ILPB2/4511-1-187/16-2/BC - Określenie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2016 r. (data wpływu 12 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 12 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 26 stycznia 1995 r. Wnioskodawczyni wraz z siostrą nabyły spadek po zmarłej matce, każda w 1/2 części spadku, co zostało stwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 21 maja 2012 r.

W skład spadku wchodziły dwie nieruchomości: pierwsza położona w G., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę kw I druga położona w Ż., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę kw II.

W dniu 28 maja 2013 r. na mocy aktu notarialnego zostało dokonane umowne zniesienie współwłasności nieruchomości (dział spadku). W wyniku tego, wyłączna własność nieruchomości położonej w G. wyłączna własność nieruchomości położonej w Ż. na rzecz Jej siostry - bez obowiązku spłat. Wartość nabytej przez Wnioskodawczynię nieruchomości mieściła się w wartości udziału w spadku.

Następnie w dniu 7 września 2015 r. na mocy umowy notarialnej Zainteresowana zbyła nieruchomość w G., co do której prawa z tytułu współdziedziczenia w spadku nabyła już 26 stycznia 1995 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wobec Wnioskodawczyni zrealizował się obowiązek zapłaty podatku od sprzedaży nieruchomości w G. z dnia 7 września 2015 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna Ona płacić podatku od sprzedaży ww. nieruchomości, gdyż od otrzymania spadku, w skład którego wchodziła zbyta nieruchomość minęło ponad 20 lat.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa podatkowa) źródłem przychodu, z którego dochód podlega opodatkowaniu jest odpłatne zbycie nieruchomości pod warunkiem, że zbycie nie nastąpiło później aniżeli po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w zw. z art. 10 ust. 2 ustawy podatkowej).

Na uzasadnienie swojego stanowiska, Wnioskodawczyni wskazuje, że zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego (potwierdzoną w decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 grudnia 2015 r. ITPB2/4511-944/15/IL) nabyciem nieruchomości w rozumieniu ustawy podatkowej nie jest przyznanie jej na wyłączną własność w wyniku podziału majątku wspólnego, jeżeli podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub gdy wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym. Taki podział miał miejsce w przypadku Zainteresowanej. Wówczas przyjmuje się, że nabycie nieruchomości nastąpiło z chwilą nabycia spadku, a nie w chwili jego podziału.

Mając na uwadze, że nabycie spadku nastąpiło z chwilą śmierci matki Wnioskodawczyni, tj. w dniu 26 stycznia 1995 r., a sprzedaż nieruchomości w dniu 7 września 2015 r., czyli po upływie 20 lat, to zgodnie ze wskazanymi powyżej przepisami ustawy podatkowej Zainteresowana nie powinna płacić podatku od sprzedaży nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

#8722; jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż m.in. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 26 stycznia 1995 r. zmarła matka Wnioskodawczyni pozostawiając spadek.

Postanowieniem sądu rejonowego z 21 maja 2012 r. spadek nabyła Zainteresowana i Jej siostra po 1/2 udziału. W skład spadku wchodziły dwie nieruchomości, tj. pierwsza położona w G., druga położona w Ż.

Dnia 28 maja 2013 r. na mocy akty notarialnego przeprowadzono dział spadku. Przedmiotem działu była nieruchomość położona w G. oraz nieruchomość położona w Ż.

Przeprowadzony dział spadku między spadkobierczyniami nastąpił bez spłat i dopłat. Wnioskodawczyni w wyniku działu spadku otrzymała wyłączną własność nieruchomości położonej w G. Wartość nieruchomości położonej w G. nie przekraczała wartości udziału Zainteresowanej w spadku.

W 2015 r. Wnioskodawczyni zbyła nieruchomość położoną w G.

W myśl art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) - spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom na wyłączną własność lub współwłasność. Tak więc na skutek działu spadku następuje "konkretyzacja" składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy stanowi nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością i zwiększa się stan jej majątku osobistego.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawczyni wskazała, że w wyniku działu spadku otrzymała na wyłączną własność nieruchomość położoną w G., co nie przekraczało Jej udziału w spadku, w związku z powyższym w dniu działu spadku nie miało miejsca kolejne nabycie przez Wnioskodawczynię udziałów w ww. nieruchomości.

W omawianej sprawie nabycie przez Wnioskodawczynię udziałów w sprzedanej nieruchomości nastąpiło zatem w dniu śmierci spadkodawcy, tj. w dniu 26 stycznia 1995 r.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że wobec Zainteresowanej nie zrealizował się obowiązek zapłaty podatku od sprzedaży opisanej nieruchomości. Przedmiotowa sprzedaż nie stanowi bowiem źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ upłynął wskazany w tym przepisie pięcioletni termin. W konsekwencji, kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, że powołana we wniosku interpretacja wydana została w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie. Ponadto informuje się również, że Organ wydający interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, przedstawionym przez Zainteresowaną i stanowiskiem Zainteresowanej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.