ILPB2/4511-1-573/15-2/WM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 września 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/4511-1-573/15-2/WM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z 11 czerwca 2015 r. (data wpływu: 17 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek zgromadzonych na rachunku bankowym w Wielkiej Brytanii - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek zgromadzonych na rachunku bankowym w Wielkiej Brytanii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, mającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. Nr 80, poz. 350 z późn. zm.; dalej: "ustawa o PIT"), w związku z czym podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jednocześnie Zainteresowana posiada konto oszczędnościowe w banku w Wielkiej Brytanii i uzyskuje przychód w postaci odsetek od oszczędności zgromadzonych na tym koncie.

Bank brytyjski, który prowadzi konto oszczędnościowe Wnioskodawczyni, od narosłych odsetek odprowadza na rzecz właściwych brytyjskich organów podatkowych zryczałtowany podatek w wysokości 20%. Na koncie Zainteresowanej pozostają więc odsetki pomniejszone o 20% podatek.

Dotychczas Wnioskodawczyni nie odprowadzała podatku od odsetek od środków pieniężnych zgromadzonych na powyższym rachunku bankowym w Polsce uznając, że skoro brytyjskie organy podatkowe pobierają podatek w wysokości wyższej niż określona w polskiej ustawie o PIT, to zgodnie z Konwencją zawartą między Polską a Wielką Brytanią i Irlandią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podatku w Polsce nie musi ona odprowadzać.

Jednak stanowisko naczelnika urzędu skarbowego okazało się być inne. Zainteresowana została wezwana do złożenia wyjaśnień w tej sprawie oraz zobowiązana do uregulowania podatku od odsetek zgromadzanych na rachunku bankowym w Wielkiej Brytanii także w Polsce. Pracownik urzędu skarbowego wyjaśnił Wnioskodawczyni, że powinna zapłacić w Polsce podatek dochodowy od odsetek na rachunku bankowym w następujący sposób:

1.

w pierwszej kolejności należy odsetki zgromadzone w funtach szterlingach przeliczyć na złote polskie;

2.

następnie od kwoty odsetek brutto należy obliczyć 5% podatku (o którym mowa w art. 11 ust. 2 Konwencji);

3.

od tej samej kwoty odsetek brutto należy obliczyć 19% podatek dochodowy (zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT);

4.

dalej od kwoty stanowiącej 19% kwoty odsetek brutto odejmuje się kwotę stanowiącą 5% kwoty odsetek brutto. Różnica tych kwot - wg pracownika urzędu skarbowego - jest kwotą należnego polskim organom skarbowym podatku.

W rezultacie Wnioskodawczyni zapłaciła 20% podatek w Wielkiej Brytanii oraz 14% podatek dochodowy w Polsce (19% - 5%).

Dla zobrazowania powyższego Zainteresowana przedstawiła następujące obliczenia:

2 004 #163; (przychód w roku kalendarzowym) x 5 0119 (kurs funta) = 10 044 zł

10 044 zł x 5% (z art. 11 ust. 2 Konwencji) = 502 zł

10 044 zł x 19% (wg art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT) = 1 908 zł

1 908 zł - 502 zł = 1 406 zł - kwota podatku do zapłaty w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zapłata brytyjskim organom podatkowym 20% podatku dochodowego od odsetek zgromadzonych na rachunku bankowym w Wielkiej Brytanii zwalnia podatnika - mającego miejsce zamieszkania w Polsce oraz będącego polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu ustawy o PIT - z obowiązku zapłaty podatku dochodowego od tych odsetek w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 11 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych z dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 250, poz. 1840; dalej: "Konwencja") odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Art. 11 ust. 2 Konwencji stanowi, że: jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw ustalą, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.

Definicję odsetek zawiera art. 11 ust. 4 Konwencji, zgodnie z którym oznaczają "dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych. Określenie to nie obejmuje żadnego dochodu, który jest traktowany jak dywidenda zgodnie z postanowieniami artykułu 10 niniejszej Konwencji".

W myśl ust. 6 art. 11 Konwencji, "uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, jeżeli płatnikiem jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład, w związku z działalnością którego powstało zobowiązanie, z tytułu którego są wypłacane odsetki i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład, to uważa się, że odsetki takie powstają w tym Państwie, w którym położony jest zakład".

Według Wnioskodawczyni, przepis art. 11 ust. 1 Konwencji oznacza, że jeżeli odsetki powstają w Wielkiej Brytanii i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, to mogą być one opodatkowane w Polsce. Jednakże z art. 11 ust. 2 Konwencji wynika, że odsetki powstałe w Wielkiej Brytanii mogą być opodatkowane także w Wielkie Brytanii zgodnie z prawem Wielkiej Brytanii, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania w Polsce, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek.

Zdaniem Wnioskodawczyni powyższe przepisy powinny być interpretowane łącznie z art. 22 Konwekcji.

Artykuł 22 ust. 2 Konwencji stanowi: "W przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

a. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Zjednoczonym Królestwie, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu.

b. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 lub 13 niniejszej Konwencji, mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Zjednoczonym Królestwie".

W świetle art. 22 ust. 2 pkt b) Konwencji, ponieważ kwota, którą zapłaciła Wnioskodawczyni brytyjskim organom podatkowym (za pośrednictwem brytyjskiego banku, który potrącił podatek) stanowiąca 20% odsetek zgromadzonych na rachunku bankowym w Wielkiej Brytanii, jest kwotą wyższą aniżeli kwota, którą Wnioskodawczyni musiałaby odprowadzić tytułem podatku dochodowego od odsetek w Polsce (19%) to kwota odsetek nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Przeciwny wniosek prowadziłby do podwójnego opodatkowania Wnioskodawczyni.

Obecnie Zainteresowanej został potrącony 20% podatek od odsetek w Wielkiej Brytanii oraz 14% podatek w Polsce (polski urząd skarbowy od 19% podatku polecił odliczyć 5% podatek, o którym mowa w art. 11 ust. 2 Konwencji).

Pobranie od Wnioskodawczyni podatku od odsetek zgromadzonych na rachunku bankowym w Wielkiej Brytanii jest w ocenie Wnioskodawczyni nieprawidłowe, skoro zapłaciła już od tych samych odsetek 20% podatek w Wielkiej Brytanii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Z analizy stanu faktycznego wynika, że Zainteresowana jest osobą fizyczną, będącą polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni uzyskała dochód z odsetek zgromadzonych na rachunku bankowym w Wielkiej Brytanii. Z tego tytułu Zainteresowanej potrącono w Wielkiej Brytanii podatek w wysokości 20% podatek.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Jak wynika z art. 3 ust. 1a wyżej powołanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle art. 4a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ww. przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl zaś art. 30a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5.

Stosownie natomiast do art. 30a ust. 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Na podstawie art. 30a ust. 9 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, uzyskujący poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 1-5, od zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów (dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.

Na mocy art. 30a ust. 11 ww. ustawy, kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwoty podatku zapłaconego za granicą, o których mowa w ust. 9 i 10, podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840) odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Na podstawie art. 11 ust. 2 ww. Konwencji, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw ustalą, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.

W art. 11 ust. 4 ww. Konwencji wyjaśniono, że użyte w tym artykule określenie "odsetki" oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych. Określenie to nie obejmuje żadnego dochodu, który jest traktowany jak dywidenda zgodnie z postanowieniami artykułu 10 niniejszej Konwencji.

Ponadto na podstawie art. 11 ust. 5 ww. Konwencji, postanowienia ustępów 1, 2 i 3 niniejszego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do odsetek, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie prowadzi w drugim Państwie, w którym powstają odsetki, działalność poprzez zakład tam położony i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 niniejszej Konwencji.

Należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie powyżej wymienione przesłanki nie zostały spełnione, tak więc przychód z tytułu odsetek podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 11 ust. 1 i 2 Konwencji.

Z powyższego wynika, że państwu, w którym powstają odsetki (w tym przypadku Wielkiej Brytanii), z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 11 ww. umowy, przysługuje prawo do ich opodatkowania, zgodnie z prawem tego państwa. Jednocześnie przepis art. 11 ust. 2 ww. umowy przewiduje ograniczenie tego opodatkowania w państwie źródła, a mianowicie podatek w ten sposób pobierany nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt b) Konwencji polsko-brytyjskiej w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 lub 13 niniejszej Konwencji, mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Zjednoczonym Królestwie.

Reasumując, stwierdzić należy, że dochód z tytułu odsetek wypłaconych przez bank z siedzibą w Wielkiej Brytanii na rzecz Wnioskodawczyni, będącej polskim rezydentem podatkowym, podlega opodatkowaniu w Polsce w wysokości 19% kwoty brutto odsetek. Dochód ten podlega również opodatkowaniu w państwie ich powstania, tj. w Wielkiej Brytanii, przy czym w celu uniknięcia podwójnego opodatkowaniu należy zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania określoną w powołanym wyżej art. 22 ust. 2 pkt b) Konwencji (tzw. metodę proporcjonalnego odliczenia), której nie można interpretować w oderwaniu od cytowanego wyżej art. 11 ust. 2 Konwencji.

W konsekwencji, od podatku obliczonego wg stawki podatkowej, która wynosi 19%, odejmuje się podatek zapłacony za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć 5% kwoty brutto odsetek. Wskazać bowiem należy, że art. 11 ust. 2 Konwencji wprowadza wprost ograniczenie procentowe co do wysokości podatku, jaki może maksymalnie zostać pobrany z tytułu odsetek uzyskiwanych w Wielkiej Brytanii przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce.

Skoro zatem na gruncie analizowanej sprawy Zainteresowana może od polskiego 19% podatku odliczyć - zgodnie z zapisami ww. Konwencji - wyłącznie 5% kwoty brutto odsetek, podatek do zapłaty w Polsce wynosi 14%.

W świetle powyższego, stanowisko Zainteresowanej w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo, zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wydając interpretację w trybie ww. przepisu organ nie oblicza wysokości należnego podatku, jak również wysokości odliczenia od podatku należnego z tytułu dochodu osiągniętego z tytułu odsetek zgromadzonych na rachunku bankowym w Wielkiej Brytanii. W związku z tym Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu nie ustosunkował się do przedstawionych przez Wnioskodawczynię obliczeń.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl