ILPB2/4511-1-5/15-2/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2015 r. (data wpływu 3 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej - jest prawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na mocy postanowienia sądu rejonowego wydziału rodzinnego i nieletnich z dnia 5 września 2013 r. małoletnia urodzona 6 lutego 2011 r. - dotychczas przebywająca w państwowym domu dziecka - została w trybie niezwłocznym umieszczona w rodzinnym domu dziecka prowadzonym przez Wnioskodawcę i Jego żonę, i od dnia 9 września 2013 r. zamieszkała i mieszka do dnia dzisiejszego w domu Wnioskodawcy.

W dniu 7 października 2014 r. wyżej przywołany wydział sądu rodzinnego prawomocnym postanowieniem ograniczył rodzicom biologicznym dziecka prawa rodzicielskie i podtrzymał, zarządzenie umieszczenia małoletniej w rodzinnym domu dziecka. Wójt gminy decyzją z dnia 8 listopada 2013 r. przyznał zasiłek pielęgnacyjny na dziecko na okres: od 1 września 2013 r. do 30 czerwca 2014 r. Od dnia 30 czerwca 2014 r. zasiłek pielęgnacyjny na dziecko już nie przysługuje. Ponadto dziecko nie otrzymywało renty socjalnej. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i rozlicza się z podatku jako osoba fizyczna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałej sytuacji Wnioskodawca ma prawo do odliczenia w zeznaniu podatkowym PIT-37 ulgi na dziecko, faktycznie przebywające pod jego opieką od dnia 9 września 2013 r. w ramach prowadzonego rodzinnego domu dziecka, który zgodnie z ustawą z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2012 r. poz. 135) stanowi formę rodzinnej pieczy zastępczej (art. 34 i 39 ust. 1 ww. ustawy), za część roku podatkowego 2013 (od dnia 9 września) i za cały rok podatkowy 2014.

Zdaniem Wnioskodawcy, ulga powinna zostać przyznana, ponieważ sprawowana przez Wnioskodawcę opieką nad dzieckiem ma miejsce w rodzinnej pieczy zastępczej, którą jest - zgodnie z przywołaną wyżej ustawą - rodzinny dom dziecka, który prowadzi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Na mocy art. 27f ust. 4 ww. ustawy, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

Na mocy art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym w roku 2013 - odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

Natomiast na mocy art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym w roku 2014 - odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

Kwestię opieki prawnej nad małoletnim regulują przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 109 § 2 pkt 5 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, sąd opiekuńczy może w szczególności zarządzić umieszczenie małoletniego w rodzinie zastępczej, rodzinnym domu dziecka albo w instytucjonalnej pieczy zastępczej albo powierzyć tymczasowo pełnienie funkcji rodziny zastępczej małżonkom lub osobie, niespełniającym warunków dotyczących rodzin zastępczych, w zakresie niezbędnych szkoleń, określonych w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej albo zarządzić umieszczenie małoletniego w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym lub w zakładzie rehabilitacji leczniczej.

Stosownie do art. 112¹ § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, obowiązek i prawo wykonywania bieżącej pieczy nad dzieckiem umieszczonym w pieczy zastępczej, jego wychowania i reprezentowania w tych sprawach, a w szczególności w dochodzeniu świadczeń przeznaczonych na zaspokojenie jego potrzeb, należą do rodziny zastępczej, prowadzącego rodzinny dom dziecka albo kierującego placówką opiekuńczo-wychowawczą, regionalną placówką opiekuńczo-terapeutyczną lub interwencyjnym ośrodkiem preadopcyjnym.

W myśl art. 112⁴ § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, dziecko umieszcza się w pieczy zastępczej do czasu zaistnienia warunków umożliwiających jego powrót do rodziny albo umieszczenia go w rodzinie przysposabiającej.

Organizację, funkcjonowanie oraz finansowanie rodzin zastępczych, rodzinnych domów dziecka, placówek opiekuńczo-wychowawczych, regionalnych placówek opiekuńczo-terapeutycznych i interwencyjnych ośrodków preadopcyjnych oraz zasady określające kryteria wiekowe dzieci umieszczanych w tych placówkach i ośrodkach regulują przepisy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (art. 112² § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Zgodnie z art. 145 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, opiekę ustanawia sąd opiekuńczy, skoro tylko poweźmie wiadomość, że zachodzi prawny po temu powód.

Opiekun sprawuje pieczę nad osobą i majątkiem pozostającego pod opieką; podlega przy tym nadzorowi sądu opiekuńczego (art. 155 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Z kolei przepisy dotyczące funkcjonowania rodziny zastępczej zostały zawarte w ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 332).

Piecza zastępcza jest sprawowana w przypadku niemożności zapewnienia dziecku opieki i wychowania przez rodziców (art. 34 ust. 1 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej).

Artykuł 34 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej stanowi, że piecza zastępcza jest sprawowana w formie:

Na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, umieszczenie dziecka w pieczy zastępczej następuje na podstawie orzeczenia sądu, z zastrzeżeniem ust. 2 oraz art. 58 ust. 1 i art. 103 ust. 2.

W przypadku pilnej konieczności, na wniosek lub za zgodą rodziców dziecka, możliwe jest umieszczenie dziecka w rodzinnej pieczy zastępczej, na podstawie umowy zawartej między rodziną zastępczą lub prowadzącym rodzinny dom dziecka a starostą właściwym ze względu na miejsce zamieszkania tej rodziny lub miejsce prowadzenia rodzinnego domu dziecka. O zawartej umowie starosta zawiadamia niezwłocznie sąd (art. 35 ust. 2 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej).

W myśl art. 39 ust. 1 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, formami rodzinnej pieczy zastępczej są:

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na mocy orzeczenia sądu z dnia 5 września 2013 r. małoletnia urodzona 6 lutego 2011 r. została w trybie niezwłocznym umieszczona w rodzinnym domu dziecka prowadzonym przez Wnioskodawcę i Jego żonę, i od dnia 9 września 2013 r. zamieszkała i mieszka do dnia dzisiejszego w domu Wnioskodawcy. W dniu 7 października 2014 r. wyżej przywołany sąd prawomocnym postanowieniem ograniczył rodzicom biologicznym dziecka prawa rodzicielskie i podtrzymał, zarządzenie umieszczenia małoletniej w rodzinnym domu dziecka.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na gruncie opisanego we wniosku stanu faktycznego w składanych zeznaniach podatkowych PIT-37 za lata 2013 i 2014 Zainteresowanemu przysługuje prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej - o której mowa w art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - za miesiące wrzesień, październik, listopad i grudzień roku 2013 oraz za cały rok 2014, z tytułu sprawowania opieki nad małoletnią w ramach prowadzonego przez siebie rodzinnego domu dziecka.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.