwołał się w szczególności do wydatków poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholu.

Wobec braku legalnej definicji pojęcia reprezentacja za celowe należy uznać odwołanie się do jej wykładni językowej.

Reprezentacja oznacza "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007).

Przenosząc powyższą definicję na grunt ustawy podatkowej, należy przyjąć, że reprezentacja to działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie właściwego wizerunku firmy poprzez np. sposób podejmowania kontrahentów, poczęstunek, czy wręczanie upominków.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka ponosi koszty organizacji spotkań szkoleniowych przedstawicieli, będących Jej pracownikami. w skład artykułów spożywczych zużytych w trakcie szkolenia wchodzą napoje (kawa, herbata, soki) oraz usługa gastronomiczna (obiad), nie nosząca znamion reprezentacji. w trakcie spotkania kierownicy omawiają wyniki sprzedażowe, ustalają plany sprzedażowe oraz szkolą swoich przedstawicieli, wydając im instrukcje i wskazówki.

W świetle powyższych wyjaśnień stwierdzić należy, iż wszystkie poniesione przez Spółkę wydatki na organizację szkoleń dla przedstawicieli, którzy są Jej pracownikami, niewątpliwie przyczyniają się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki te spełniają zatem podstawową przesłankę wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, koszty związane z zakupem artykułów spożywczych zużytych w trakcie szkolenia dla przedstawicieli będą stanowiły koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy przy tym podkreślić, iż przedmiotowe wydatki należy właściwie udokumentować dla celów podatkowych, zgodnie z art. 9 ust. 1 tejże ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie dodaje się, że w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych wniosek został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną z dnia 17 lutego 2010 r. nr ILPB1/415-1280/09-4/IM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.