ILPB2/4511-1-167/15-4/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 13 lutego 2015 r. (data wpływu: 17 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem (data wpływu: 21 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z 14 maja 2015 r. nr ILPB2/4511-1-167/15-2/WM, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Ponadto, pouczono Zainteresowanego, że nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 14 maja 2015 r., zaś 21 maja 2015 r. Zainteresowany uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na mocy prawomocnego postanowienia sądu okręgowego z 12 lipca 2012 r. dokonany został podział majątku wspólnego byłych małżonków, na który składały się następujące elementy:

* prawo własności lokalu mieszkalnego nr 15, położonego we W., o wartości 414 000 zł (dalej jako: "składnik nr 1");

* spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr 9, położonego we W., o wartości 277 900 zł (dalej jako: "składnik nr 2");

* spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr 12, położonego we W., o wartości 290900 zł (dalej jako: "składnik nr 3").

Sąd ustalił równe udziały, postanawiając przyznać na wyłączną własność byłej żonie Zainteresowanego składnik nr 3, o wartości 290 900 zł.

Wnioskodawcy przyznano na wyłączną własność składniki nr: 1 i 2, o wartości 691 900 zł, zasądzając na rzecz byłej żony kwotę 200 500 zł.

Celem zaspokojenia roszczenia Zainteresowany sprzedał spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu (składnik nr 2) za kwotę 250 000 zł.

Zadłużenie zostało spłacone. Postanowieniem komornika sądowego umorzono wobec Wnioskodawcy postepowanie egzekucyjne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy datą nabycia części spółdzielczego prawa do lokalu jest dzień dokonania podziału majątku.

2. Czy zasądzona i zapłacona kwota w wysokości 200 500 zł jest kosztem uzyskania przychodu części sprzedanego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, datą nabycia udziału w nieruchomości, który przekracza udział danego małżonka w majątku dorobkowym jest dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego.

W opinii Zainteresowanego:

* składnik nr 1 nabył w 100% - datą nabycia jest data zakupu (tekst jedn.: 1997 r.);

* składnik nr 2 nabył w wysokości 72,15% (200 500 x 100: 277 900) - datą nabycia jest 12 lipca 2012 r. i stanowi to nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wartość tego nabycia to: 200 500 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, datą nabycia części składnika nr 2 w wysokości 27,85% - jest data zakupu (tekst jedn.: 2004 r.).

Zdaniem Zainteresowanego, zasądzona i zapłacona kwota 200 500 zł jest kosztem uzyskania przychodu, stosownie do art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w opinii Wnioskodawcy, rozliczenie podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości wygląda następująco:

Sprzedaż 72,15% udziału to przychód w wysokości 250 000 zł x 72,15% = 180 375 zł

minus koszty uzyskania przychodu - 200 500 zł

Strata -20 125 zł

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment ich nabycia.

Z analizy wniosku wynika, że w 2012 r. nastąpił podział majątku wspólnego byłych małżonków, w skład którego wchodziły trzy lokale mieszkalne (składniki nr: 1, 2 i 3). Sąd ustalił równe udziały, postanawiając przyznać na wyłączną własność byłej żony Zainteresowanego składnik nr 3. Wnioskodawcy przyznano na wyłączną własność składniki nr: 1 i 2, zobowiązując przy tym do dokonania na rzecz byłej żony spłaty w wysokości 200 500 zł. Celem zaspokojenia roszczenia Zainteresowany dokonał odpłatnego zbycia składnika nr 2.

Zauważyć należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 59).

Stosownie do art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje wspólność majątkowa obejmująca przedmioty nabyte w czasie jego trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich. Na skutek wyroku sądowego orzekającego rozwód, wspólność majątkowa małżeńska ustaje, a do majątku, który był nią objęty stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Zgodnie z art. 501 ww. Kodeksu, w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

W przypadku sprzedaży za datę nabycia lokalu mieszkalnego, który przypadł osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jego nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli wartość otrzymanego przez daną osobę lokalu w wyniku podziału, mieści się w udziale, jaki przysługuje byłemu małżonkowi w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanego przez byłego małżonka lokalu mieszkalnego przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części lokalu mieszkalnego, która przekracza udział byłego małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień dokonania podziału majątku wspólnego.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że kwota uzyskana ze sprzedaży mieszkania (tekst jedn.: składnika nr 2) - w części nabytej w 2004 r. - nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku z tytułu odpłatnego zbycia tej części mieszkania z uwagi na upływ pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Jak wskazano we wniosku udziały małżonków w majątku dorobkowym były równe. Zatem w wyniku dokonania podziału majątku dorobkowego udział Wnioskodawcy w każdym z elementów majątkowych objętych niegdyś wspólnością majątkową wynosi 50%. Tym samym nie sposób zgodzić się z twierdzeniem Zainteresowanego, że na skutek podziału majątku dorobkowego małżeńskiego nabył 72,15% udziału w lokalu mieszkalnym oznaczonym jako składnik nr 2. Podkreślić bowiem należy, że w wyniku dokonanego podziału majątku dorobkowego udział Wnioskodawcy w składniku nr 2 uległ zwiększeniu w stosunku do pierwotnie posiadanego o 50% należące wcześniej do byłej małżonki, a więc tej wielkości część nabył Wnioskodawca w wyniku podziału majątku małżeńskiego.

Natomiast odpłatne zbycie mieszkania (tekst jedn.: składnika nr 2) - w części nabytej w 2012 r. w drodze podziału majątku wspólnego byłych małżonków - stanowi dla Wnioskodawcy źródło przychodu i podlega opodatkowaniu według reżimu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2009 r.

Wskazać bowiem należy, że ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie zaś z art. 19 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Z kolei, po myśli art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w cytowanym wyżej ustępie 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Niewątpliwie w przedmiotowej sprawie kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego - w części nabytej w 2012 r. - jest wartość spłaty faktycznie wypłaconej byłej żonie z tytułu podziału majątku wspólnego. Zastrzec przy tym należy, że wysokość spłaty, o której mowa powyżej, należy odnieść wyłącznie do tej części lokalu mieszkalnego (składnika nr 2), która została nabyta w 2012 r. Nie można bowiem zapominać, że zasądzona na rzecz byłej żony spłata nie odnosiła się tylko i wyłącznie do składnika nr 2, lecz miała ona na celu wyrównanie udziału każdego z byłych małżonków w odniesieniu do całego majątku dorobkowego.

W świetle powyższego, nie może być wątpliwości, że dokonana na rzecz byłej żony spłata będzie stanowić koszt uzyskania przychodu uzyskanego ze sprzedaży składnika nr 2, ale tylko w takiej proporcji, w jakiej wartość udziału w składniku nr 2 nabytego w 2012 r. (a więc 50%) ma się do wartości całego majątku nabytego przez Zainteresowanego w wyniku podziału majątku dorobkowego (a więc do składników nr: 1 i 2).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że przychód uzyskany ze sprzedaży mieszkania (tekst jedn.: składnika nr 2) - w części nabytej w 2004 r. - nie stanowi źródła przychodu, a więc Zainteresowany nie jest zobowiązany do zapłaty od tej części przychodu podatku dochodowego od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast przychód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży mieszkania - w części nabytej w 2012 r. w wyniku podziału majątku wspólnego - podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 30e ww. ustawy. Wyjaśnić przy tym należy, że kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia mieszkania (składnika nr 2) - w części nabytej w 2012 r. - jest wartość spłaty faktycznie dokonanej na rzecz byłej żony w proporcji wskazanej powyżej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.