ILPB2/4511-1-59/16-2/MKI - Określenie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w nieruchomości.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 kwietnia 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/4511-1-59/16-2/MKI Określenie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w nieruchomości.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2016 r. (data wpływu 18 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni podała, że w dniu 4 czerwca 2012 r. zmarł jej brat Wnioskodawczyni, który pozostawił po sobie majątek w postaci lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.

W dniu 17 maja 2013 r. w Sądzie Rejonowym, odbyła się rozprawa sądowa o stwierdzenie nabycia spadku przez spadkobierców - ojca Wnioskodawczyni, Wnioskodawczyni oraz dwóch sióstr Wnioskodawczyni.

W dniu 8 czerwca 2013 r., uprawomocniło się postanowienie sądu, w którym na podstawie ustawy każdy ze spadkobierców dziedziczy: ojciec 1/2 lokalu mieszkalnego, Wnioskodawczyni oraz Jej dwie siostry po 1/6 lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.

Według postanowienia sądu Wnioskodawczyni stała się współwłaścicielem lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, znajdującą się na szóstej kondygnacji domu wielomieszkaniowego o powierzchni 36,5 m2. Nabycie współwłasności w drodze wyżej opisanego spadku zostało zgłoszone we właściwym terminie, tj. 12 sierpnia 2013 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego, który na tej podstawie potwierdził zwolnienie z podatku od spadków i darowizn w zakresie nabytych praw współwłasności opisanej wyżej nieruchomości.

Dnia 4 maja 2015 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni i pozostawił testament w którym to zapisał swojej wnuczce, a córce Zainteresowanej swoją część spadku, tj. 1/2 lokalu mieszkalnego.

Testament został otwarty i ogłoszony w Sądzie Rejonowym w dniu 20 sierpnia 2015 r. Testament ma datę 10 lipca 2013 r.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 19 sierpnia 2015 r. córka Wnioskodawczyni nabyła spadek w 1/2 części lokalu mieszkalnego.

Następnie w związku z tym, że nie było możliwe wspólne korzystanie z nieruchomości przez spadkobierców, podjęli oni decyzję o przeniesieniu prawa własności na jednego ze spadkobierców, czyli na córkę Wnioskodawczyni, natomiast córka Zainteresowanej miała spłacić posiadane i nabyte w drodze dziedziczenia przez pozostałych spadkobierców udziały w lokalu mieszkalnym, w formie gotówki.

W tym celu, w dniu 18 grudnia 2015 r. przed notariuszem, zawarta została umowa sprzedaży odziedziczonych udziałów. Na podstawie umowy córka Wnioskodawczyni nabyła od spadkobierców 3/6 części lokalu mieszkalnego uzyskanych w drodze dziedziczenia.

Tytułem spłaty za nabycie udziałów po spadkobiercach, Wnioskodawczyni i jej dwie siostry: otrzymały po 23.000 złotych (słownie: dwadzieścia trzy tysiące złotych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy spłata spadkobierców dokonana w wyniku sprzedaży odziedziczonych udziałów po zmarłym bracie Wnioskodawczyni, należy traktować jako odpłatne zbycie określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też zgodnie z zapisem art. 2 ust. 1 pkt 3 przywołanej ustawy jest to przychód podlegający przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, a więc nie podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od przychodu ze zbycia nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego zniesienie współwłasności, może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny.

Wnioskodawczyni zaznacza, że wartość spłaty uzyskanej przez spadkobierców, nie przekroczyła wartości przysługującego udziału spadkowego. Wobec tego każdy ze spadkobierców nie uzyskał żadnego przychodu, bowiem jedynie spadkobiercy spieniężyli udział w nieruchomości nabyty w spadku, uzyskując jedynie jego równowartość.

Nie wystąpiło zatem u spadkobierców przysporzenie majątkowe względem dziedziczonej ułamkowej części spadku, czyli brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku sprzedaży udziałów.

Ponieważ nieruchomości nie można podzielić, odpłatne zbycie jest naturalną konsekwencją umożliwiającą skorzystanie z nabytych praw do spadku i powinno podlegać opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawczyni powołuje się na wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu interpretację indywidualną prawa podatkowego z dnia 9 sierpnia 2013 r. nr ILPB2/415-422/12/13-S/TR, oraz na interpretację indywidualną nr IPPB4/4511-1016/15-2/AK, wydaną w dniu 3 listopada 2015 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłami przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni nabyła spadek w udziale 1/6 lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość po zmarłym dnia 4 czerwca 2012 r. bracie. Oprócz Wnioskodawczyni spadkobiercami zostali: ojciec Wnioskodawczyni, Wnioskodawczyni i dwie siostry Zainteresowanej.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że udział w przedmiotowym lokalu mieszkalnym Wnioskodawczyni nabyła z chwilą otwarcia spadku (w chwili śmierci spadkodawcy) w dniu 4 czerwca 2012 r.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, w dniu 4 maja 2015 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni i w pozostawionym testamencie zapisał córce Wnioskodawczyni swoją część spadku po zmarłym bracie Wnioskodawczyni.

Następnie wszyscy spadkobiercy podjęli decyzję, że prawo własności zostanie przeniesione na córkę Wnioskodawczyni, która w związku z tym spłaci w formie gotówki pozostałych spadkobierców. W tym celu w dniu 18 grudnia 2015 r. przed notariuszem zawarta została umowa sprzedaży odziedziczonych udziałów.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawczyni oraz pozostali spadkobiercy po zmarłym bracie Wnioskodawczyni przenieśli udziały w lokalu mieszkalnym w drodze czynności sprzedaży, na rzecz osoby trzeciej (córki Wnioskodawczyni, niebędącej spadkobiercą brata Wnioskodawczyni, która odziedziczyła udział w lokalu po zmarłym ojcu Zainteresowanej).

Zgodnie natomiast z art. 535 Kodeksu cywilnego, umowa sprzedaży jest umową dwustronnie zobowiązującą, w której sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność przedmiotu sprzedaży i wydać mu ten przedmiot, a kupujący zobowiązuje się przedmiot ten odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Istotą umowy sprzedaży jest więc powstanie po stronie sprzedającego zobowiązania przeniesienia na rzecz nabywcy własności przedmiotu sprzedaży, natomiast po stronie kupującego zapłaty ceny wynikającej z umowy.

W świetle przytoczonych przepisów stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni oraz pozostali spadkobiercy, jako strona umowy sprzedaży (sprzedający) zawarli umowę sprzedaży swoich udziałów w nieruchomości, który nabyli w spadku po zmarłym bracie Wnioskodawczyni, otrzymując w zamian cenę sprzedaży a nie "spłaty". O "spłacie" można bowiem mówić jedynie w sytuacji, gdy w wyniku działu spadku rzecz zostaje przyznana na własność jednemu ze spadkobierców, bądź też kilku z nich, natomiast pozostali spadkobiercy otrzymują świadczenie stanowiące równowartość ich udziału w masie spadkowej, od tych spadkobierców, którym przyznano rzecz. W przedmiotowej sprawie zaś taka sytuacja nie miała miejsca. Spadkobiercy bowiem, w tym również Wnioskodawczyni, dokonali jedynie sprzedaży swoich udziałów w przedmiotowej nieruchomości odpowiadających ich udziałom w masie spadkowej na rzecz osoby trzeciej (nie będącej spadkobiercą po zmarłym Karolu Nadolnym).

W związku z powyższym sprzedaż przez Wnioskodawczynię udziału w lokalu mieszkalnym, dokonana 18 grudnia 2015 r., a więc przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło jego nabycie, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

W oparciu o powyższe, należy podkreślić, że w przedmiotowej sprawie nie będzie miało zastosowania wyłączenie uregulowane w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Reasumując, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię udziału w lokalu mieszkalnym, stanowi źródło przychodu wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ust. 1 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl