ILPB3/423-107/09-4/EK - Prawo do korekty przychodu o wyliczoną w decyzji organu podatkowego kwotę należnego podatku VAT, bez konieczności wystawiania faktur korygujących.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2009 r. (data wpływu 2 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korekty przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 2 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony o brakującą opłatę w dniu 16 marca 2009 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korekty przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług leasingu. W związku z zawieranymi umowami leasingu, Spółka zawiera również umowy ubezpieczenia przedmiotu leasingu, przy czym obowiązek ponoszenia kosztów ubezpieczenia przedmiotu leasingu spoczywa na korzystającym. W związku z powyższym, Spółka przenosi koszty ubezpieczenia na korzystających wystawiając faktury VAT, w których sprzedaż tych usług wykazywana jest ze stawką "zw" (zwolnione z opodatkowania VAT).

W wyniku kontroli podatkowej przeprowadzonej przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej (oraz następujących po niej decyzjach organów podatkowych i wyroku WSA) zakwestionowane zostało prawo do zwolnienia przedmiotowej sprzedaży z opodatkowania VAT. Powyższe powoduje, że Spółka zobowiązana jest do wykazania podatku należnego, przy czym kwota tego podatku wyliczana jest, zgodnie ze stanowiskiem organu podatkowego, metodą "w stu". Takie rozwiązanie, obok zwiększenia podatku należnego, równocześnie powoduje jednak, iż de facto zmniejszeniu (o kwotę podatku należnego) ulega przychód podatkowy Spółki z tytułu sprzedaży usług ubezpieczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo do korekty przychodu o wyliczoną w decyzji organu podatkowego kwotę należnego podatku VAT, bez konieczności wystawiania faktur korygujących...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do korekty przychodu o wynikającą z decyzji organu podatkowego kwotę podatku należnego, bez konieczności wystawiania faktur korygujących.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług. Zatem, u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług, za przychód z tej sprzedaży dla celów podatku dochodowego od osób prawnych uważa się wartość sprzedaży netto (bez należnego podatku VAT). Spółka pragnie zauważyć, że wydana przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej (dalej: UKS) decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług, w związku ze zmianą wielkości podatku należnego, ma wpływ na wysokość przychodów wykazanych przez Spółkę dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Wynika to z faktu, że mając na uwadze treść przedmiotowej decyzji, w pierwotnym rozliczeniu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych Spółka wykazała przychody w kwotach brutto, tj. wraz z należnym podatkiem VAT.

W tym zakresie, zdaniem Spółki, należy wskazać m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 października 2007 r., sygn. III SA/Wa 1316/07, zgodnie z którym art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyklucza możliwość zaliczenia należnego podatku od towarów i usług do przychodów podatkowych, a zatem w przypadku błędnego zastosowania stawki VAT przez podatnika a następnie prawidłowego wyliczenia podatku należnego od sprzedaży przez organ podatkowy, niezbędne jest skorygowanie przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych.

W ww. wyroku stwierdzono:

Powyższy wyrok potwierdza zatem, iż brak korekty zadeklarowanego wcześniej przychodu spowodowałby, że podstawę opodatkowania stanowiłby dochód, którego Spółka nigdy nie osiągnie. Ponadto, takie rozwiązanie prowadziłoby do zaliczenia podatku należnego do przychodów podatnika, a co za tym idzie opodatkowania podatkiem dochodowym podatku od towarów i usług. Takie stanowisko zostało także potwierdzone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 8 października 2003 r., sygn. I SA/Wr 3014/03. Stwierdzono w nim, w szczególności, co następuje: "W przypadku zatem gdy podatnik nie określił w wartości sprzedaży kwoty należnego podatku od towarów i usług lub zastosowano niewłaściwą stawkę tego podatku, w następstwie czego organ podatkowy dokonał jego prawidłowego ustalenia dokonując wyliczenia rachunkiem "w stu", co spowodowało, że należny podatek od towarów i usług został w ogóle określony lub jest wyższy od poprzednio wykazanego, powinno to konsekwentnie oznaczać obniżenie "ceny netto", jaką uzyskał podatnik podatku dochodowego od osób prawnych wskutek braku opodatkowania lub zastosowania niewłaściwej stawki podatku od towarów i usług, ponieważ do przychodów tego podatnika - dla celów podatku dochodowego od osób prawnych "nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług".

Zdaniem Spółki, dokonanie korekty przychodu nie oznacza natomiast konieczności wystawiania przez Spółkę faktur korygujących. Konieczność opodatkowania przez Spółkę usług ubezpieczeniowych stawką 22% wynika z decyzji organu podatkowego i powinno mieć automatyczne przełożenie na rozliczenia Spółki z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych. Podkreślić należy również, iż takie rozwiązanie nie spowoduje negatywnego wpływu na kwoty podatków odprowadzanych do budżetu państwa. Zmniejszeniu ulegnie wprawdzie kwota przychodu (podatku dochodowego), niemniej jednak kwota, o którą zmniejszeniu ulega przychód, stanowi podatek należny VAT (zgodnie z decyzją UKS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym (...). Tak określony dochód stanowi - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Artykuł 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosowanie do postanowień zawartych w art. 12 ust. 3 tej ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 3a ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Ponadto, jak wynika z treści art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług. Za należny podatek od towarów i usług w rozumieniu powyższego przepisu uważa się podatek wynikający z dokumentów sprzedaży lub w ewidencji, a w przypadku gdy prawidłową wysokość należnego podatku od towarów i usług określa organ podatkowy za należny podatek od towarów i usług uważa się podatek wynikający z decyzji tego organu.

W świetle powyższego, przychodem dla celów podatku dochodowego od osób prawnych jest wartość netto określona na fakturze sprzedaży.

Z analizy sprawy wynika, iż Spółka w związku z zawieranymi umowami leasingu świadczy również usługi ubezpieczenia przedmiotu leasingu. Spółka obciąża kosztami ubezpieczeń korzystającego - wystawiając faktury, w których sprzedaż tych usług wykazana została jako zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej i następujących po niej decyzjach organów podatkowych, zakwestionowane zostało prawo do zwolnienia sprzedaży przedmiotowych usług z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Tym samym, Spółka zobowiązana została do wykazania podatku należnego, przy czym jego kwota, zgodnie ze stanowiskiem organu podatkowego, obliczana jest metodą "w stu".

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż przychód z tytułu sprzedaży usług ubezpieczeniowych świadczonych przez Spółkę winien zostać skorygowany o kwotę podatku należnego, obliczonego (zgodnie z decyzją organu podatkowego) tzw. metodą "w stu".

W tym miejscu należy zauważyć, iż tut. Organ odniósł się jedynie do tej części pytania, która dotyczyła prawa do korekty przychodu. Natomiast brak odniesienia się przez tut. Organ do konieczności wystawienia faktur korygujących lub jej braku wynika z faktu, iż kwestie te regulują przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, które nie były przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Ponadto nadmienia się, iż w zakresie opisanego zdarzenia przyszłego wydana została w dniu 22 kwietnia 2009 r. odrębna interpretacja indywidualna Nr ILPB3/423-107/09-5/EK.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.