ILPB2/4511-1-302/15-2/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 12 marca 2015 r. (data wpływu: 18 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe i zaistniały stan faktyczny.

Wnioskodawczyni odziedziczyła 27 września 2012 r. w spadku po swojej matce mieszkanie, jako majątek osobisty. Następnie, 6 września 2013 r. przedmiotowe mieszkanie zostało sprzedane przez Zainteresowaną za kwotę 188 500 zł.

Ze środków uzyskanych za sprzedaż tegoż mieszkania Wnioskodawczyni spłacała od października 2013 r. i spłaca nadal raty kredytu hipotecznego wraz z odsetkami, zaciągniętego 30 czerwca 2008 r. wraz z mężem na zakup wspólnego lokalu mieszkalnego.

Kredyt ten został więc zaciągnięty przed uzyskaniem przychodu z opisanego wyżej zbycia.

Od dnia zawarcia związku małżeńskiego, tj. 19 września 1981 r. Wnioskodawczyni pozostaje wraz z mężem we wspólności majątkowej małżeńskiej i prowadzi razem z nim wspólne gospodarstwo domowe, zamieszkując w nabytym wspólnie mieszkaniu od dnia jego nabycia do chwili obecnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w tej sytuacji kwota uzyskana ze sprzedaży mieszkania - stanowiącego majątek osobisty Wnioskodawczyni - będzie zwolniona z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy wydatkowanie powyższej kwoty na spłatę rat kredytu hipotecznego, wraz z odsetkami, zaciągniętego przez obojga małżonków na zakup wspólnego mieszkania, spełnia warunek do zastosowania zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkania - nabytego 27 września 2012 r. w drodze spadku po matce jako majątku osobistego - na spłatę od października 2013 r. rat kredytu hipotecznego wraz z odsetkami, zaciągniętego 30 czerwca 2008 r. wraz z mężem na zakup wspólnego lokalu mieszkalnego, jest spełnionym warunkiem do zastosowania zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do całej kwoty uzyskanej z tej sprzedaży. Kredyt ten został zaciągnięty przed uzyskaniem przychodu ze zbycia powyższego mieszkania. Spełniony jest wobec tego warunek zawarty w art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni w ciągu dwóch lat od sprzedaży przedmiotowego mieszkania wydatkuje całą kwotę na spłatę powyższego kredytu.

W związku z tym, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa, a środki ze sprzedaży mieszkania stanowiącego majątek osobisty Zainteresowanej zostały przeznaczone na spłatę kredytu wraz z odsetkami, zaciągniętego przez oboje małżonków na zakup wspólnego mieszkania stanowiącego majątek nabyty na zasadzie współwłasności łącznej małżonków, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że przychód ze sprzedaży powyższego mieszkania korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego i zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z analizy wniosku wynika, że 27 września 2012 r. Zainteresowana nabyła w drodze spadkobrania po matce mieszkanie. Następnie przedmiotowy lokal został odpłatnie zbyty 6 września 2013 r.

Zgodnie z art. 922 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 926 Kodeksu cywilnego).

Oznacza to, że dniem nabycia przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnego jest data śmierci spadkodawczyni, tj. matki Zainteresowanej.

Zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że dokonane 6 września 2013 r. odpłatne zbycie mieszkania nabytego w drodze spadkobrania po matce Wnioskodawczyni stanowić będzie dla Zainteresowanej źródło przychodu, do opodatkowania którego zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Wskazać bowiem należy, że ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od 1 stycznia 2009 r.

I tak, zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie zaś do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Jednakże, po myśli art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy podatkowej, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Z kolei, zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Po myśli, art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Z analizy opisu zdarzenia przyszłego, jak również zaistniałego stanu faktycznego wynika, że przed uzyskaniem przychodu ze sprzedaży mieszkania nabytego w drodze spadkobrania po matce, Wnioskodawczyni wspólnie z mężem zaciągnęli kredyt hipoteczny na nabycie wspólnego lokalu mieszkalnego położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Od października 2013 r. Zainteresowana dokonywała, jak również dokonuje obecnie spłaty ww. kredytu środkami uzyskanymi z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego nabytego w 2012 r. w drodze spadkobrania. Od dnia zawarcia związku małżeńskiego pomiędzy małżonkami panuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.

Zauważyć należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 583). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje wspólność majątkowa obejmująca przedmioty nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Natomiast ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Natomiast, do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis, darowiznę chyba, że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 ww. ustawy), ale też przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że cały przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, nabytego w drodze spadkobrania po matce, wydatkowany - w terminie dwóch lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ww. zbycie - na własne cele mieszkaniowe, tj. na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na nabycie mieszkania objętego wspólnością majątkową małżeńską korzysta ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, stanowisko Zainteresowanej w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, jak również zaistniałego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji, oraz

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowaną i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.