ILPB2/4514-1-30/15-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2015 r. (data wpływu 17 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 17 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego, a także w przedmiocie podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, jest też komplementariuszem spółki A Spółka Komandytowa.

W dniu 2 kwietnia 2012 r. (akt notarialny) Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyli od osoby fizycznej niezabudowaną działkę nr 464 o powierzchni 1.1266 ha. Działka została nabyta z majątku wspólnego, na prawach własności ustawowej, w celu dołączenia do posiadanego gospodarstwa rolnego.

Następnie 11 kwietnia 2013 r. Zainteresowana i jej mąż nabyli (akt notarialny) od Gminy kolejną nieruchomość (niezabudowana działka nr 326/10 o powierzchni 0.3142 ha). Nabyta działka nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy działka znajduje się w strefie zabudowy mieszanej usługowej z mieszkaniową wielorodzinną. W rejestrze gruntów Starostwa nabyta działka oznaczona jest symbolem Bi - inne tereny zabudowane. Działka została nabyta z majątku wspólnego, na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej, cena obejmowała podatek VAT. Nabycie zostało dokonane w związku z prowadzoną przez Wnioskodawczyni działalnością gospodarcza pod firmą.

Starosta decyzją z dnia 7 maja 2013 r. zatwierdził projekt budowlany i udzielił Wnioskodawczyni pozwolenia na budowę Etapu I inwestycji obejmującej: Budynek pawilonu handlowego wraz z infrastrukturą techniczną na działkach o nr między innymi 326/10 oraz 464.

W dniu 28 sierpnia 2013 r. jako komplementariusz spółki A komandytowa wystąpiłam z wnioskiem o przeniesienie pozwolenia na budowę Etapu I inwestycji obejmującej - Budynek pawilonu handlowego wraz z infrastrukturą techniczną na działkach o nr między innymi 326/10 oraz 464.

Decyzją z 30 sierpnia 2013 r. Starosta przeniósł decyzję z dnia 7 maja 2013 z inwestora, tj. Wnioskodawczyni na A Spółka Komandytowa.

Do momentu przeniesienia pozwolenia na budowę Wnioskodawczyni nie poniosła żadnych wydatków jako osoba fizyczna. Całość wydatków związanych z realizacją inwestycji ponosiła spółka komandytowa. Inwestycja swoim zasięgiem obejmowała część działki o numerze ewidencyjnym 326/10 oraz część działki o numerze ewidencyjnym 464. Wartość inwestycji dokonanej przez Spółkę komandytową znacznie przekracza wartość zajętych na ten cel działek.

W związku z powyższą sytuacją 12 września 2013 r. właściciele wystąpili z dwoma wnioskami do Burmistrza o wydanie decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości o nr ewidencyjnym 464 oraz o nr ewidencyjnym 326/10. Celem podziału jest wydzielenie działki budowlanej zabudowanej budynkiem będącym w trakcie budowy.

Burmistrz z 3 października 2013 r. orzekł o zatwierdzeniu podziału nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr ewidencyjny 326/10 w ten sposób, że w wyniku podziału powstaną działki gruntu:

Burmistrz decyzją z 3 października 2013 r. orzekł o zatwierdzeniu podziału nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr ewidencyjny 464 w ten sposób, że w wyniku podziału powstaną działki gruntu:

W związku z dokonaniem inwestycji działka o numerze ewidencyjnym 464 straciła swój charakter rolny. Obecnie obydwie działki o numerach ewidencyjnych 326/10 oraz 464 są częściowo zabudowane pawilonem handlowym. W zaistniałej sytuacji właściciele zamierzają wystąpić o nabycie, przez spółkę komandytową działek o numerach ewidencyjnych 326/10 oraz 464 (w granicach przed ich podziałem) w trybie art. 231 Kodeksu cywilnego - za odpowiednim wynagrodzeniem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Czy czynności przeniesienia praw własności działek wymienionych w pkt 1 i 2 w trybie art. 23I Kodeksu cywilnego będzie podlegało podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawczyni przeniesienie praw własności działek w trybie art. 231 Kodeksu cywilnego nie będzie podlegało podatkowi od czynności cywilnoprawnych. W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych jako przedmiotu opodatkowania nie wymieniono przeniesienia prawa własności w trybie art. 231 Kodeksu cywilnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 626), podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają:

Zatem, jak z powyższego wynika, ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Zatem, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

O rodzaju zawartej umowy decyduje nie tylko i nie tyle jej nazwa, ile cel i zgodny zamiar stron. Wykładając oświadczenia woli kontrahentów nie można jednak nazwie czynności prawnej odmówić jakiegokolwiek znaczenia. Zwłaszcza wówczas, gdy strony mają świadomość co do rodzaju zawieranej umowy, potwierdzoną jej postanowieniami (por. wyrok SN z dnia 18 czerwca 1998 r., I PKN 191/98).

Szczegółowe ustalenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

W myśl art. 231 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), samoistny posiadacz gruntu w dobrej wierze, który wzniósł na powierzchni lub pod powierzchnią gruntu budynek lub inne urządzenie o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać, aby właściciel przeniósł na niego własność zajętej działki za odpowiednim wynagrodzeniem.

Właściciel gruntu, na którym wzniesiono budynek lub inne urządzenie o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać, aby ten, kto wzniósł budynek lub inne urządzenie, nabył od niego własność działki za odpowiednim wynagrodzeniem § 2.

Jak już wspomniano powyżej, katalog czynności cywilnoprawnych, ujęty w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter zamknięty. Zatem czynności cywilnoprawne, które nie zostały w nim wymienione w sposób wyraźny, nie podlegają opodatkowaniu omawianym podatkiem.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przeniesienie własności nieruchomości w trybie art. 231 Kodeksu cywilnego nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności określonych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jako podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Tym samym czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, bowiem nie mieści się w katalogu czynności ściśle wymienionych we wskazanym przepisie.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Końcowo informuje się, że w zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.