ILPB2/4515-1-10/15-2/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 9 lutego 2015 r. (data wpływu: 11 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 11 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego oraz podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł związek małżeński 30 kwietnia 1987 r. W trakcie trwania małżeństwa formalnie tylko Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, a także w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Żona Zainteresowanego uzyskiwała tylko przychód z renty.

Dnia 3 lutego 1997 r. została zawarta umowa o rozdzielności majątkowej.

Od 2000 r. prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza zaczęła przynosić znaczne zyski. Zainteresowany przelewał na rachunki bankowe żony znaczne kwoty środków pieniężnych w wysokości kilkuset tysięcy złotych. Przelewy środków odbywały się w znacznych kwotach - po kilkadziesiąt lub kilkaset tysięcy złotych.

Na przykład 30 września 2002 r. Wnioskodawca wpłacił na rachunek bankowy żony kwotę 200 000,00 złotych.

Dnia 3 czerwca 2010 r. Zainteresowany złożył pozew o rozwód. Sąd Okręgowy rozwiązał małżeństwo Wnioskodawcy. Postępowanie sądowe zakończyło się wyrokiem Sądu Apelacyjnego, w którym Sąd utrzymał wyrok Sądu I Instancji.

Dnia 9 listopada 2012 r. Wnioskodawca zwrócił się do byłej żony o zwrot wpłaconych na jej rachunek środków pieniężnych. Była żona odmówiła zwrotu pieniędzy.

Dnia 10 maja 2013 r. Zainteresowany złożył pozew do Sadu Rejonowego o zapłatę kwoty 10 000,00 zł z 200 000,00 zł wpłaconych 30 września 2002 r. na rachunek bankowy byłej żony. Jako podstawę swego roszczenia Wnioskodawca wskazał, że umówił się z byłą żoną, że będzie wpłacał na jej rachunek bankowy środki pieniężne w postaci depozytów. Była żona wskazała, że otrzymała środki w formie darowizny.

Sąd Rejonowy w dniu 9 maja 2014 r. oddalił powództwo Wnioskodawcy wskazując, że Zainteresowany przekazując tak znaczne kwoty gotówki działał w wykonaniu obowiązków wynikających z przepisu art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zdaniem Sądu, środki finansowe były lokowane w rozmaity sposób.

W wyniku rozstrzygnięcia apelacji Wnioskodawcy od wyroku Sądu I Instancji Sąd Okręgowy oddalił apelację Zainteresowanego, potwierdzając stanowisko przedstawione w wyroku Sądu I Instancji. Sąd Okręgowy uznał, że kwoty przekazane na rzecz byłej żony miały charakter kwot inwestycyjnych, które mogła inwestować w celu uzyskania dodatkowego przychodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w wyniku opisanych powyżej zdarzeń w stosunku do Wnioskodawcy zachodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy wyniku opisanych powyżej zdarzeń w stosunku do Wnioskodawcy zachodzi obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na cytowane wyżej pytanie drugie, natomiast w zakresie pytania pierwszego wniosek został załatwiony odrębnym pismem z 8 maja 2015 r. nr ILPB2/4511-1-147/15-2/WM.

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie podatku od spadków i darowizn - w myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Kwestie stosunków majątkowych w małżeństwie reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Na podstawie art. 31 § 1 tej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec ograniczeniu, w szczególności na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

W sytuacji wprowadzenia ustroju rozdzielności majątkowej, majątek każdego z małżonków traktowany jest odrębnie, a każde przesunięcie majątkowe w postaci choćby przelewu środków pieniężnych pomiędzy rachunkami bankowymi winno mieć swoje uzasadnienie odzwierciedlenie w zgłoszeniu tego faktu do opodatkowania.

W takim przypadku na Wnioskodawcy jako osobie dokonującej przelewu nie ciążą żadne obowiązki podatkowe w podatku od spadków i darowizn. To osoba, która otrzymała przysporzenie małżonka Wnioskodawcy winna dokonać odpowiedniego zgłoszenia w zakresie uzyskania środków pieniężnych oraz opodatkowania przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 4 Ordynacji podatkowej, obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

Z kolei, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 86 z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci (art. 1 ust. 2 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł związek małżeński 30 kwietnia 1987 r. Dnia 3 lutego 1997 r. została zawarta umowa o rozdzielności majątkowej.

Zainteresowany przelewał na rachunki bankowe żony znaczne kwoty środków pieniężnych w wysokości kilkuset tysięcy złotych. Dnia 3 czerwca 2010 r. Zainteresowany złożył pozew o rozwód. Sąd Okręgowy rozwiązał małżeństwo Wnioskodawcy. Dnia 10 maja 2013 r. Zainteresowany złożył pozew do Sadu Rejonowego o zapłatę kwoty 10 000,00 zł z 200 000,00 zł wpłaconych 30 września 2002 r. na rachunek bankowy byłej żony. Jako podstawę swego roszczenia Wnioskodawca wskazał, że umówił się z byłą żoną, że będzie wpłacał na jej rachunek bankowy środki pieniężne w postaci depozytów. Była żona wskazała, że otrzymała środki w formie darowizny.

Sąd Rejonowy w dniu 9 maja 2014 r. oddalił powództwo Wnioskodawcy wskazując, że Zainteresowany przekazując tak znaczne kwoty gotówki działał w wykonaniu obowiązków wynikających z przepisu art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

W myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Jednocześnie zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Z kolei terminem depozyt określa się umowę przechowania. Zgodnie z art. 835 ustawy - Kodeks cywilny, przez umowę przechowania przechowawca zobowiązuje się zachować w stanie niepogorszonym rzecz ruchomą oddaną mu na przechowanie.

Natomiast, zgodnie z art. 27 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 583), oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym.

Należy jednak podkreślić, że obie ww. czynności, a więc umowa depozytu oraz obowiązek zaspokajania potrzeb rodziny wynikający z art. 27 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie mieszczą się w katalogu czynności ujętych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, a zatem nie podlegają one opodatkowaniu tym podatkiem.

Reasumując, stwierdzić należy, że z tytułu opisanych we wniosku zdarzeń nie powstał po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wskazać należy, iż z uwagi na to, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn został złożony przez Wnioskodawcę - jedną ze stron czynności opisanych we wniosku, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiej strony, tj. byłej żony Wnioskodawcy.

Była żona Zainteresowanego, chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.