ILPB2/4511-1-234/15-2/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2015 r. (data wpływu 5 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 5 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w 2005 r. wyjechał na stałe z Polski i od tego czasu nie miał w Polsce miejsca stałego zamieszkania, nie był w Polsce zameldowany ani nie posiadał tu żadnego majątku. Nie wykonywał też w Polsce żadnej pracy, nie prowadził przedsiębiorstwa ani zakładu, nie uzyskiwał żadnych dochodów na terytorium Polski ani nie miał z Polską żadnych związków gospodarczych lub finansowych. Od 2007 r. mieszkał na stałe w Wielkiej Brytanii, a od marca 2014 r. posiada także obywatelstwo tego kraju - co w świetle przepisów brytyjskich potwierdzało jego stałą rezydencję na terenie Wielkiej Brytanii w ciągu ostatnich 6 lat poprzedzających otrzymanie obywatelstwa. Do końca sierpnia 2010 r. mieszkał z rodziną w L., a od września 2010 r. w B., gdzie wynajmował dom, dzieci chodziły do tamtejszej szkoły.

Do dnia 31 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca zatrudniony był na podstawie umowy o pracę w Wielkiej Brytanii i z tego tytułu otrzymywał od brytyjskiego pracodawcy wynagrodzenie, płatne miesięcznie przed ostatnim dniem każdego miesiąca. Ostatnie środki z tego tytułu zostały Wnioskodawcy wypłacone 26 sierpnia 2014 r.

Wraz z początkiem września Wnioskodawca wraz z dziećmi przeprowadzili się z powrotem do Polski i rozpoczął prowadzenie tutaj samodzielnej działalności gospodarczej. Pierwszy dochód z tego tytułu uzyskał we wrześniu 2014 r. Czynności przygotowawcze do podjęcia działalności gospodarczej Wnioskodawca podjął już na początku lipca 2014 r., w związku z planowanym powrotem do Polski, a polegały one na: zarejestrowaniu się jako przedsiębiorca (w związku z czym konieczne było podanie miejsca zamieszkania, a w konsekwencji wynajęcie mieszkania i zameldowanie Wnioskodawcy). Do faktycznego przeniesienia się Wnioskodawcy do Polski doszło jednak dopiero od września 2014 r., tj. po zakończeniu wykonywania przez Wnioskodawcę pracy na rzecz pracodawcy brytyjskiego. Do tego czasu Wnioskodawca pracował i mieszkał w Wielkiej Brytanii, tam też przebywała jego rodzina.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wynagrodzenie otrzymane przez Wnioskodawcę od brytyjskiego pracodawcy z tytułu umowy o pracę będzie podlegało opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy wynagrodzenie otrzymane przez Wnioskodawcę od brytyjskiego pracodawcy z tytułu umowy o pracę powinno być uwzględnione przez Wnioskodawcę przy wyliczeniu stawki podatkowej stosowanej do dochodu osiągniętego na terytorium Polski od momentu faktycznej przeprowadzki, tj. od początku września 2014 r.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1.

Całość otrzymanego przez niego od brytyjskiego pracodawcy wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę nie będzie w ogóle podlegała opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.; u.p.d.o.f.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Zgodnie z ust. 1a tej ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast zgodnie z ust. 2a u.p.d.o.f. osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się m.in. w szczególności dochody (przychody) z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia (ust. 2b).

Na podstawie art. 4a ustawy, powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. Nr 250, poz. 1840; "Konwencji"), z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15, 17, 18 i 19 niniejszej Konwencji, pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie. Zgodnie z ust. 2, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

Jak zarazem stanowi art. 4 umowy polsko-brytyjskiej ("Konwencja"), w rozumieniu Konwencji, określenie osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe z źródeł w nim położonych.

Zgodnie z ust. 2, ww. aktu, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

W świetle przytoczonych regulacji, rozstrzygające znaczenie co do tego, czy Wnioskodawca będzie podlegał nieograniczonemu czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce ma jego miejsce zamieszkania lub długość pobytu na terytorium Polski.

Faktyczny pobyt w Polsce Wnioskodawca rozpoczął dopiero we wrześniu 2014 r., wcześniej przebywał tu tytko 7 dni, celem załatwienia formalności umożliwiających mu późniejszy powrót i podjęcie zajęcia zarobkowego w Polsce. Odniesienie przytoczonych wyżej definicji (z polskiej ustawy oraz Konwencji) do opisanego na wstępie stanu faktycznego prowadzi do wniosku, że do dnia 31 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca posiadał zatem miejsce zamieszkania wyłącznie na terenie Wielkiej Brytanii.

Nie tylko bowiem faktycznie tam przebywał i zamieszkiwał, ale niewątpliwie miał tam także swój ośrodek interesów życiowych. Świadczą o tym okoliczności takie jak: stałe przebywanie i zamieszkiwanie w Wielkiej Brytanii od 2007 r., potwierdzone m.in. umową najmu mieszkania, opłacaniem za ten czas rachunków za mieszkanie oraz innych opłat oraz uzyskaniem obywatelstwa, wykonywanie przez Wnioskodawcę pracy zgodnie z jej warunkami - tj. w siedzibie pracodawcy (Cambridge) 5 dni w tygodniu w wymiarze 7,5 godzin, fakt, że cała najbliższa, rodzina Wnioskodawcy również zamieszkiwała z nim w Wielkiej Brytanii, żona pracowała tam, a dzieci chodziły do szkoły, brak jakichkolwiek związków gospodarczych, zawodowych czy finansowych z Polską.

Fakt zameldowania się Wnioskodawcy w Polsce od 6 sierpnia 2014 r. nie wiązał się ze zmianą od tego dnia miejsca zamieszkania w rozumieniu przytoczonych definicji, bowiem był formalnością związaną jedynie z przygotowaniem się do sprawnego rozpoczęcia działalności gospodarczej w Polsce już po faktycznej zmianie miejsca zamieszkania, która miała miejsce dopiero we wrześniu 2014 r., po rozwiązaniu przez Wnioskodawcę umowy o pracę i przeprowadzce z dziećmi do Polski. Do tego czasu jego związki gospodarczo-organizacyjne oraz osobiste z Wielką Brytanią nie zmieniły się. Do września był to wciąż kraj w którym Wnioskodawca mieszkał, faktycznie przebywał i pracował.

Reasumując, jako osoba która do dnia 31 sierpnia 2014 r. nie posiadała na terenie Polski miejsca zamieszkania i przebywała w 2014 r. na terytorium Polski krócej niż 183 dni, w stosunku do dochodów uzyskanych za ten okres Wnioskodawca podlegał w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Ponieważ do 31 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca uzyskiwał wyłącznie dochody z pracy najemnej wykonywanej na terenie Wielkiej Brytanii i na rzecz brytyjskiego pracodawcy, otrzymane z tego tytułu kwoty nie będą w ogóle podlegały w Polsce opodatkowaniu.

2.

Uzyskane przez niego w okresie od stycznia do końca sierpnia 2014 r. dochody z tytułu pracy najemnej w Wielkiej Brytanii nie powinny być uwzględniane przy wyliczeniu podatku należnego z tytułu dochodów osiągniętych przez niego na terytorium Polski w okresie od września do grudnia 2014 r. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 27 ust. 8 u.p.d.o.f., jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

Powyższy przepis nie będzie miał zastosowania do Wnioskodawcy, bowiem odnosi się on do dochodów podatnika podlegającego nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, uzyskiwanych z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium RP lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Polski, a zwolnionych od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych. Wnioskodawca, co wyjaśniono w części dotyczącej pytania nr 1, do dnia 31 sierpnia 2014 r. nie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. W konsekwencji jego dochody z pracy, uzyskane przez niego do tego czasu, będą w Polsce neutralne podatkowo i nie muszą być uwzględniane przy wyliczeniu podatku należnego z tytułu dochodów osiągniętych przez niego na terytorium Polski po dacie 1 września 2014 r., tj. po zmianie miejsca zamieszkania z położonego w Wielkiej Brytanii na położone w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.